Doorgaan naar hoofdcontent

Proces van vergeving

Vergeving is een kwetsbaar onderwerp.
We zullen allemaal weleens tegen situaties aanlopen waarin we voor de drempel van vergeving komen te staan.
Want wat kan het een drempel zijn.
Loslaten wat jij vind, denkt, voelt en toch daarover heen bewegen naar de ander toe.
Hoe dieper de ander je geraakt heeft, hoe moeilijker kan de drempel zijn.
Ook onder de mensen die heel vaak het Onze Vader bidden, of die echt geloven in God kan dit moeilijk zijn.
Er kunnen dingen in je leven gebeuren waardoor je eerst dat wat gebeurd is, mag leren loslaten of stapje voor stapje mag gaan verwerken.
De Bijbel hielp mij telkens weer.
Ook al ben ik koppig en wil ik graag dingen die onrecht doen weer recht gemaakt zien.
Kon God het in mij bewerken dat het lukt.
Opeens besefte ik wat ik bad met het Onze Vader.

Heere, vergeef mij zoals ik andere vergeef.

Dat is nogal wat.
Als ik niet vergeven kan, wat ik een tijdje had, dan kon de Vader mij ook niet vergeven.
Dan blokkeerde ik de stroom van Genade.
Want waar ik van bewust werd was dat God de Vader mij zoveel heeft vergeven, door het bloed van Jezus.
Zoveel meer dan mensen mij ooit aan kunnen doen.
Telkens weer, nam Hij, door Zijn lieve Zoon Jezus, mijn schulden bij mij weg.
Wie was ik dan als ik de ander bleef herinneren aan zijn/haar schuld?
De tijd dat ik niet vergeven kon, bleef ik hangen in een stukje boosheid, pijn.
Wat was dat moeilijk om los te laten.
Zolang ik dat niet los kon laten, lukte het mij niet om te vergeven.
Maar waar kan je het loslaten?
Waar kon ik naartoe met die gevoelens, zodat ik het los kon laten.
Dat ik mocht gaan voelen, recht kan ik niet creeëren.
En koppig mijn gevoel vast houden?
Dat belemmerd alleen mij maar.
Niet degene die het deed.
Nee, alleen ik.

Ik zat gevangen in mijn eigen gevoelens.

Gelukkig kent God mij door en door.
Weet Hij ook precies wat ik nodig heb.
Ik mocht leren, mijn frustraties, het onrecht dat mij aangedaan is, ik mag het bij God brengen.
Wat mooi om te mogen weten dat God een God van gerechtigheid is.
Hij wil dat wij recht doen.
Ik leerde dat God mee had geleden met al het onrecht in mijn leven.
Daar bleef het niet bij.
God liet mij weten, Ik zal recht spreken.
Want Ik, en ook de enige die dat echt kan.
Hij is degene die harten kent en weet wat er in iemand omgaat.
Alleen Hij weet wie straf verdiend heeft.
En ja het kan zomaar zijn dat degene die mij onrecht aangedaan heeft, nooit straf ontvangen zal.
Want ik ben door God vergeven.
God kan ook degene die mij iets aangedaan heeft vrij spreken van schuld.
Door datzelfde bloed van Jezus.
Dat bloed, dat is er ook voor de mensen die mij pijn deden.
En ik ging hopen.
Hopen dat het bloed van Jezus die mensen ook mocht schoon maken.
Dat er geen straf meer nodig zou zijn, voor mij of voor anderen.
Want dan zou Jezus de straf van ons allemaal op zich genomen hebben.
Dan zouden we dat grote geschenk voor ons, op waarde schatten.
Vanuit deze lessen, kon ik langzaam mensen gaan vergeven.

Wat was dat fijn!
Vrij te zijn, van al mijn nare dingen.
Ik mocht eerst alles overgeven aan God.
Daarna mocht ik mensen vergeven, vanuit de genade die God mij eerder al geschonken had.
Het zorgde ervoor dat situaties die veel kapot hadden gemaakt, afgesloten konden worden.
En plekken die eerder het gevoel gaven dat ze mij dood maakte, lieten nieuwe dingen opbloeien.




Vergeving
Genade ontvangen
Veranderd mij helemaal
Zodat ik ook kan
Vergeven

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste