Schrijfgelukjes

 Hou geen lijst bij van wat jij, of een ander, verkeerd deed. Geen lijst vol kwade zaken... Een stukje uit een Bijbeltekst. Ik las het en het raakt mij diep. Vandaag liep ik er de hele dag mee in mijn hoofd. Ik ben het dan aan het overdenken, voor mezelf. Een beetje herkauwen van wat ik lees. Hierbij stel ik mezelf ook vragen: Wat zegt dit mij? Hoe ziet dit eruit in mijn leven? En vooral: Hoe kan ik hier zelf ook praktisch mee aan de slag in mijn leven? Want alleen het lezen is het luisteren. Dan is het als water dat stilstaat. Het is er wel. Alleen er gebeurd niet zoveel mee en zal het nut verliezen. Wanneer je luistert en doet dan komt er beweging in het water en blijft het water helder, reinigend en verfrissend.  Hoe deze tekst mij raakt Bij het herkauwen viel mij telkens het volgende binnen: Wat gaat het makkelijk bij mij. Het kwade zien en als ik het zie? Dan onthoud ik het ook. Niet continu actief in mijn gedachten. Wel als er weer iets gebeurd. Dan komt het erbij. Zo on...

Wees niet bang om iets te zijn dat gebroken is... - Ann Voskamp - Gebroken leven -  Ondertussen heb ik dit boek al meerdere keren gelezen en het blijft mij diep raken! Er zitten zoveel diepe lessen in die ik mee kan nemen in mijn leven. Dit boek hielp mij zelfs om bij het woord te komen dat ik mee wil nemen door 2020: Authentiek Wanneer ik authentiek ben dan kan ik verschil maken in de wereld! Dan komt, wat God in mij heeft gelegd, echt tot Zijn recht. Veel lezers zullen mij zien als al authentiek. Doordat ik een eigen stijl heb en die ook omarmt, ook al heeft de rest van de wereld de overtuiging dat het niet goed is. Of dat het anders moet. Ik durf af te wijken van de massa. Iets wat voor mij een diepgaand proces is geweest. Juist omdat ik al op hele jonge leeftijd ging kopiëren. Niet altijd wist ik wat ik moest doen in situaties. Onbewust dacht ik goed over alle andere mensen...maar niet over mezelf. Dus ging ik andere mensen maar nadoen. Hun houding, gedrag, manie...

Welke hechtingsstijl heb jij in jouw leven? Het is een vraag die mij vaak werd gesteld afgelopen jaar. In mijn studie was hier veel aandacht voor.  Dat snap ik wel, hechting en je hechtingsstijl is heel belangrijk. Je hechtingsstijl heeft een grote invloed op je overtuigingen over jezelf en over andere (belangrijke) mensen in je omgeving. Onbewust kunnen ze veel van jouw gedrag aansturen. Nu ik erover geleerd heb kan ik zeggen dat ik dit ook terug zie in mijn leven. Bijzondere is zelfs dat, als ik zo terugkijk, ik kan zien dat ik verschillende hechtingsstijlen heb mogen ervaren. Nu ik heb geleerd hoe hechtingsstijlen kunnen ontstaan, heb ik mezelf hierdoor ook beter leren begrijpen. Daar waar ik eerst terug keek met een bepaalde veroordeling naar mezelf: Hoe kon je dat nu zover laten komen?  Waarom was je zo naïef? Of nog belangrijker: Waarom kwam je niet gewoon wat eerder voor jezelf op?  Die vragen van veroordeling hebben mij nooit geholpen. Ik deed m...

Ik weet niet beter dan dat ik bang was... Heel jong is dit bij mij al begonnen. Er gebeurde van alles wat mijn angsten versterkte, of wat bewees dat het ook niet veilig was. Door die angst ben ik mezelf gaan aanpassen. Als ik deed wat anderen verwachtte van mij? Dan zou ik veilig zijn. Het nare hiervan is..... Het klopt! Kleine observator Ik vermeed ruzies, conflicten en maakte mezelf klein. Daarnaast ging ik in een sociale omgeving observeren. Kijken hoe andere zich gedroegen. Want eigenlijk was ik kwijt hoe het hoorde. De hele onbevangenheid en puur mezelf durven neerzetten was ik in een sociale omgeving al kwijt in groep 1. Het hele schooljaar heb ik namelijk niets durven zeggen in de klas. Zelfs zo dat de juf niet wist welk probleem erachter zat, want ik deed wel gewoon mijn taakjes en werkjes. Ik had geobserveerd. De juf vond het fijn als je netjes werkte, als je luisterde, netjes je taakjes deed en haar hielp. Maar wanneer je iets zei? Dan kon je ook weleens het verkeerde...

