We kunnen ons zo druk maken om de dingen van de buitenkant. Ik kom oorspronkelijk uit een gemeente, waar dit kijken naar de buitenkant, heel erg aanwezig was. Er werd in die gemeente erg opgelet welke hoed je op had in de kerk, of je rok wel lang genoeg was, de vrije tijd was ook behoorlijk aan banden gelegd. Overal en altijd was ik bezig met: Mag dit wel? Hoort dit wel zo? In eerste instantie omdat ik door de kijk van deze gemeente wel bang geworden was. Bang van God. Maar heel eerlijk, was ik ook heel erg bang van mensen geworden. Iedereen vond van alles over de ander. En iedereen was zo druk in de weer om aan alle uiterlijke regels te voldoen, dat ze miste waar het om ging. Zo vaak gingen ze daarbij voorbij aan liefde, respect en eerlijkheid. Nu is het kerst. En zie ik dit bij heel veel mensen gebeuren. Eigenlijk vind ik dit zo verdrietig! Nu in deze advent periode merk ik op hoe gek mensen zich laten maken. Hoeveel mensen missen waar het werkelijk omgaat? Ze vinden dat ze van alles moeten. De kerstboom moet gekocht, anders als vorig jaar, nog mooier, nog sprekender, nog passender bij de inrichting. De kamers worden verlicht en verwarmd. En zo kunnen veel mensen opgaan in het leuk en gezellig maken, in huis. En in hun hart?
Bij beide stukjes zie ik hoeveel mensen er voorbij gaan aan waar het echt om draait. Geloof is niet een spel dat je kan winnen door regels te houden. We kunnen straks niet voor God verschijnen met een lijstje in ons hand, kijk eens hoe goed ik mij aan de regels hield. Nee we zullen allemaal knielen voor de Hoogste Koning. Met een diep besef, ik ben het niet waard om Uw erfgenaam, Uw kind te zijn. Maar een nog dieper gevoel van dankbaarheid, want Hij vind mij het waard. Hij noemt mij Zijn kind. Dat besef dat mag je nu al kennen en ervaren. Als je merkt dat je zo bezig bent met hoe het allemaal hoort, stop eens met al die regels volgen en bedenk eens, wie is God voor jou? Sta eens stil bij wat Hij heeft gedaan voor jou! Niet wat jij deed om Hem te plezieren. Wanneer je druk gaat maken om jou relatie met God, om wie Hij voor jou persoonlijk is, zal je merken dat er vanbinnen een verlangen zal gaan komen om naar buiten toe uit te stralen wie Hij is. Ik mocht leren wie God voor mij is, God is voor mij een God van:
In mijn leven, wat voor een lange periode zo liefdeloos is geweest, was het Zijn liefde die mij helemaal veranderd heeft. Van liefdeloos naar liefdevol. Gevuld met een passie en warmte, bemoedigd en met nieuwe kracht kon ik verder leven. Dan moet je bedenken dat dit gebeurde op een moment in mijn leven, dat ik opgestreden was. Veel meer dan mensen toen echt wisten. Ik zag het nut niet van alle ellende van mijn leven, kon met al die pijn niet verder. Juist toen mocht ik ervaren wat onvoorwaardelijke liefde is. Ik, die zo tegen Zijn wil in niet verder meer wilde leven, ik mocht Zijn liefde ervaren. Wat een groot geschenk! Hij gaf liefde en daarmee gaf Hij mij leven! Met die liefde schonk Hij mij eigenlijk direct ook vergeving. Zijn liefde, bedekte mijn zonde. Zijn liefde was groter dan al mijn misstappen.Dat Hij mij vergaf leerde mij wat vergeving met een mens kan doen. Toen ik besefte hoe schuldig ik was, keek ik anders naar de fouten van anderen. Elke keer weer als er iets gebeurd, wat mij pijn doet, wat niet eerlijk is, dan mag ik denken: Ik heb het zelf ook zo fout gedaan, ik doe het zelf ook nog zo fout. Maar God liet en laat mij nooit in de steek! Hij vergeeft mij, telkens weer! Het zorgt ervoor dat ik door kan, waar de wereld zou stoppen. Maar hoeveel kansen heb ik zelf laten lopen? Hoe blij was ik dat ik genade vond in Zijn ogen, dat Hij mij vergaf. In alle onrust van mijn leven, heb ik vaak bij Hem uitgehuild. Telkens wanneer ik dat deed, voelde ik mij veilig, zakte mijn gevoelens, van wanhoop,frustratie of pijn en kwam er rust in mijn hart. Mijn God is een God van rust, van warmte en orde. Alle chaos van de wereld, de kou en de onrust. De vele prikkels die in de wereld op ons afkomen. Als ik bij God kom dan kan ik ruilen, en zo laat Hij mij uitstijgen boven mezelf. Zoals je in mijn lijstje ziet is mijn God, een God van geduld. En echt dat heb je met mij nodig. Want ik heb veel zelfstandig en alleen moeten leven, en ik was al een beetje eigenwijs en koppig.... God had ook geduld nodig om de Woorden die Hij zei tot mij door te laten dringen. En daar ben ik zo dankbaar voor. Geen kritiek dat Hij het toch al gezegd had en ik het nu maar moest weten. Maar Hij herhaalde net zolang, tot het ging groeien in mijn hart.
