Schrijfgelukjes

Geloven is geen prestatie van ons. Niemand kan het zelf verdienen! Het is genade. Een spontane, niet zelf verdiende Goddelijke gunst.Het is genade door God geschonken, die de weg van geloof opent. Hij begint deze weg niet alleen, Hij houdt het ook in stand! Dwars door alle problemen die dit leven kan geven. Efeze 2:8-9 Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof, en dat niet uit u, het is Gods gave. Niet uit de werken, opdat niemand roeme. (Statenvertaling 1618-1619)                               Brede en smalle weg Genade niet verdiend Het is juist  die  genade die je leven totaal omkeert! Ik mocht Zijn genade aannemen, en niet eenmalig maar telkens opnieuw, mag ik dat overweldigende gevoel ontvangen. Ik kon het niet grijpen, nemen of eisen. Het kon alleen aan mij geschonken worden, en door mij worden ontvangen. Om niets van mij, en door alles van God! Want wanneer je het ver...

Wat kunnen wij anderen om ons heen pijn doen!  Met onze aangeleerde waarheid gaan wij over grenzen van andere mensen. Alsof het van onze overtuigingskracht, van onze waarheid afhangt?! De groep mensen die het meest veroordeeld? Het zijn de mensen die in hun Bijbel de opdracht vinden: Oordeelt niet, opdat u niet geoordeeld wordt! (Mattheüs 7:1) Oordelen die wij vormen over anderen, over elkaar binnen of over ons zelf, die hebben een uitwerking op je leven! Daarnaast hebben ze een grote uitwerking op het leven van een ander. Het is één van de dingen waar wij als mens niet voor gemaakt zijn. Leven met schuld, leven onder het oordeel. Was het niet God, die op het moment dat wij in schuld naar Hem kwamen te staan, direct ook uitzicht op een Redder gaf?  Veroordeling bijt De meeste oordelen die ik hoor hebben een bijtend venijn in de woorden. Ze missen de liefde, denken vanuit hun eigen gelijk, en missen het enige wat nodig is bij een beoordeling: De route va...

Wat een schitterende tekst. Ik zag deze afgelopen week voorbij komen bij de 40 dagen biblejournaling challenge. Het bleef direct hangen. Bij de levenslessen van Abraham heb ik dit hoofdstuk gelezen. Toch ging ik het nogmaals lezen. Maar nu met in mijn hoofd de lijdenstijd. Wat een mooi beeld. Vader Abraham, die zijn geliefde kind wilt offeren. Maar God die ingrijpt. Die duidelijk zegt: Raak de jongen niet aan, doe hem niets! Dat is onze Vader in de Hemel. Die zegt, ik zal voorzien voor een offer. Zodat alle schuld weggedaan kan worden. Maar zodat jou niets overkomt. Hij gaf de wereld een groot geschenk. Niet alleen de wereld. Nee Hij gaf jouw een groot geschenk! Er is Iemand die jouw schuld gedragen heeft. God schonk Zijn eigen zoon, zodat ons niets zou overkomen. Hij wil dichtbij je zijn. Hij wil met je zijn. Wat een wonder, wat een bevrijding! Het tekenen van de ram had ik wat ruzie met wat ik in mijn hoofd had en hoe het op papier kwam. Gelukkig heb ik een man die goed kan tekenen...

Vergeving is een kwetsbaar onderwerp. We zullen allemaal weleens tegen situaties aanlopen waarin we voor de drempel van vergeving komen te staan. Want wat kan het een drempel zijn. Loslaten wat jij vind, denkt, voelt en toch daarover heen bewegen naar de ander toe. Hoe dieper de ander je geraakt heeft, hoe moeilijker kan de drempel zijn. Ook onder de mensen die heel vaak het Onze Vader bidden, of die echt geloven in God kan dit moeilijk zijn. Er kunnen dingen in je leven gebeuren waardoor je eerst dat wat gebeurd is, mag leren loslaten of stapje voor stapje mag gaan verwerken. De Bijbel hielp mij telkens weer. Ook al ben ik koppig en wil ik graag dingen die onrecht doen weer recht gemaakt zien. Kon God het in mij bewerken dat het lukt. Opeens besefte ik wat ik bad met het Onze Vader. Heere, vergeef mij zoals ik andere vergeef. Dat is nogal wat. Als ik niet vergeven kan, wat ik een tijdje had, dan kon de Vader mij ook niet vergeven. Dan blokkeerde ik de stroom van Genade...

