Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit 2019 tonen

Met welk perspectief wacht jij?

Geluk en genade volgen mij alle dagen van mijn leven, ik keer terug in het huis van de HEER tot in lengte van dagen. Psalm 23:6 Ook al moeten wij hier nog wachten, is het nog niet volmaakt op onze wereld. Toch laat God ons niet met lege handen, of leeg hart staan. Hij toont ons iedere dag Zijn genade. Er is genoeg manna voor iedere dag. Maar zie je het manna (nog) wel? Het helpt als je onderweg bent naar je beloofde land. Terwijl wij onderweg zijn kan er ons van alles gebeuren. David zong in Psalm 23 dat het hem aan niets ontbrak. Hij die zoveel meemaakte en moest doorstond, zong dit en deelde dit met ons. Zodat het ons kan inspireren. Maar in dezelfde Bijbel staat ook het verhaal van Naomi. Ik herken mij er wel in nu ik het las in mijn Bijbel leesplan. Daarnaast las ik het afgelopen week in mijn advent dagboek ook weer. Ook Naomi had veel verliezen achter elkaar te verwerken. Ze ging uit haar land, nam afscheid met de mogelijk daarbij horende rouw van wat ze achterli

Hoe wacht jij?

Loof de Heere, mijn ziel, en vergeet niet een van Zijn weldaden. (Psalm 103:2) Boven Psalm 103 staat er zo mooi: Loflied op Gods genade. Wat is het goed om deze Psalm te lezen, te overdenken en te zingen terwijl je wacht. Vorige week deelde ik in mijn blog dat ik wacht en vroeg ik:  Wacht jij ook? God gaat een nieuw begin maken. Dat heeft Hij beloofd. En vandaag, als ik dit deel, is het 2de Advent. We leven toe naar het herdenken van Zijn komst naar deze aarde als kind. Dwars door alles heen verlang ik naar Zijn wederkomst. Een nieuw begin voor heel Zijn schepping. En God is daar al mee bezig. Hoe wacht ik op die belofte? Eerlijk gezegd merk ik op dat dit heel wisselend is. Misschien herken je het ook wel. Er zitten fases in mijn verwachten. Er zijn tijden geweest waarin ik er eigenlijk niet bij stil stond doordat ik met hele andere dingen bezig was. Ik geloofde het wel...maar was niet bezig met verwachten. Ik ken tijden dat ik bang was voor het moment dat Hij terug zou

Wacht jij ook?

'k blijf den HEER verwachten; Mijn ziel wacht ongestoord; Ik hoop, in al mijn klachten, Op Zijn onfeilbaar woord; Mijn ziel, vol angst en zorgen, Wacht sterker op den HEER, Dan wachters op den morgen; Den morgen, ach, wanneer? (Psalm 130:3 berijmd) Bovenstaande psalm raakt mij en omschrijft zo diep hoe het voor mij voelt. Nu het einde van het jaar er aan komt besef ik pas wat een jaar het is geweest. Het was zo bewogen en heeft veel met mij gedaan en van mij gevraagd! Vorig jaar voor eeuwigheidszondag kreeg ik bericht dat ik voor het overlijden van mijn moeder een kaarsje mocht branden in onze gemeente. Haar naam herdenken en gedenken, omdat God geen naam vergeten zal. En ik kon het niet. Het voelde niet veilig. Ik durfde niet... Wie was er eigenlijk die vroeg: Hoe gaat het Petrina? Er was geen ruimte of aandacht voor gemaakt en daardoor voelde ik in de gemeente de rouw heel sterk. Die zondag keek ik thuis de dienst mee. Er ging wel een kaarsje aan, in d