Van buiten is er in mijn leven nog heel veel wat niet klopt. Ik hou mij namelijk niet meer als eerste bezig met de regels. Ik wil mijn blik vestigen op God zelf. Met Hem wil ik relatie, verbinding. Dat gaat met vallen en opstaan. Ook voor mij, al heb ik weleens gehoord van lezers dat ze blij waren als ik blogde over mijn kwetsbaarheden en mijn zoektocht(en) naar God, voor mij gaat relatie hebben ook niet vanzelf. Soms sta ik op een berg, dan mag ik mij dichtbij Hem weten, mag ik een stukje uitkijken naar dat wat in verschiet ligt, maar zo kan ook in het dal staan. Omgeven door bergen en met meer afstand tot de Hemel. En daar in het donker, in de eenzaamheid, mag ik verder lopen met de kennis die ik op mocht doen toen ik dichtbij was. Ook al verlang ik nog zo naar relatie, met mensen of met God. Er word juist in dat wat goed is, zeker ook op gebied van relaties, heel hard aan ons getrokken. Er word met gevoelens gespeeld, om ons maar te misleiden en af te laten dwalen. Want wanneer je gaat om je eigen gevoelens te vervullen, dan word je een slaaf. Net zoals ik eerder een slaaf was van de wetten/regels en de goedkeuring van mensen, kan ik dan een slaaf worden van mezelf. Ik ben niet meer bezig met doe ik wel genoeg van wat de buitenwereld vind dat bij God past. Ik wil nog maar één dienen, en dat is God. Wat Hij vind dat heeft waarde en telt. Mijn vraag is dus veel meer, doe ik dat wat God wil dat ik doe? Of ben ik bereid te doen wat Hij van mij vraagt? Op die manier mogen wij allemaal dienen in Zijn Koninkrijk. Alleen door relatie met Hem zal je hart verlicht en verwarmd worden. En hoe donker, hoe koud je wereld dan ook is, dan is het in je hart een warme en echte kerst! Wat heb jij in jouw leven ervaren van God?
Verschijnen voor God
Bij beide stukjes zie ik hoeveel mensen er voorbij gaan aan waar het echt om draait. Geloof is niet een spel dat je kan winnen door regels te houden. We kunnen straks niet voor God verschijnen met een lijstje in ons hand, kijk eens hoe goed ik mij aan de regels hield. Nee we zullen allemaal knielen voor de Hoogste Koning. Met een diep besef, ik ben het niet waard om Uw erfgenaam, Uw kind te zijn. Maar een nog dieper gevoel van dankbaarheid, want Hij vind mij het waard. Hij noemt mij Zijn kind. Dat besef dat mag je nu al kennen en ervaren. Als je merkt dat je zo bezig bent met hoe het allemaal hoort, stop eens met al die regels volgen en bedenk eens, wie is God voor jou? Sta eens stil bij wat Hij heeft gedaan voor jou! Niet wat jij deed om Hem te plezieren. Wanneer je druk gaat maken om jou relatie met God, om wie Hij voor jou persoonlijk is, zal je merken dat er vanbinnen een verlangen zal gaan komen om naar buiten toe uit te stralen wie Hij is. Ik mocht leren wie God voor mij is, God is voor mij een God van:
- Liefde
- Vergeving
- Rust
- Warmte
- Orde
- Geduld
God in mijn leven
In mijn leven, wat voor een lange periode zo liefdeloos is geweest, was het Zijn liefde die mij helemaal veranderd heeft. Van liefdeloos naar liefdevol. Gevuld met een passie en warmte, bemoedigd en met nieuwe kracht kon ik verder leven. Dan moet je bedenken dat dit gebeurde op een moment in mijn leven, dat ik opgestreden was. Veel meer dan mensen toen echt wisten. Ik zag het nut niet van alle ellende van mijn leven, kon met al die pijn niet verder. Juist toen mocht ik ervaren wat onvoorwaardelijke liefde is. Ik, die zo tegen Zijn wil in niet verder meer wilde leven, ik mocht Zijn liefde ervaren. Wat een groot geschenk! Hij gaf liefde en daarmee gaf Hij mij leven! Met die liefde schonk Hij mij eigenlijk direct ook vergeving. Zijn liefde, bedekte mijn zonde. Zijn liefde was groter dan al mijn misstappen.Dat Hij mij vergaf leerde mij wat vergeving met een mens kan doen. Toen ik besefte hoe schuldig ik was, keek ik