Charme is bedriegelijk en schoonheid vergaat maar een vrouw met ontzag voor de Heer moet worden geprezen. (Spreuken 31:30) Wat vind ik eigenlijk dat ik nodig heb om mooi te zijn? Niet zomaar antwoord geven zoals het hoort, maar echt! Dit is voor mij een kwetsbare vraag. Een afkeer van mezelf Vele jaren ging ik door het leven met een diepe basis van afkeer van mezelf. Ik haatte mijn uiterlijk. En ik zag er niet veel anders uit dan nu. Wanneer ik in de spiegel keek zag ik alles in het negatief. Ik had puistjes en sproeten. Iedereen vond mijn sproetjes zo leuk. Maar ik vond ze zo erg! Dat ik tijdens mijn werk in de winkel van mijn vader eens tegen mijn collega vertelde hoe ik mij daarbij voelde. Terwijl ik omkeek kon ik wel door de grond zakken. Daar was een mevrouw binnen gekomen, helemaal onder de sproeten. Ik dacht dat ze zich vast beledigd zou voelen als ze dit had gehoord. Maar haar reactie was zo liefdevol en bijzonder. Ik moest ervan huilen, ze vertelde mij: Ik wens je t...

" Waarom heb jij voor deze studie gekozen? " Afgelopen maanden heb ik verschillende keren gesprekken gehad met mensen rondom mijn studie. Mentoren, docenten maar ook studenten of gewoon mensen uit mijn omgeving. Vaak stelden ze deze, of een gelijksoortige vraag. De HBO studie Toegepaste Psychologie is een studie die lang duurt en best pittige elementen bevat. Dat maakt dat het ook echt belangrijk is om te weten voor mezelf. Wat is nu mijn motivatie? Welke vormen motivatie zijn er?  Er zijn verschillende vormen van motivatie: intrinsieke of extrinsieke motivatie, of zelfs nog een a- motivatie wanneer je geen motivatie bezit. Zowel a- motivatie als intrinsieke motivatie is niet onder te verdelen in verschillende vormen. Maar extrinsieke motivatie kan door verschillende dingen jou gedrag gaan reguleren. Even een snel overzicht zoals ik het nu geleerd heb: Welke motivatie je hebt bepaald veel voor je prestaties, door hoeveel je erin stopt. Is het voor mezelf, omda...

Vandaag had ik een positief confronterende dag, in het kader van mezelf liefhebben. Het deed mij goed en ik heb ervan genoten. Tegelijk kon ik zoveel waardevols meenemen. Al een paar weken ben ik in mezelf met dit thema bezig. Samen met God, met mensen om mij heen en vandaag met een vrouwendag die mij nieuwe inzichten gaf. Mooi hoe alles op het juiste moment bij elkaar komt. Als één stukje op z'n plek valt God heeft mij gemaakt, naar Zijn beeld. Als een puzzelstukje dat precies past in Zijn totaalplaatje. Als ik dat tot mij door laat dringen, komt het besef, wat verander ik het puzzelstukje naar het beeld wat ik van de 'wereld' heb. Zoals ik denk dat ik daarin zou horen. Maar de vraag is, als ik dat doe, kom ik dan tot bloei zoals Hij dat heeft bedoeld? Het was voor mij mooi, deze uitleg die paste mij als een jas. Deze confrontatie werkte voor mij opbouwend en gaf mij moed en misschien de lef om voortaan zorg te dragen voor de kleur van mijn puzzelstukje. Want heel e...