Weet je dat er Iemand is die op jouw wacht? Heel lang had ik in mijn leven geen idee. Ik was gelovig opgegroeid, en wist er echt wel veel van af. Nee kennis was het probleem niet. Dacht ik! Ik merk nu pas hoe kennis mij geblokkeerd had. God wacht elke dag, op mij en op jouw! Hij kijkt naar ons vanuit de Hemel. Niet zoals ik leerde als een boeman, die elke dag bozer op mij werd. Maar als een vader die zijn kinderen die wijde wereld in stuurt en hoopt dat ze de dingen die ze daar meemaken met hem delen. Dat zij het ouderlijke huis, zien als een veilige haven. Een uitvalsbasis. Eerst delen met de mensen die in dat (t)huis leven en daarna gaan belangrijke dingen pas gebeuren. Wanneer je troost nodig heb dan ga je naar de veilige haven. En wanneer je fouten bega, dat je dan ondanks alles mag blijven voelen: er word van mij gehouden. Nee ik hoef niet te blijven hangen in die fout, ik mag die fout herstellen. Ik kan het goed maken. Een plek waar ik altijd terug mag komen! W...

Ooit las ik van een collega schrijfster de blog:  Zussenliefde: Als je (niet) gescheiden bent Vandaag kreeg ik een herinnering op mijn facebook, want ik had deze blog gedeeld. Vorig jaar. En deze blog had mij geraakt! Wat een waarheden zitten er in. Zoveel mensen hebben het op dit moment moeilijk, omdat ze gescheiden zijn, of mogelijk gaan scheiden. En echt, dat is een heel diep proces. Eigenlijk kan ik wel zeggen, het heeft mij 2 jaar gekost. Het brengt zoveel omhoog, en het hakt tegelijk zoveel onder je voeten vandaan. En dan heb ik het alleen over het leven van jou als volwassene, maar als er kinderen bij betrokken zijn, dan word het nog complexer. Dat moment dat je hele leven, de doelen die je had, alles waar je zeker van dacht te zijn, als een zeepbel uit elkaar spat. Het is zo kwetsbaar. Dit laat zoveel diepe wonden na! Verdrietig is het te merken hoe mensen het moeilijk vinden om hiermee om te gaan! Ja in 2013, toen ik gescheiden ben, wist ik ook echt wel dat h...

Als er vergeving is kan er genezing zijn, en de weg van herstel kan beginnen! Vergeven, als je moeilijke dingen meegemaakt hebt kan het als zo moeilijk ervaren worden. Persoonlijk heb ik er verschillende ervaringen mee. Mijn moeder die psychisch ziek werd, waardoor we als gezin best moeilijke dingen meegemaakt hebben, en wat onveiligheid opriep bij mij als kind. Een huwelijk en daarna een scheiding die heel veel pijn hebben gedaan bij mij. Een nichtje waar ik ruzie mee kreeg tijdens de scheiding omdat er dingen van mij gezegd werden die niet klopten, even buiten beschouwing wie de bron was van de uitspraken. En al die dingen dacht ik, waarom zou ik ze moeten vergeven? Ik heb niets gedaan. Het bracht mij verdriet, moeilijkheden, angst en pijn. Tot ik zag dat ik met die gevoelens mezelf ziek maak, en zeker als ik er niets mee deed, het gevaar van deze situaties is dat er een haat komt, een boosheid en een wrok. Met deze gevoelens kan je niet blij leven, en kan je niet goed denken. En...