Schrijfgelukjes

'k blijf den HEER verwachten; Mijn ziel wacht ongestoord; Ik hoop, in al mijn klachten, Op Zijn onfeilbaar woord; Mijn ziel, vol angst en zorgen, Wacht sterker op den HEER, Dan wachters op den morgen; Den morgen, ach, wanneer? (Psalm 130:3 berijmd) Bovenstaande psalm raakt mij en omschrijft zo diep hoe het voor mij voelt. Nu het einde van het jaar er aan komt besef ik pas wat een jaar het is geweest. Het was zo bewogen en heeft veel met mij gedaan en van mij gevraagd! Vorig jaar voor eeuwigheidszondag kreeg ik bericht dat ik voor het overlijden van mijn moeder een kaarsje mocht branden in onze gemeente. Haar naam herdenken en gedenken, omdat God geen naam vergeten zal. En ik kon het niet. Het voelde niet veilig. Ik durfde niet... Wie was er eigenlijk die vroeg: Hoe gaat het Petrina? Er was geen ruimte of aandacht voor gemaakt en daardoor voelde ik in de gemeente de rouw heel sterk. Die zondag keek ik thuis de dienst mee. Er ging wel een kaarsje aan, in d...

I edereen kent het, tegenslag. Er is niet voor niets de spreuk:  elk huis heeft z'n eigen kruis.  In dit aardse leven lopen we allemaal tegen dingen aan die pijn doen, die je verdrietig of bang maken. En dan moet ik denken aan Jozef, geliefd met een bijzondere liefde door zijn vader Jakob, zijn broers bemerkte dat en voelde het onrecht en gingen vanuit dat gevoel met hem om. Jozef's eerste ervaring met tegenslag Ze kregen de kans in hun schoot geworpen toen ze de 'dromenkoning' Jozef aan zagen lopen, 17 jaar was hij, ze beraamde onder elkaar een plan om hem om het leven te brengen, kom laten we hem doden en hem in deze put werpen. Dan zullen we eens zien wat er van zijn dromen terecht zal komen. De broer van Jozef, Ruben, probeerde zijn broertje te redden, er mocht geen bloed vloeien maar gooi hem gewoon levend in de put. Hij wilde zo Jozef redden en weer terug naar zijn vader brengen. Daar lag Jozef in de put. Een lege put en zijn broers gingen lekker zitten eten....

Wanneer is je leven voltooid? Wat maakt het dat jij het af vind? Als ik in gesprek ga met mensen die dit vinden, dan hoor ik vooral dat zij klaar ermee zijn. Maar is dat hetzelfde als af? Zorgstaat In Nederland is voor sommige mensen de zorg, of het leven zo leeg dat ze er klaar mee zijn. Maar in dezelfde gesprekken komen we erachter dat juist het probleem is dat het leven niet af is. Maar dat wat ze nodig hebben niet aanwezig is. Kinderen hebben het te druk, zorg rekent in geld en niet in behoefte. De mensen voelen zich tot last, of voelen zich nutteloos en tekortschieten. Dit komt mede door de druk in onze maatschappij. Dit is wat onze hele regering, onze manier van leven en de veranderingen in onze cultuur als gevolg hebben. Hoe makkelijk is het om voor deze mensen een pil te maken. Zodat het leven toch af kan zijn wanneer ze er klaar mee zijn. Maar is dat wat bij Nederland past? Hebben we dat nodig in ons land? Ik vind het goedkoop naar de mensen die er klaar mee zijn! En ee...

Wat ben ik altijd weer dankbaar en blij met de dingen die ik kan lezen in de Bijbel. De voorbeelden, die ondanks zoveel jaren geleden gebeurd, ze blijven krachtig voor alle tijden. Vandaag las ik voor het eerst de zin: Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten. Nee dat zeg ik niet goed, ik had deze zin al wel duizenden keren gelezen, maar nog niet zoals vandaag. Een tekst, die elke Pasen weer langs kwam. Waar veel over gezegd werd. Maar waar ik bij bepaald word, vandaag. Jezus, Hij was verlaten door Zijn Vader. Diepe, duistere, eenzaamheid. Dat was er over. En Hij schreeuwde deze woorden uit! Eenzaamheid. Hoeveel mensen worden er door verscheurd?! Zoveel verwondde harten roepen en schreeuwen het uit. Sommige naar (hun) God. Om het met Hem te delen, of misschien om Hem ervoor aansprakelijk te stellen. Waarom? Het is de vraag, zonder antwoorden. Nu de dagen weer kouder en korter worden, zullen deze gevoelens bij veel mensen sterker worden. Ik merk dat ik zelf oo...

Het nieuwe thema voor de bloghop van Juni werd bekend, en het thema raakte mij het bracht bij mij een situatie naar boven die verdrietig was, die niemand zo ook maar ooit heeft gewild, maar uiteindelijk in ieder geval mij iets goeds heeft gebracht. Afscheid Er was al een tijdje thuis merkbaar dat het niet zo goed ging met mama. Daar heb ik het heel moeilijk mee gehad. De onvoorspelbaarheid, de wisselingen in stemming, het maakte mij zo bang. Haar reacties zo fel, zo onbegrensd. Het gaf een onveilig gevoel. Wat merkte ik ook hoe ongelukkig ze was, hoe moeilijk dat ze het had. Misschien uiteindelijk nog wel het meest met zichzelf. Ik ging elke dag naar school met de gedachten: kom je moet liever zijn, dan maak je mama vast weer blij. Later werd het zelfs:  je moet liever zijn, het is je eigen schuld als mama boos is op jou. Als de school uit ging dan begon het, dat misselijke nare gevoel in mijn buik. Wat zou er nu weer gebeuren als ik thuis kom? Ik probeerde vaa...

I edereen kent het, tegenslag. Er is niet voor niets de spreuk: elk huis heeft z'n eigen kruis. In dit aardse leven lopen we allemaal tegen dingen aan die pijn doen, die je verdrietig of bang maken. En dan moet ik denken aan Jozef, geliefd met een bijzondere liefde door zijn vader Jakob, zijn broers bemerkte dat en voelde het onrecht en gingen vanuit dat gevoel met hem om. Jozef's eerste ervaring met tegenslag Ze kregen de kans in hun schoot geworpen toen ze de 'dromenkoning' Jozef aan zagen lopen, 17 jaar was hij, ze beraamde onder elkaar een plan om hem om het leven te brengen, kom laten we hem doden en hem in deze put werpen. Dan zullen we eens zien wat er van zijn dromen terecht zal komen. De broer van Jozef, Ruben, probeerde zijn broertje te redden, er mocht geen bloed vloeien maar gooi hem gewoon levend in de put. Hij wilde zo Jozef redden en weer terug naar zijn vader brengen. Daar lag Jozef in de put. Een lege put en zijn broers gingen lekker zitten eten...