anders naar de fouten van anderen. Elke keer weer als er iets gebeurd, wat mij pijn doet, wat niet eerlijk is, dan mag ik denken: Ik heb het zelf ook zo fout gedaan, ik doe het zelf ook nog zo fout. Maar God liet en laat mij nooit in de steek! Hij vergeeft mij, telkens weer! Het zorgt ervoor dat ik door kan, waar de wereld zou stoppen. Maar hoeveel kansen heb ik zelf laten lopen? Hoe blij was ik dat ik genade vond in Zijn ogen, dat Hij mij vergaf. In alle onrust van mijn leven, heb ik vaak bij Hem uitgehuild. Telkens wanneer ik dat deed, voelde ik mij veilig, zakte mijn gevoelens, van wanhoop,frustratie of pijn en kwam er rust in mijn hart. Mijn God is een God van rust, van warmte en orde. Alle chaos van de wereld, de kou en de onrust. De vele prikkels die in de wereld op ons afkomen. Als ik bij God kom dan kan ik ruilen, en zo laat Hij mij uitstijgen boven mezelf. Zoals je in mijn lijstje ziet is mijn God, een God van geduld. En echt dat heb je met mij nodig. Want ik heb veel zelfstandig en alleen moeten leven, en ik was al een beetje eigenwijs en koppig.... God had ook geduld nodig om de Woorden die Hij zei tot mij door te laten dringen. En daar ben ik zo dankbaar voor. Geen kritiek dat Hij het toch al gezegd had en ik het nu maar moest weten. Maar Hij herhaalde net zolang, tot het ging groeien in mijn hart.
Gericht op verbinding met God
Van buiten is er in mijn leven nog heel veel wat niet klopt. Ik hou mij namelijk niet meer als eerste bezig met de regels. Ik wil mijn blik vestigen op God zelf. Met Hem wil ik relatie, verbinding. Dat gaat met vallen en opstaan. Ook voor mij, al heb ik weleens gehoord van lezers dat ze blij waren als ik blogde over mijn kwetsbaarheden en mijn zoektocht(en) naar God, voor mij gaat relatie hebben ook niet vanzelf. Soms sta ik op een berg, dan mag ik mij dichtbij Hem weten, mag ik een stukje uitkijken naar dat wat in verschiet ligt, maar zo kan ook in het dal staan. Omgeven door bergen en met meer afstand tot de Hemel. En daar in het donker, in de eenzaamheid, mag ik verder lopen met de kennis die ik op mocht doen toen ik dichtbij was. Ook al verlang ik nog zo naar relatie, met mensen of met God. Er word juist in dat wat goed is, zeker ook op gebied van relaties, heel hard aan ons getrokken. Er word met gevoelens gespeeld, om ons maar te misleiden en af te laten dwalen. Want wanneer je gaat om je eigen gevoelens te vervullen, dan word je een slaaf. Net zoals ik eerder een slaaf was van de wetten/regels en de goedkeuring van mensen, kan ik dan een slaaf worden van mezelf. Ik ben niet meer bezig met doe ik wel genoeg van wat de buitenwereld vind dat bij God past. Ik wil nog maar één dienen, en dat is God. Wat Hij vind dat heeft waarde en telt. Mijn vraag is dus veel meer, doe ik dat wat God wil dat ik doe? Of ben ik bereid te doen wat Hij van mij vraagt? Op die manier mogen wij allemaal dienen in Zijn Koninkrijk. Alleen door relatie met Hem zal je hart verlicht en verwarmd worden. En hoe donker, hoe koud je wereld dan ook is, dan is het in je hart een warme en echte kerst! Wat heb jij in jouw leven ervaren van God?
Wat raakt jouw, in het verhaal van Jezus en de Farizeeën, wat je kunt lezen in Lukas 11 vanaf vers 37? Hier een klikbare link: Lukas 11
Wat waar weer Petrina, Juist in deze tijd zie je het om je heen; die uiterlijke zaken. Hoeveel eenzaamheid wordt hiermee verdoezeld? Ik ervaar God in kleine, maar heel bijzondere dingen. Dat Hij de juiste mensen op mijn pad brengt, of de dingen leidt.
BeantwoordenVerwijderenLeuk je reactie en dat je mijn stukjes zo lees! Mooi om God te ervaren door zoveel dingen in je leven heen.
VerwijderenGoed dat je deze blog geschreven hebt! Dank je ervoor.
BeantwoordenVerwijderenMet liefde geschreven en gedeeld. Leuk om deze reactie te lezen!
Verwijderen