Hoe Zijn liefde mijn perspectief verandert...

 Hou geen lijst bij van wat jij, of een ander, verkeerd deed. Geen lijst vol kwade zaken...

Een stukje uit een Bijbeltekst. Ik las het en het raakt mij diep. Vandaag liep ik er de hele dag mee in mijn hoofd. Ik ben het dan aan het overdenken, voor mezelf. Een beetje herkauwen van wat ik lees.

Hierbij stel ik mezelf ook vragen:

Wat zegt dit mij?
Hoe ziet dit eruit in mijn leven?

En vooral: Hoe kan ik hier zelf ook praktisch mee aan de slag in mijn leven?
Want alleen het lezen is het luisteren. Dan is het als water dat stilstaat. Het is er wel. Alleen er gebeurd niet zoveel mee en zal het nut verliezen. Wanneer je luistert en doet dan komt er beweging in het water en blijft het water helder, reinigend en verfrissend. 

Hoe deze tekst mij raakt

Bij het herkauwen viel mij telkens het volgende binnen: Wat gaat het makkelijk bij mij. Het kwade zien en als ik het zie? Dan onthoud ik het ook. Niet continu actief in mijn gedachten. Wel als er weer iets gebeurd. Dan komt het erbij. Zo ontstaat het. Zo'n lijstje van wat je verkeerd deed. Dan gaat het over mezelf. Dat kan ik. 

Alleen daar blijft het niet bij. Dit kan ik ook naar andere toe. 

Liefde daarover schrijft Paulus in 1 Korinthe 13. En het stukje wat ik meeneem door de dag staat in vers 5.

Engelse vertaling: Love...it keeps no record of wrongs
Nederlandse Bijbel Vertaling: Liefde...rekent het kwaad niet aan
Staten Vertaling: Liefde...zij denkt niet kwaad

Onvoorwaardelijke liefde. Zoals onze Hemelse Vader die toont aan mij. Hij houdt geen lijstje bij van al het verkeerde of kwade wat ik deed. God toont dit. Niet zomaar af en toe bij willekeur. Hij laat dit elke dag aan mij zien. Genade en vergeving. Liefde.

Ondanks wie ik ben.
Zelfs met alles wie ik ben. Wat ik ben. En wat ik heb gedaan. Is het Zijn stem die zegt:

Mijn geliefde dochter...

Het is niet dat God het niet ziet. Niet doorheeft. Dat is iets wat mij kan gebeuren. Door een blinde vlek kan ik mijn eigen kwaad, mijn eigen verkeerde dingen, niet altijd zien. Ook heb ik het niet altijd door bij anderen naar mij. God wel.

Hij kent mijn gedachten, weet wat er in mijn hart omgaat.
En Hij kent ware liefde. Voor Zijn schepping. En voor mij.
Onvoorwaardelijk.

Het brengt mij naar de tekst die mij stilzette op mijn 12de, de tekst die mij hoop en kracht gaf na mijn scheiding en nog steeds dezelfde tekst die ik mee mocht krijgen in mijn huidige huwelijk:

Laat je niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade met het goede. Romeinen 12:21

Want dit is het gevaar. Wanneer ik het kwade ga bijhouden. Dan kan het kwade winnen. Het krijgt ruimte, aandacht en de lijst kan groeien. Want het kwade...dat is er. Alleen wanneer ik met mijn aandacht richt op het kwade dan ben ik niet bezig met het goede. 

Het goede dat er ook is.
Altijd...

In mijn diepste dalen, bij het wegvallen van alles wat ik dacht te hebben, in de doodsangsten die ik heb doorstaan. Overal was het goede er. Het goede waarmee ik het kwade overwon. Want Hij die goed is heeft het kwade al overwonnen. (waarmee het kwade nog steeds niet weg is, niet uit mijn menselijke natuur en niet uit de wereld). 

Overwin het kwade met het goede.
Hou geen lijst bij van het verkeerde, het kwade, van jezelf of een ander.

Mijn ervaring met onvoorwaardelijke liefde

Door de dag heen kom ik achter de voorwaardelijkheid in mijn manier van liefde delen. Een heel diepgaand inzicht van God naar mij. Liefdevol en opbouwend. En tegelijk niet zacht of gemakkelijk om onder ogen te zien. Er ligt groei. Hier in mijn dagelijks leven. Met de mensen die op mijn pad geplaatst zijn.

