Doorgaan naar hoofdcontent

Welke kleur heeft jou leven?

Heel lang was mijn leven erg donker.
Ik heb het heel zwaar gehad met verwerken, alle dingen die in mijn leven gebeurd waren, zo snel op elkaar ook.
Het drukte mij neer.
De pijn in mij was zo groot!
Ik wist er geen raad mee, ging mezelf ook pijn doen.
Alles om het maar niet te voelen.
Maar het werkte niet, de pijn bleef, wat ik ook deed.

Bijzonder want toen ik dit voelde, was juist alles achter de rug!
Alle nare dingen, ze waren voorbij, ik was er door gekomen en dan zou je denken, dan ben je toch blij en opgelucht.
Maar het voelde absoluut niet zo.
Vaak vond ik het zo oneerlijk, zo vaak zei ik:

Nu heb ik zoveel moeilijke dingen doorstaan en dan ben ik daar doorgekomen en dan moet ik nog een keer erdoor heen.



Nu om te verwerken.
Nog een keer een heel zwaar traject in mijn leven.
Ik werd er opstandig van, maar tegelijk ook bang.
Zou het nog een keer gaan stoppen?
Het goede, het is gewoon niet voor mij weg gelegd.
Ik zal het wel nooit gaan meemaken.
En dat allemaal zonder dat ik er iets aan kon doen!
Alles wat ik moest doorstaan, ik had er nooit iets aan kunnen veranderen, ja dat probeerde ik met alle macht.
Wat een teleurstelling telkens weer, wat een gevoel dat ik faalde.
En dan nu in proces om 'normaal' te kunnen leven met zoveel bagage.
Telkens wanneer ik dacht, zo nu gaat het weer goed, viel ik in het volgende.
Kwam er toch weer iets naar boven.
Het was zo'n moeilijke weg, maar tegelijk mag ik nu zien, het was ook een mooi proces.
Wat kan ik hierdoor nu goed met mensen omgaan, naast ze staan in hele zware tijden.
Juist wanneer de kleur van het leven bij mensen donker is, mag ik nu kleur daarin aanbrengen.
Een lichtje puntje mag ik zijn.

Nu kan ik zeggen, er is weer kleur in mijn leven terug.



Daar ben ik zo dankbaar voor!
Ik kan weer echt met mijn hart genieten, blij zijn en ik heb rust in mijn hoofd en leven gekregen.
Daarnaast heb ik mogen leren wie ik ben, wat ik wil, heb ik mijn eigen kleur gevonden.
Waar ik eerst een kameleon was, aanpaste aan wat mijn omgeving van mij verwachtte (wat ik zo goed aanvoelde en ook vaak klopte) ben ik nu mezelf.
Nog steeds met het talent dat ik aan kan passen.
Maar ik mag starten met mijn eigen kleur.
Door een heel lang proces ben ik eindelijk mijn kleur gaan accepteren, nu durf ik eindelijk mezelf gewoon te laten zijn.
Ooit kreeg ik de profetie:

Je zult als een gekleurde ballon opstijgen, steeds dichter naar Hem, op weg naar je doel.



Gekleurd is mijn leven, met vele ervaringen.
Ik kon door Hem boven mijn verleden uit stijgen, ik mag er nog naar kijken, maar het kan mij steeds minder raken, het haalt mij steeds minder uit balans.
Ik durf te zijn, omdat Hij mij aanvaard, mij telkens weer laat weten dat Hij van mij houd zoals ik ben.
Nu kan ik kleur weer toe laten in mijn leven, durf ik ook weer gekleurd te zijn.
De kleur zoals ik gemaakt ben, want dan kan ik tot mijn doel komen, het doel waar ik voor gemaakt ben.
Door Hem!
Alleen door Hem heb ik weer kleur gekregen, kan ik weer kleur zien, mag ik weer kleur ervaren in mijn hart

Mijn kleur?



Je zal je wel afvragen welke kleur ik nu eigenlijk ben.
Waar ik eerst zwart was, omdat ik het zo moeilijk had en geen uitweg zag, werd ik daarna rood.
Ik wilde wel een andere kleur maar dan paste alleen de kleur van correctie, van fout, van beschadigd.
Maar tegelijk was rood ook bij mij passend omdat het de kleur van liefde is, en de kleur van Zijn bloed wat ik zo hard nodig had.
Juist in die zwarte periode van mijn leven, werd ik mij bewust van wat Hij voor mij doorstaan heeft.
Vond ik rust bij Hem, door het besef, Hij heeft ook zo geleden, Hij begrijpt mij.
Zijn bloed wat gevloeid heeft, dat bracht mij genezing en herstel.

