Laat je licht schijnen in het duister

Ik zie in hoe er voor de lieve vrede...om het duister heen wordt gedanst.

En ook hoe ik zelf een lange periode nodig heb gehad om echt het licht door mij heen te laten schijnen. Daarover in deze blog meer. Alleen heel even eerst iets anders omdat het zolang geleden is dat ik heb geblogd.

Afgelopen periode heb ik vaker het gevoel gekregen, een innerlijk verlangen, om weer lessen en inzichten die ik op doe met jou te delen. Hier op mijn blog. Mijn eigen speciale plekje om mijn hart met jou te delen. Een inkijkje te geven en te verbinden met jou. Mogelijk je ook te inspireren. Vandaag wil ik beginnen met iets wat ik de laatste weken zo op mijn hart heb.

Persoonlijke zoektocht

Eigenlijk nog helemaal niet zo helder wat ik ermee mag voor mezelf. In de blog wil ik het in ieder geval met jou delen. De worstelwoorden uit mijn hart. Mogelijk ontrafelt het schrijven het weer. Zo heeft deze blog, het delen van woorden met jou, mij vaker geholpen om te ontrafelen wat er lag. Voor mij voelt het heel bijzonder en het maakt mij dankbaar als jij weer met mij op reis wilt. Vandaag een reis naar Licht.

Het Licht waar we niet om heen kunnen. Het schijnt en kan het duister laten wijken. Alleen. Zet ik niet vaak het Licht onder de korenmaat? Ik vraag het aan mezelf. Deel die vraag ook hier op die manier. Als je het leest nodig ik je uit. Bevraag jezelf eens.

Is er nog wel ruimte voor het Licht?

In een land waar alles zou moeten kunnen. Mag en durf je dan nog het Licht te laten schijnen. In de Bijbel lezen we rake en heldere woorden. Ze brengen het duister in het licht en ontmantelen wat er in het duister afspeelt. Is dat nog wel mogelijk? Als we dansen om het duister. Om maar niemand te raken. En we begrijpen het allemaal zo goed. Wanneer we de ander begrijpen, nee, dan kunnen we ons niet meer uitspreken. Er moet ook ruimte zijn voor iedereen. Dat is vrijheid. Eigenlijk best een ingewikkeld iets. Afgelopen weken heb ik hier mee geworsteld. En schreef ik het volgende naar vriendinnen:

Er lijkt wel een geestelijke strijd gaande om dingen verborgen te houden. Zaken die God juist aan het licht wil brengen, omdat Hij inzicht wil geven en richting.

Om een privé situatie van mijn man heb ik dit sterk ervaren. Door gebed werd ik hierbij bepaalt. Dat je uitspreken tegen het kwaad je alles kan kosten. Ik las:

Markus 16: 17-18

17 Want Herodes had zelf enigen eropuit gestuurd en Johannes gevangen genomen en hem geboeid in de gevangenis gezet, vanwege Herodias, de vrouw van zijn broer Filippus, omdat hij haar getrouwd;

18 Want Johannes had tegen Herodes gezegd: Het is u niet geoorloofd de vrouw van uw broer te hebben.

Dit had ik wel vaker gelezen. Het is mij nooit zo opgevallen als na mijn gebed om inzicht en wijsheid. Waar ik totaal niet van begreep wat wilde God mij nu zeggen hierdoor? En God was helder. Lees maar door. Uiteindelijk met een feest gaat de dochter van Herodias dansen en mag ze een beloning kiezen. Haar moeder, Herodias, laat haar kiezen voor het hoofd van Johannes de Doper. En ze krijgt dat. Johannes. Gevangen gezet omdat hij zich uitsprak. Niet alleen gevangen gezet. Daar bleef het niet. Het was nog niet klaar. Nog steeds was hij gevaarlijk. Het koste hem zijn leven.

Spreken over het Licht kan je alles kosten

Hij bracht Licht in het duister. Sprak zich uit. Nu snap ik het. Jezelf uitspreken kan een doodsangst oproepen. Want die ervaringen zijn er al. Dat mensen het met hun leven moesten bekopen. Of wel doordat ze echt om het leven werden gebracht. Vergeet ook niet hoe mensen die Licht brengen monddood gemaakt kunnen worden. Ontmenselijkt worden. Ja juist ook nog vandaag. Wat mag het nog kosten vandaag?