Mijn brein is getraind om op te letten. Voortdurend alert. Wat gebeurd er?

Juist zo actief op dat wat verkeerd kan zijn, kwaad kan zijn, onveilig kan zijn. Doordat ik voor zolang geloofde dat ik mezelf moest kunnen beschermen. Ik moest het alleen doen toen ik het nog niet kon. Nog te klein om het te kunnen. Overleven. Juist die stand bracht mij naar opletten op het verkeerde.

Waarbij er in mijn brein bepaalde dingen opgeslagen liggen. Programma's zijn gaan draaien. Vol met zaken die mijn hersenen nu signaleren als: Dit is kwaad, slecht, pijnlijk, gevaarlijk, onveilig en niet goed. Dit programma heeft mij heel veilig gehouden en beschermd. Alleen nu is het niet meer up to date. 

Want ik heb mijn Beschermer mogen vinden en nieuwe zaken geleerd. Wat ik had opgeslagen in die programma's is door elkaar geschud door God. Hij draait het om. Elke keer een stukje laat Hij zien dat het anders mag. Zo was het Zijn onvoorwaardelijke liefde voor mij die mij zo overspoelde. Wat is het groots, overweldigend en het maakt mij zo rijk. In Hem. Ik kende het niet. Deze manier van liefde. En tot de dag van vandaag mag ik genieten van steeds nog meer ontdekken. 

Nu ik er zo mee bezig ben vandaag komen herinneringen boven van al die keren dat mensen, waar ik van hou, met lijstjes kwamen. Waardoor ik bang werd en schrok. Ze vertelde mij wat ik verkeerd deed. Hoe verkeerd ik was. Wat er niet goed was aan mij. Mensen die heel dichtbij stonden. Die mij dit telkens voor de voeten neerlegde. Ik ken de enorme verwarring van pijn in mijn hart hierdoor. 

Hoe ik deze mensen nodig had. En dus lief bleef hebben.

Het maakte dat ik voor jaren mezelf volledig ben gaan aanpassen naar hoe deze mensen mij wilde. De dingen die deze mensen over mij zeiden als verkeerd en kwaad, daar ging ik mee aan de slag. Direct. Want ik mocht niet nog een keer die kritiek horen. Dit ging bij mij vanbinnen vanuit een worsteling. Zoeken naar bevestiging. Als ik hard genoeg dit zou doen...Dan zouden deze mensen mij vertellen dat ik het goed gedaan had. Dat ik goed ben.

Alleen dat kwam nooit.
Want het goede...dat werd gewoon weg niet verteld of benoemd.

Samen met God mocht ik jarenlang een weg gaan van begrenzen en beschermen. Zijn er zaken uitgesproken in contacten. En pijnlijke dingen opgelost, geheeld en hersteld. Daarnaast leerde ik naast verbinden ook afhechten in contacten en activiteiten die ik had. Zijn er contacten afgesloten en afgehecht waardoor ze los zijn gekomen van mij. Wel vergeven en geen 'actief' contact verder voortzetten was een weg die ik mocht gaan. Niet alleen. Ik mocht gaan met Hem aan mijn zij. Leunend op Hem. Bij alle nieuwe dingen nam Hij mij mee.

Ik voel dat dit pleasen van mensen en hun het kwade wat ze zeggen niet aanrekenen niet de volledige weg is die ik nu weer in moet slaan. God stuurt mij niet volledig terug naar dat punt van mezelf verliezen en mensen gaan pleasen. 

Ik mag mij aanpassen aan wat Hij vraagt van mij. Gehoorzaam zijn en luisteren naar Hem. Niet vanuit een onderdrukking of opnieuw een niet mezelf durven zijn. Juist mocht ik ontdekken hoe ik door te kiezen voor Hem, gehoor te geven aan Zijn roep, mezelf meer mocht hervinden dan ik voor mogelijk had gehouden. Hij bemoedigd, spreekt positieve woorden naar mij, verteld mooie en goede dingen aan mij en over mij en zelfs ook door mij heen voor anderen. Hij wel. Hij bevestigd mijn hele zijn.

Het oude is voorbij.
Het nieuwe is al gekomen.
Blijf niet staren, kijken (= je perspectief) naar het oude. Want dan komt er in je leven, en in je brein, geen ruimte voor het nieuwe. Voor het nieuwe mag je eerst het oude loslaten. Zodat je ruimte creëert en lege schijfruimte in je brein als het ware maakt.