Hoe ik God leerde kennen in mijn leven

Wij kiezen God niet, God kiest ons ~Eindelijk Thuis - Henri Nouwen~  Nog voordat mijn ouders mij zagen bij de geboorte, had God mij al gezien. En weet je wat nog mooier is? Toen had Hij mij al uitgekozen. Nog voordat ik bestond, hield Hij al van mij! Koos Hij dat ik er mocht zijn. Kreeg ik een plaats in Zijn plan. Hij is de eerste liefde, de enige die onvoorwaardelijk liefheeft. Eigen werken Lang leerde en dacht ik dat ik door goed te leven, door Zijn geboden zo goed mogelijk na te leven en zonde uit mijn leven te weren, het mogelijk zou zijn om in Gods oog te komen. Dat Zijn oog op je valt en Hij je dan uitkiest en dan, als dat dan eindelijk gebeurt, ja dan kan je wedergeboren worden. Ik deed jarenlang mijn best om zo Zijn liefde waard te zijn en te verdienen. Bidden, Bijbel lezen en de wereldse dingen weren en de rug toe keren. Maar ik faalde telkens weer. Was het niet links dan wel rechts.  Wat kon ik doen om in Gods gratie te komen? Waardoor zou God ooit naar mij o

Op Gods tijd

God weet wanneer het tijd is  Maar wij kennen de tijden van Hem niet. Zijn wij klaar? Als het Gods tijd is, ben jij gereed voor de ontmoeting met Hem? Foto is eigendom van Petrina Haak Ik ben er afgelopen tijd vaak bij stilgezet. Mijn moeder overleden eind maart 2018, mijn oma overleden in april 2019 en nog geen 2 weken later mijn oom. Door zijn verhaal, ervaring en de rouwdienst heb ik dit zo duidelijk en helder mogen ontvangen. Ik wilde dit uitwerken in mijn Bijbel Journaling die deel ik hierboven. Toch wil ik het ook nog hier delen. Want het is zo'n belangrijke boodschap. Waar leg je de aandacht op Ik heb getekend bij Jona, dat was het laatste waar ik mijn oom over had gesproken en ook het Bijbelgedeelte van zijn rouwdienst. Vaak wordt er bij dit Bijbelgedeelte stil gestaan bij: Jona en zijn handelen De storm  De zeelieden waarmee Jona de zee op was gegaan De walvis  Wanneer je hier de aandacht op leg? Dan kijk je eigenlijk nog steeds naar al het aardse. Maa

Ik wens je een Pinksterfeest...

Waarbij jij in vuur en vlam mag gaan staan voor God! Er verschenen aan hen (= de discipelen) een soort  vlammen , die zich als  vuurtongen verspreidden  en zich op ieder van hen neerzetten, en allen werden vervuld van de Heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun  door de Geest  werd ingegeven. (Handelingen 2:3-4) Een Bijbeltekst die verteld over de uitstorting van de Heilige Geest. Vandaag vieren christenen, over de hele wereld, dat God Zijn Heilige Geest schonk aan ons allen! Lees maar in de toespraak die Petrus hield waarin hij Joël, de profeet, aanhaalt:  Aan het eind der tijden, zegt God, zal Ik over  alle mensen  Mijn Geest uitgieten. (Handelingen 2:17)  Pinksteren mogen we vieren! Want wat een feest dat Heilige Geest bij ons wilt wonen. Geest van verandering Het is een feest van verandering. Misschien vraag jij je af, welke verandering dan? Ik zet er een paar op een rij, als de Heilige Geest jou mag raken dan: Ben je niet langer

Ons samengestelde gezin met tips van ons samen

Laat je niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade met het goede. Romeinen 12:21 Deze tekst kregen James (mijn man) en ik mee toen wij gingen trouwen. Een tekst die al vanaf mijn twaalfde belangrijk is in mijn leven. Ongelofelijk, ik dacht niet dat het mogelijk was. Maar echt twee jaar geleden, op onze trouwdag, kwam er nog meer waardevols uit deze ene tekst. Dit is voor mij echt een tekst vol zegen. Een nieuw huwelijk Op 16-11-'16 zijn James en ik samen getrouwd. De start die wij hadden, was zo anders. Er was al zoveel wat wij hadden meegemaakt. Wat al begon in een jeugd, bij ons allebei, die niet heel soepel was gelopen, waarin veel was gebeurt. Ook hadden we al een huwelijk achter ons. Huwelijken die gestart waren vol hoop, maar toch pijnlijk zijn geëindigd.  Mijn man had drie kindjes in zijn huwelijk ontvangen. In mijn huwelijk heb ik twee kindjes mogen krijgen. Gezegende huwelijken, maar toch gebroken. Niet alleen pijnlijk voor James, of mij, maar

Ervaar jij innerlijke bewogenheid voor jouw verdriet?