Ik zie nu, in deze tijd, hoe er op zoveel manieren gezwegen wordt. Hoe er zelfs gedacht wordt dat het liefde is of vrijheid als we niets zeggen. Ieder zijn gang laten gaan. Terwijl ik nadacht zag ik het voor mij. In gedachten.

Stel nu dat je iemand naar een ravijn ziet gaan. Die persoon loopt door. Ziet het niet. Doordat zijn focus op iets totaal anders ligt. Is het liefde om ruimte te maken, je niet uit te spreken? Breng licht. Voordat iemand valt en het te laat is. Voordat er veel mensen beschadigd raken of stuk lopen. 

Binding of verbinding

Laten we het duister niet teveel bestaan? Geven we niet teveel ruimte? Eigenlijk omdat er niet zo heel veel vrijheid is. Vrijheid is voor mij:

Verbinding - je mag er zijn zoals je bent
Binding is - je hoort er alleen bij als je doet zoals wij

En is het dat niet wat de klok slaat? De laatste blog van mij is van januari 2020. Juist in de tijd tussen die twee blogs is dit nog veel sterker geworden. Als je alles maar goed vindt, doet zoals wij en gehoorzaam volgt wat anderen doen, dan mag je er zijn. Het voelt ingewikkeld om uit te spreken over zaken. Ja anderen hebben vrijheid van meningsuiting. Alleen niet als het mensen in hun geweten raakt. Als het Licht mag spreken zal het duister moeten wijken. En laat die nu niet weg willen. Laat die nu spartelen en mensen mee willen slepen.

In januari deed ik mee aan een Bijbelstudie groepje Houd moed op Facebook. Daar kwam dit thema ook langs. We behandelde Hebreeën 10:24:

En laten we op elkaar letten door elkaar aan te vuren tot liefde en goede werken. 

Hier werd door iemand een mooie tekst gedeeld van Dietrich Bonhoeffer:

Silence in the face of evil is itself evil.
God will not hold us guiltless.

Not to speak
Is to speak
Not to act
Is to act

Zwijgen in het zicht van kwaad is ook kwaad.
God houdt ons niet onschuldig.

Zwijgen is ook spreken
Niet handelen is ook handelen

Er is Licht nodig in de duisternis

Het thema licht en duister is een thema afgelopen maanden. Voor mij persoonlijk. Ik kom het op zoveel verschillende plekken weer tegen. 

Zelf vind ik het lastig. Ik ben ervan overtuigd dat het nodig is dat dingen in het Licht mogen komen. Alleen dan kan er herstel of vergeving komen en uiteindelijk heling. Het Licht laat geen ruimte voor het duister, kan niet overwonnen worden door het duister. Licht geeft zicht, geeft hoop en geeft rust. En het is duister. Er speelt zoveel op verschillende gebieden overigens. Tegelijk is er niks nieuws onder de zon. 

Hoe kan ik het Licht delen en het duister niet langer laten bestaan?

Alleen door Hem kunnen we Licht delen

Ik merk dat ik afgelopen jaren geleerd heb om krachtiger te kunnen confronteren. Mezelf uit te durven spreken waar ik voor sta. Waar mijn grenzen liggen en wat wel of niet uit kan. Vooral door alle innerlijke processen die ik heb doorlopen. Voor jaren was ik een echte conflictvermijder, daardoor was mezelf uitspreken juist onwijs ingewikkeld. Wat is er strijd geweest om mijn al dan niet kunnen uitspreken over zaken. Alsof juist daar iets gestopt moest worden. Het niet gehoord mocht worden. Dat is voorbij. Het lieve brave meisje wat ik speelde...daarmee verloochende ik zoveel in mezelf. Mijn kracht, mijn eigenwijzigheid en ook juist ook wel iets anders. Wel vaker heb ik gevoeld dat God mij voorop laat lopen. Dingen leert, laat zien, zodat ik het door kan geven. Ik blijf bidden en God vragen mij de weg te wijzen. Dicht bij Hem. De Bron van het Licht. Echt Licht brengen op een situatie dat kan alleen met God. Wij mensen zijn ook maar mens. Kunnen het niet van ons zelf. Wanneer ik Licht wil brengen? Dan vraag ik om woorden van Hem. Of God wil spreken door mij heen. En of Hij de deuren van mijn mond wil behoeden. Niet ik. Alleen Hij door mij.