Vandaag mag ik met Hem opnieuw kijken naar: Hou geen lijst bij van het verkeerde dat jij, of een ander, doet. Liefde houdt geen lijst bij van het kwaad, het rekent het kwade niet aan en denkt niet kwaad. Eigenlijk vullen de vertalingen elkaar mooi aan zo achter elkaar. 

Zijn liefde veranderde mijn manier van leven, denken en ook hoe ik kijk. Mijn perspectief verandert door Zijn liefde. En ik kan niet anders, wil niet anders, dan daarin verder groeien.

Het mag nu anders

Hij vraagt om te leven vanuit liefde. Want Hij is liefde en liefde is enkel uit Hem. Die liefde. Onvoorwaardelijke liefde. Dat mag mijn bron zijn in het leven. Deze liefde kijkt anders. Niet omdat het dus niet alles ziet. 

Ik mag kiezen wat ik wil zien.
Klinkt mogelijk vreemd voor jou.

Het is eigenlijk juist zo'n mooi proces. Dat ik mocht leren om veilig te zijn bij Hem. Daarna dat ik geliefd ben door Hem. Vandaaruit kan ik, of misschien is het woord: durf ik, met Hem te gaan. 

God kiest naar mij te kijken als Zijn geliefde dochter.
Ik kan kiezen.

Als ik kijk naar mijn man, mijn kinderen. Dan mag ik zien dat zij grote geschenken zijn in mijn leven. Verrassend door God op mijn pad gebracht. Afgelopen jaar begon ik te oefenen met deze keuze. Bijzonder hoe God voorbereiding op mijn pad brengt. Ik begon mijn perspectief te veranderen:

Niet meer zuchten, klagen of mopperen over mijn man en kinderen.
Juist God loven, eren en danken voor hen.
Te zien dat zij liefdesgeschenken in mijn leven zijn.

Er is er maar één die wil dat ik het kwade van mijn geliefde verzamel, voor de voeten gooi, kritisch kijk, alert ben op elke misstap. Dat is voorbij. God is goed voor mij. Ook in de prachtige mensen in mijn gezin heeft God mij rijk gezegend.

Deze stap mag ik meenemen. En uitbreiden.
Oefenen met het goede verzamelen. Kiezen om het goede te willen zien, zonder het kwade te ontkennen. 

Hoe ik dit praktisch kan invullen heb ik tot nu toe deze zaken op mijn hart gekregen:

Bedank mensen voor het goede dat ze delen, dat ze doen of voor wie ze zijn voor je
Spreek liefdevolle en opbouwende woorden
Deel dat compliment
Zegen anderen
Vraag God om de ander te mogen zien zoals Hij hen ziet
Verzamel zegeningen, dankbaarheidspunten en lichtpuntjes en schrijf ze op

Liefde. Als het bij Hem vandaan komt, die Bron van onvoorwaardelijke liefde, dat is bij uitstek het goede. Zo hard nodig in een wereld vol honger. Zoekend naar liefde in andere, kortstondig vervullende en vooral misleidende bronnen.

Ik wil kiezen.
Om het oude perspectief om te draaien. Niet meer alert op het kwaad. Dat is al overwonnen.

Ik wil alert zijn op het goede. Niet plat, koud, of een opdracht.
Nee een hartsverlangen. Wetende dat hier groei ligt door hoe dit op mijn pad komt.

Liefde
is geduldig
en vol goedheid.
de liefde kent geen
afgunst

geen
ijdel vertoon
en geen zelfgenoegzaamheid
niet grof en niet
zelfzuchtig

ze
laat zich
niet boos maken
en rekent het kwaad niet 

ze
verheugd zich
niet over het 
onrecht vindt vreugde in
waarheid

Alles verdraagt ze
Alles gelooft ze
Alles hoopt ze

In alles volhardt ze
De liefde zal nooit vergaan

(1 korinthe 13: 4- 8 eerste zin)

Ik wil de stromen van levende liefde delen, die Hij met mij deelt, telkens weer. Dankbaar dat ik met Hem mag oefenen. Steeds een stapje met Hem. Achter Hem. Leunend op Hem. Een betere Gids is er niet. 

Mogelijk herken je dit, of stukjes ervan. Mooi als we elkaar hierin mogen bemoedigen, herkennen of erkennen. Deel gerust hieronder jouw reactie.