Schrijfgelukjes

'k blijf den HEER verwachten; Mijn ziel wacht ongestoord; Ik hoop, in al mijn klachten, Op Zijn onfeilbaar woord; Mijn ziel, vol angst en zorgen, Wacht sterker op den HEER, Dan wachters op den morgen; Den morgen, ach, wanneer? (Psalm 130:3 berijmd) Bovenstaande psalm raakt mij en omschrijft zo diep hoe het voor mij voelt. Nu het einde van het jaar er aan komt besef ik pas wat een jaar het is geweest. Het was zo bewogen en heeft veel met mij gedaan en van mij gevraagd! Vorig jaar voor eeuwigheidszondag kreeg ik bericht dat ik voor het overlijden van mijn moeder een kaarsje mocht branden in onze gemeente. Haar naam herdenken en gedenken, omdat God geen naam vergeten zal. En ik kon het niet. Het voelde niet veilig. Ik durfde niet... Wie was er eigenlijk die vroeg: Hoe gaat het Petrina? Er was geen ruimte of aandacht voor gemaakt en daardoor voelde ik in de gemeente de rouw heel sterk. Die zondag keek ik thuis de dienst mee. Er ging wel een kaarsje aan, in d...

Waarbij jij in vuur en vlam mag gaan staan voor God! Er verschenen aan hen (= de discipelen) een soort  vlammen , die zich als  vuurtongen verspreidden  en zich op ieder van hen neerzetten, en allen werden vervuld van de Heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun  door de Geest  werd ingegeven. (Handelingen 2:3-4) Een Bijbeltekst die verteld over de uitstorting van de Heilige Geest. Vandaag vieren christenen, over de hele wereld, dat God Zijn Heilige Geest schonk aan ons allen! Lees maar in de toespraak die Petrus hield waarin hij Joël, de profeet, aanhaalt:  Aan het eind der tijden, zegt God, zal Ik over  alle mensen  Mijn Geest uitgieten. (Handelingen 2:17)  Pinksteren mogen we vieren! Want wat een feest dat Heilige Geest bij ons wilt wonen. Geest van verandering Het is een feest van verandering. Misschien vraag jij je af, welke verandering dan? Ik zet er een paar op een rij, als de ...

Soms kan er wat onduidelijkheid om zijn. Want het is toch wel zo dat wanneer je je bekeerd dat je van alle schuld bevrijd word?! Dan ben je toch vrij! Toch kan het nodig zijn dat je bevrijd word van bepaalde gevoelens, verlangens, angsten of gewoontes. Je bent bevrijd, je bent ook gemaakt om vrij te zijn! Helemaal vrij! Maar heel ongemerkt kan je toch nog aan het oude leven gebonden blijven. We zijn in deze wereld gewend geworden om gebonden te zijn. Aan zoveel verschillende dingen. Probeer het maar eens, in deze wereld vrij leven, dan zal je merken dat het veel lastiger is als gedacht. Er word van alles van ons verwacht. Geld dat trekt, trots dat innerlijk roept, hoogmoed die voor de val ligt. Vele zijn op zoek naar bevestiging of goedkeuring, als je daarmee begint dan kan je snel vast gelegd worden in patronen. Vrijheid, al leven we in een vrij land en zijn we door God gekozen en betaald om vrij te zijn. Het is zoveel ingewikkelder dan we denken. Zo kan je de indruk ...

Ik kom uit een kerk waarin veel tradities waren. Dat was mooi, en de gemeente heeft ervoor gezorgd dat ik veel Bijbelkennis mocht opdoen. Maar toch miste ik altijd iets. Op zondag zat eigenlijk de kerk gevuld met mensen die vonden dat ze naar de kerk hoorden te gaan. Een goede gewoonte overigens hoor, echt waar. Maar ze zaten er vooral omdat ze vonden dat het hoorden, om ergens bij te horen. Om in het dorp ergens bij te horen. Maar er kwam bij mij een steeds groter vraagteken te staan. Een vraagteken op de volgende vraag: Willen ze alleen bij een groep hier op aarde horen? Of willen ze horen de Enige Algemene Christelijke Kerk? Er miste iets, en ik kon er niet vinden wat ik zocht. Steeds ging het om het uiterlijke. En niet te vergeten om alles zoals het hoorde. Continu was er de vinger, je moet en je hoort. De regels? Ach op zich zijn ze niet zo erg. Maar voor mij werd het een probleem. Want ging meer om de regels dan om de inhoud. Het werd voor mij gevoel (!) gebr...

Vandaag las ik het op een website van een krant. En wat is het waarheid. Nederland kan een terreur aanslag niet aan! Eindelijk de waarheid. Want zeg eens eerlijk, zou jij een terreur aanslag aan willen kunnen? Ik vraag mij altijd af waar landen het lef vandaan halen om te zeggen dat ze het aan kunnen, dat ze er klaar voor zijn. Welk land kan het aan? Het leed dat het volk erdoor zal ervaren, de angst, het wantrouwen, welk land blijft er rustig? Wij zijn maar mensen, wij kunnen het niet aan. Het zou mooi zijn als we dat eens gaan erkennen. Dat we durven te zeggen, wij, wij zijn niet klaar voor terreur. Wij zijn niet klaar voor chaos, verwoesting, voor pijn en lijden. Wij kunnen het vanuit ons zelf, als mensen, als volk en als land niet aan. Overigens, kunnen wij geen dag aan, want wie kan zichzelf van zuurstof voorzien? Wie kan er zorgen dat hij uit zichzelf wakker word? Echt het word tijd dat we onze hoogmoed eens onder ogen zien. Want wij mensen, wij kunnen helem...

De slijpsteen van de week, bij de EO heeft mij aan het denken gezet. Hier de stelling: "Jammer dat de reformatie de biecht heeft afgeschaft!" Zou het juist niet fijn zijn als we vaker uitkwamen voor de dingen die we mis doen, of fout aanpakken? En nee ik denk niet dat dit persé bij iemand in het ambt moet, maar gewoon als mensen onder elkaar? Jakobus 5: 16 Belijd elkaar de misdaden, bid voor elkaar, zodat gij gezond wordt. Een krachtig gebed van een oprecht gelovige vermag veel. Hier word duidelijk vermeld dat het goed is om toch je zonde te bespreken, en dan met mensen die jou zonden niet veroordelen, en zich niet beter voelen, maar met mensen die zo met je begaan zijn dat ze voor je bidden. Mensen die beseffen dat ze zelf ook veel fouten gemaakt hebben, al veel fouten beleden hebben. Het lopen met zonden, die je wel beleden hebt aan God, maar waar je in het echte leven niet voor uit durft te komen, kunnen je bedrukken, kunnen zwaar wegen in je rugtas. Het is God...