Of ik bidt met Psalm 119:105

Vader wilt U met Uw woord een lamp voor mijn voet zijn en een licht op mijn pad? Laat U mij toch wandelen in Uw licht.  Zodat ik daardoor tot Licht mag zijn voor andere mensen onderweg. Niet mijn wil geschiedde maar Uw wil Vader. 

Veilig in een onveilige wereld

Bij het schrijven merk ik dat ik ga nadenken. Hoe komt het eigenlijk dat ik mij nu zoveel gemakkelijker voel om mezelf uit te spreken? Op dit moment kan ik krachtig iemand liefdevol confronteren. Altijd hoorde ik het al als mensen zich vast spraken en gewoon doorgingen met hun gesprek. Ik deed er (te) weinig mee. Nu kan ik dit wel. Ik vroeg ook even aan mijn man wat zie jij? Wat zie jij dat er anders is? En hij noemt het belangrijkste thema:

Veiligheid

Voor jaren voelde ik mij onveilig. In de wereld en ook in mezelf. Daar wil ik in een andere blog met je op ingaan en je meenemen in de hechtingsstijlen en wat er daar met mij gebeurde vorig jaar. De onveiligheid maakte alles tot gevaar. Ik kon mezelf niet uit spreken omdat ik voortdurend in de overlevingsstrijd zat. Nu weet ik hoe ik mij veilig kan voelen. Ook al weet ik niet wat er komt. Ken ik mijn toekomst niet. Ik weet nu hoe ik mezelf veiligheid kan laten ervaren. Hoe ik bij mezelf kan zitten en mezelf vanbinnen kan kalmeren. 

Veiligheid is nodig zeker ook als je je uitspreekt. Wanneer je Licht brengt in het duister. De dreiging van het duisternis die kan je voelen. Tegelijk als jij woorden van Licht spreekt, woorden van God, dan mag jij je veilig weten. Alleen als je het weet en het nog niet kan voelen, nog niet kan ervaren, door een constante staat van onveiligheid, dan wordt de weg om je uit te spreken geblokkeerd. Is dat niet wat er speelt? Zoveel mensen die zich onveilig voelen. In een land waar alles zou mogen en moet kunnen. Waar vrijheid een groot thema is en er veel over gepraat wordt. Waar is dan de veiligheid?

Er komt meer

Nu ik aan het schrijven ben komen er weer allemaal dingen naar boven die ik met jou delen wil. Ik heb de smaak weer te pakken. Mijn brein maakt mogelijk verbindingen en ontdekt weer dingen door het schrijven hier. Alvast wat onderwerpen die bij mij nu boven komen: onveiligheid en hechtingsstijlen. Over relaties en hoe God voor mij daar alles heeft omgedraaid. Ondertussen ben ik ook aan het schrijven voor een autobiografie, een boek over mijn leven. Daarin liggen ook grote thema's waarover ik hier al wil delen met jou. Al voelt dit groot en doe ik dit in stappen. Weet ik, heb ik gehoord, dat dit de tijd is om te schrijven. Ik wil gehoorzamen ook al voelt het als uitstappen uit een boot en op water gaan lopen. Hij gaat mee.

Leuk als je even laat weten of je nog meeleest...
Misschien wil jij mij nog op weg helpen met thema's? Waarover zou jij graag van mij willen lezen?

Wie weet... Zie jij het hier wel verschijnen.

O enne leuke nadenker: Weet jij wat jou terug brengt in een staat van veiligheid? In deze blog las je het belang ervan. Toen ik die vraag voor het eerst kreeg...had ik geen idee. Dus als jij dit nu ook niet zo goed weet, kan ik daar ook nog wel iets over delen. Hoe ik veiligheid kon herontdekken.

Als je tot hier gekomen bent...
Dank je wel
En je ziet mij snel weer opnieuw hier!

In liefde verbonden