Licht



Ik mocht leren dat die zwarte periode, nu mee mag werken ten goede, nu helpt het omdat de kleur van mijn leven nu wit is.
Wit door Zijn bloed wat vloeide, wat mij gereinigd heeft.
Nu kan ik wit zijn omdat Hij met Zijn licht in mijn donkere leven verscheen.


~~Ethereal tree | mono landscape, crepuscular rays, Charinaz, Rhones-Alpes, France by Regarde là-bas~~:



Daarnaast wit, omdat er een nieuw begin, een nieuw leven voor mij gestart is.
Wit om een licht te mogen zijn in het donker.
Zijn Licht dat op mij schijnt, mijn kleur wit helpt om het te reflecteren en Zijn kleur uit te stralen.
Om kleur in het leven van andere mensen te mogen brengen.
De kleur die Hij aan de mensen gegeven heeft.


Welke kleur heeft jou leven?


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 

Met deze blog wil ik mee doen aan de bloghop van februari.
Het thema is  Kleurig     en gekozen door de bloghost: Chiel Voerman  .
Wil je ook mee doen?
Schrijf dan een blog met het onderwerp  Kleurig   en stuur hem in bij de bloghost: Chiel Voerman


Reacties

  1. Gefeliciteerd met het winnen van de bloghop. Succes deze komende maand!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bedankt voor je felicitatie Deborah! Ik ben erg benieuwd wat ik kan lezen aankomende maand....

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Gezinsavond: Johannes is zijn naam (derde advent)

Vandaag hebben we het even heel anders gedaan. Ik heb geen foto's van tijdens het knutselen, want toen waren de kindjes van mijn vriend hier ook. Zijn dochter heeft samen met mijn dochter het werkje gedaan. Terwijl de jongens aan het spelen waren met hem. Zijn zoon houd niet zo van de knutselwerkjes, dus zo hadden ze allemaal wat te doen. We hebben gelezen weer uit Lukas 1 Dat Zacharias en Elisabet een zoon hadden gekregen. Op de achtste dag werd hij besneden en alle mensen wilde hem Zacharias noemen. Maar Elisabet zei: nee Johannes is zijn naam. Iedereen was verbaasd want niemand in de familie heet zo! Zacharias, die nog steeds niet kon praten, werd gevraagd hoe hij zijn zoon wilde noemen. Hij pakte zijn schrijftablet en schreef: Johannes is zijn naam! Gelijk kon hij weer praten. We hebben een werkje gemaakt wat hierbij hoort. Ik vroeg aan de meiden, wat krijg je met de post als er een kindjes geboren is? Een geboortekaartje! Nu hebben wij geboortekaartj...

Een lichtpuntje

Wat is het mooi om voor anderen een lichtpuntje te kunnen zijn. Dat zit ook niet in grote dingen, soms zijn het juist de dingen die vanzelfsprekend horen te zijn. Veel mensen leven in een wereld, met heel veel mensen om hen heen. Toch ervaren ze eenzaamheid. Daarnaast de vele mensen met pijn, verdriet en ellende. Er is genoeg waar we een lichtje mogen zijn. Wat het mooie ervan is? Als je ergens straalt met jouw liefde en warmte, dan kaatst de warmte weer terug naar jou.

Gezinsavond: Het eerste lichtje aan de horizon (eerste Advent)

Eindelijk was het dan zover, de eerste adventszondag. Ik had al heel veel ideeën van tevoren, maar moest toch gaan kiezen. De preek van vorige week, en ons gezinsavond daarover hielpen mij naar het gekozen thema. Verlangen (uitzien) naar licht! De profeten keken er al naar uit, alles wat zei ooit voorspelde kwam uit. Maar zien wij nu ook nog uit? Het licht is op aarde geweest, we weten het zal weer komen! Voor dat Jezus op aarde kwam, waren er al kleine lichtjes aan de horizon. Jesaja voorspelde al licht, speciaal voor de mensen die in het donker leefden. Bijzonder als je beseft dat Hij kwam voor gebrokene van hart. Hij maakte licht op de aarde, omdat Hij zelf Licht is. Nu wil Hij nog steeds licht maken, in onze harten. De tekst die ik gebruikt heb is: Jesaja 9:1 Het volk dat in duisternis wandelt, zal een groot licht zien. Zij die wonen in het land van de schaduw van de dood, over hen zal een licht schijnen. Het eerste licht dient zich aan Daarna ging ik do...