Vorig jaar schreef ik een blog over hoe Gods hand mij zere plek aanraakte. Ik eindigde die blog met een stukje en die wil ik hier neerzetten en daarop verder gaan. Hier het stuk wat ik bedoel: Heb jij een zere plek? Loop jij misschien gebukt onder lasten van het verleden, dingen die je ooit (mis) gedaan hebt? Misschien heb je gemerkt dat juist daar telkens weer pijn vanuit gaat, dat je jezelf er tegen wilt beschermen. Maar wat is dat lastig. De pijn kan je zomaar weer overvallen. Wanneer je denkt dat je overeind sta moet je weer bukken door een volgende aanval op de oude pijn in je binnenste. Weet dat er ook voor jouw zere plek, liefdevolle en zegenende handen zijn! Weet dat wanneer je nu gebukt gaat onder zorgen en lasten, Zijn handen verlossen. Hij is er ook voor jou!  Wil je verder lezen wat ik daar schreef? Dat kan via de volgende klikbare link:  Zijn hand raakt mij Wat merk je bij een kwetsbare plek? Wat ik zelf hierin opmerkte is dit: Wanneer ik, of anderen, e...

In mijn leven is veel gebeurd,  is er veel ellende over mij heen gekomen. Vreemd genoeg merkte ik, wanneer dit speelde, er niet zo heel veel van. Eigenlijk automatisch ging ik in overlevingsstand. De dingen die ik meemaakte waren al zo heftig, dat bewust ervaren/voelen en verwerken helemaal niet kon. Dan had ik het niet gered. Nee doorgaan en er elke dag weer opnieuw het beste van maken. Dat was mijn manier, altijd maar zorgen dat ik mij aan de normen hield. Zodat er niet naar mij gewezen kon worden. Dat alleen al was zwaar. Dan te bedenken dat er alsnog naar mij gewezen werd en hoe.... Ja dat was heftig! Maar pas toen ik uit dat leven bevrijd was, pas toen merkte ik hoe erg het was. Ik voelde mij leeg, op, gebruikt. Onder een dikke deken Ik voelde mij slachtoffer, slachtoffer van mensen waar ik van hield, maar eigenlijk nog veel meer slachtoffer van het leven. Opeens drong het door hoe erg de voorgevallen situaties waren, wat er mij was aangedaan. Hoe alles mij overkwam, en w...

Vorige week ben ik begonnen met schrijven over hoe God in mijn leven begonnen is. Je kan dit vinden door de volgende klikbare link:  Geliefd kind van God . Ik schrijf daar over een bijzondere, maar voor mij echt wonderlijk ingrijpen van God. Dit maakte heel veel indruk op mij.  Maar heel eerlijk moet ik bekennen, God werd niet direct anders voor mij, en ook mijn beeld van geloven was nog niet gelijk veranderd. Wat ik vorige week schreef was een begin. Deze week wil ik daarmee verder.  Wezenlijk veranderde er niet zo veel nadat God liet zien dat het kwade te overwinnen was. In de jaren erna, eigenlijk mijn hele puberteit, ben ik informatie gaan verzamelen. Vooral Bijbelkennis en kennis van God, maar daarnaast kennis van mensen en hoe die allemaal bij elkaar gecombineerd konden worden. Want is dat juist niet heel vaak het punt waar het mis gaat?! De wereld in Ik zat op de middelbare school, een reformatorische school, voor vele zal deze school nog wel als streng gezi...

Al op de training die ik gedaan hebt voor geloofwaardig bloggen, begon het te borrelen. Niet echt direct, want ergens zat ik er toch wel aan vast. Maar toen ik eenmaal op gang kwam zag ik de rode lijn door mijn blogs. In mijn blog over de trainingsdag, te lezen via de klikbare link: Geloofwaardig bloggen- Paulien Vervoorn en Helga Warmels  die heel waardevol en mooi was, liet ik jullie al lezen dat ik dingen anders wil. Er zijn dingen die ik anders wil aanpakken, maar er zijn misschien ook wel dingen die ik wil veranderen. Wat dingen die veranderd zijn: * De namen op de tabbladen. Je kan de tabbladen vinden op de home pagina. Zo vind je daar: Blogs, Over mij, Gezin om de Bijbel, Gelukkig door Zijn Woord en Inspirerende filmpjes. Neem er gerust een kijkje en laat je verrassen! * Boven aan de rechterkant van de pagina zie je labels. Bij alle blogs plak ik labels. Hierdoor kan je makkelijk verwante blogs lezen. Wanneer je op één van de labels klik vind je alle blogs die met da...