En de Heere, haar ziende, werd innerlijk met ontferming over haar bewogen, en zeide tot haar: Ween niet. We huilen wat af in deze tijd. Maar welke tranen huilen wij? Daarnaast een hele belangrijke andere vraag: Wie is er door jouw tranen innerlijk bewogen zoals onze Heer? Onze Heere in de Hemel, maar ook God in ons hart, Hij voelt met ons mee. Zo mogen wij, als gemeente en familie door het bloed van Christus, met elkaar mee voelen. Voel jij het verdriet van de ander mee? De bewogenheid die God toont die gaat verder dan wat de tv biedt. Dan wat de wereld biedt. Het lijkt misschien dan ook wel vreemd dat Jezus hier spreekt met de volgende woorden: Ween niet! Hiermee bedoelde Jezus niet dat wij niet mogen huilen. Gelukkig maar, want ik heb menig traan gelaten. En de moeilijkste en zwaarste tranen? Dat waren de tranen die niet naar buiten mochten komen. Als mijn hart verscheurd werd van verdriet. Maar er was geen ruimte voor, geen plek, niemand die met bewogenheid naar mij keek. E

Liefde is het antwoord....ook op de Nashville verklaring

Wat doen we elkaar toch makkelijk pijn. Omdat we denken dat we de waarheid achter ons hebben. Met de hand op de Bijbel zijn zoveel mensen diep geraakt in hun mens zijn.... Is dat God die vraagt om dat te doen? Om je Bijbel te gebruiken om een mens, van vlees en bloed, pijn te doen met Zijn woorden? Gelukkig gaat het soms nog onbewust. Maar de reactie is hetzelfde. Afgelopen week merk ik het weer heel erg op. Er is een jij en 'wij' en daar hoor jij niet bij.... Vele mensen uit de kerk voelen zich genoodzaakt om een duidelijke verklaring neer te leggen over wat de Bijbel wel of niet zou zeggen over mensen die net zo goed gemaakt zijn door onze Maker. Zo is er weer zo'n onderscheid bij gekomen, vroeger ging het over het 'ware' geloof en dwaalleer. Nu gaat het over geaardheid en identiteit. Het werkt als een meetlat, die ook nog eens uit de Bijbel gehaald is. En ten diepste zit er in de pijn een kostbaar geheim. Niemand wil veroordeeld worden... W

Mijn werkwoord voor 2019

Vertrouwen was mijn 'werk' woord voor 2018 Vertrouwen in mezelf, in andere mensen en in God. Daarbij had ik mezelf uitgedaagd om Bijbelteksten uit mijn hoofd te leren die met dit thema te maken hebben. Zodat ik groei in vertrouwen vanuit de Bron. Ik heb schitterende teksten geleerd, je kan deze teksten en de blogs die ik hierbij schreef lezen via de volgende klikbare link:  Bijbelteksten van de week overzicht . In maart ben ik gestopt met de Bijbelteksten. Wortels geven vertrouwen Toch kan ik nu aan het einde van het jaar getuigen dat mijn vertrouwen zich heeft verdiept en dat het gegroeid is. Het voelt alsof ik, toen ik tot God kwam, nieuwe wortels kreeg voor mijn levensboom. Ik mag die wortels plaatsen in de Bron van Levend water. Waardoor ik vrucht mag dragen, en als er hitte komt of storm, het zal mij niet omver blazen. Ik mag staan, zolang als God wilt dat ik sta. En dat? Dat is voor mij precies lang genoeg. Dat is ook wat ik mocht leren van mijn moeder. Voor