Op mijn twaalfde al greep God in, in mijn leven! Juist op het moment dat ik het geloof in de hoek smeet. Letterlijk! Klaar met het geloof, maar ook wel klaar met een God waarvan ik niet zeker wist of Hij mij wel wilde horen, waarom zou Hij? Niemand zag mij, niemand hoorde mij en ik vond bij niemand (h)erkenning. Altijd hoorde ik dat ik voor alles mocht bidden, nou ik bad al jaren voor mijn moeder die erg ziek was. Nee niet alleen egoïstisch voor mezelf, zodat mijn leven makkelijker zou worden. Maar zeker ook voor haar! Ik zag haar worstelingen, voelde de pijn.... Ik had iemand nodig die de wereld in Zijn handen hield, maar de Hemel leek van koper. Logisch, waarom zou Hij naar mij luisteren? In de kerk hoorde ik telkens dat God er alleen was voor uitverkoren mensen, waar Hij ingreep in hun leven zoals bij Paulus. Hoe kan ik nu uitverkoren zijn? Wil ik wel in een God geloven waarvan de volgers zo met elkaar omgaan? En wil ik wel in zo'n God geloven? Nee ik geloof niet in zo'n God...

We kunnen ons zo druk maken om de dingen van de buitenkant. Ik kom oorspronkelijk uit een gemeente, waar dit kijken naar de buitenkant, heel erg aanwezig was. Er werd in die gemeente erg opgelet welke hoed je op had in de kerk, of je rok wel lang genoeg was, de vrije tijd was ook behoorlijk aan banden gelegd. Overal en altijd was ik bezig met: Mag dit wel? Hoort dit wel zo? In eerste instantie omdat ik door de kijk van deze gemeente wel bang geworden was. Bang van God. Maar heel eerlijk, was ik ook heel erg bang van mensen geworden. Iedereen vond van alles over de ander. En iedereen was zo druk in de weer om aan alle uiterlijke regels te voldoen, dat ze miste waar het om ging. Zo vaak gingen ze daarbij voorbij aan liefde, respect en eerlijkheid. Nu is het kerst. En zie ik dit bij heel veel mensen gebeuren. Eigenlijk vind ik dit zo verdrietig! Nu in deze advent periode merk ik op hoe gek mensen zich laten maken. Hoeveel mensen missen waar het werkelijk omgaat? Ze vinden dat ze van alles...

"Wat is het doel van jouw blog?" Dit was één van de vragen bij de training: geloofwaardig bloggen. Deze vraag zette mij aan het denken! Mijn eerste blog poste ik hier op 12 februari 2015.  Je kan mijn eerste blog vinden door op de volgende link te klikken: Sprong in het diepe  Het was mijn bedoeling mensen mee te nemen op mijn reis. Mee te laten kijken in mijn leven. Een leven wat veel pijn, ellende en narigheid gekend heeft. Maar waar ik met God weer nieuw geluk mocht vinden. Vaak werd ik dan ook aangesproken: Hoe kan het dat jij nog zo'n gelukkige vrouw bent gebleven? Mijn blog begin Een opmerking die mij aanzette om te schrijven, over hoe het kon, dat ik zo blij ben gebleven. Levenservaringen deden mij echt wel veel, ze raakte ook mij heel diep. Mijn moeder die ik ziek zag worden, eerst psychisch en nu ook nog zo ernstig lichamelijk. Mijn huwelijk waar mijn ex en ik toch echt wel met andere gedachten aan begonnen dan hoe het er uiteindelijk uitzag. De scheidin...

In contacten met anderen, kunnen we nog weleens iets doen om ons zelf te beschermen. Onze zwakke punten, de valkuilen en ook onze wonden, we kunnen veel doen om ze maar niet zichtbaar te hebben. We vertellen elkaar zo vaak dat iedereen fouten mag maken. Dat niemand perfect is. Maar durven we het ook te laten zien? Of aan een ander toe te geven waarin we niet perfect zijn? Dan is het anders, dan voelt het anders. Het zeggen dat gaat vaak echt wel, want we weten het, maar durven we het ook te omarmen. Omarmen dat we zijn zoals we zijn. Zonder schaamte, zonder angst? Heel lang had ik er last van, dat ik mezelf strafte als ik fouten maakte. In groep 3 al ging mijn moeder met de juf praten. Want ik had een 9 gekregen en had de hele dag gehuild. Ik had een 10 moeten halen, zie je wel dat ik het niet kan?! Van mezelf mocht ik geen fouten maken. Toch gebeurde het heel vaak. Maakte ik bijv. ruzie met mijn vriendin, zij wilde skeeleren en ik fietsen. Ik vond het vreselijk van ...