Doorgaan naar hoofdcontent

Op Gods tijd

God weet wanneer het tijd is
 Maar wij kennen de tijden van Hem niet. Zijn wij klaar? Als het Gods tijd is, ben jij gereed voor de ontmoeting met Hem?

Foto is eigendom van Petrina Haak

Ik ben er afgelopen tijd vaak bij stilgezet. Mijn moeder overleden eind maart 2018, mijn oma overleden in april 2019 en nog geen 2 weken later mijn oom. Door zijn verhaal, ervaring en de rouwdienst heb ik dit zo duidelijk en helder mogen ontvangen. Ik wilde dit uitwerken in mijn Bijbel Journaling die deel ik hierboven. Toch wil ik het ook nog hier delen. Want het is zo'n belangrijke boodschap.

Waar leg je de aandacht op

Ik heb getekend bij Jona, dat was het laatste waar ik mijn oom over had gesproken en ook het Bijbelgedeelte van zijn rouwdienst. Vaak wordt er bij dit Bijbelgedeelte stil gestaan bij:
  • Jona en zijn handelen
  • De storm 
  • De zeelieden waarmee Jona de zee op was gegaan
  • De walvis 
Wanneer je hier de aandacht op leg? Dan kijk je eigenlijk nog steeds naar al het aardse. Maar eigenlijk gaat dit hele Bijbel gedeelte ten diepste over iets heel anders. Wij mogen ons perspectief verleggen. 

Weten wie God is

Ik wil je aandacht meenemen naar de grootheid en de genade van God. Hij gaf Jona een opdracht, uit liefde voor de mensen in Ninevé. Jona weigerde, wilde niet dat die ellendige zondige stad van God zou horen. Hij wist dat als de mensen in de stad zich tot God zouden keren dat.... God ze zou vergeven. Hij kende Gods grote werk van genade. 

Herken je dat? Je kent Gods werk en dan zijn er mensen, die je die genade eigenlijk niet gunt.

Je vindt dat die mensen die genade niet verdienen. Ergens zit er nog boosheid, pijn of verdriet in je hart. Waaruit je leeft. 

God werkt door alles heen

Hij stapte aan boord van een schip naar Tarsis, de hele andere kant op dan God had gevraagd. Toch wilde God de mensen in Ninevé de kans geven om Zijn roep te mogen horen. Daarvoor was Jona nodig. Het was God die ervoor zorgde dat er storm kwam. Een storm de de zeelieden nog nooit hadden meegemaakt. Het was God die in Jona's hart bekend maakte dat hij de oorzaak was van deze storm. Dit werd duidelijk zichtbaar, want Jona gaf aan gooi mij overboord en de storm zal stoppen. En... dat gebeurde ook zo! 

Jona was nodig, mocht niet sterven in de zee, we lezen dat Jona afdaalde tot het diepste van de zee. De vis ving Jona niet uit de lucht. Maar was wel op tijd om Jona in leven te houden. De vis was op Gods tijd.

Dat lezen we in hoofdstuk 2 heel duidelijk in het gebed dat Jona uitspreekt in de vis:

4) U slingerde mij de diepte in,
naar het hart van de zee.
Door kolkend water ben ik omgeven,
zwaar slaan Uw golven over mij heen.

5) Ik dacht: Verstoten ben ik, verbannen uit Uw ogen.
Maar eens zal ik opnieuw
Uw heilige tempel aanschouwen.

6) Het water stijgt tot aan mijn lippen,
muren van water storten op mij neer,
zeewier om mijn hoofd verstikt mij.

7) Ik zink tot de bodem, waar de bergen oprijzen,
naar het rijk dat zijn grendels voorgoed achter mij sluit. 
Maar U trekt mij levend uit de dood omhoog,
o Heer, mijn God

Het is de Heer die redt

Op Gods tijd werd Jona gered. God wil ook jou redden. Zo klopt Hij elke dag opnieuw. Geeft Hij ons ook genade op genade. We hebben allemaal Zijn redding nodig. God redde ook mij. En roept nog steeds:

Het is Zijn verlangen dat je leeft! En blijft leven. Dat je de tweede dood niet hoeft te sterven. Dan mag je eeuwig leven. 

Als Gods tijd is gekomen


Ben jij dan klaar? Dan kan je vertrouwen op Zijn tijd. Dan ben je veilig, ook als het om jou heen onveilig is. God weet wanneer het tijd is!


Reacties

  1. Dank je wel Petrina! Weer een helder stukje. Het kan zo wisselen per mens ook. Soms lijkt de één een beetje op Jona terwijl de ander is als Lydia (van wie de Heere haar hart opende). Daarom hebben we elkaar nodig op te helpen, te troosten en op te scherpen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mooi Aritha, dat je dit deelt. Het klopt inderdaad ook zo. Soms lijk ik, in verschillende fases van mijn leven, toch weer op een ander Bijbels personage. Dat geeft herkennen en verdieping. Maar ook moed en een voorbeeld. Bijzonder hoe we dit hebben mogen ontvangen van God.

      Dank je wel voor je reactie! Waardevol voor mij...

      Verwijderen
  2. Het niet gunnen uit boosheid staat ver van mij af. Maar ik ken wel andere gevolgen van boosheid. Ik vind Gods genade in dit verhaal zo mooi. En dat we mogen leven ipv overleven. Dat proef ik ook in deze Blog. Sterkte in je verdriet om de dierbaren.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Prachtig he die genade, zo oneindig groot! Zo heerlijk om daaruit te mogen leven inderdaad. Dat geeft alles wat ons ook werkelijk kan laten leven....

      Lief je reactie! Dank je wel. En jij ook sterkte dappere vrouw

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Hoe Zijn liefde mijn perspectief verandert...

 Hou geen lijst bij van wat jij, of een ander, verkeerd deed. Geen lijst vol kwade zaken... Een stukje uit een Bijbeltekst. Ik las het en het raakt mij diep. Vandaag liep ik er de hele dag mee in mijn hoofd. Ik ben het dan aan het overdenken, voor mezelf. Een beetje herkauwen van wat ik lees. Hierbij stel ik mezelf ook vragen: Wat zegt dit mij? Hoe ziet dit eruit in mijn leven? En vooral: Hoe kan ik hier zelf ook praktisch mee aan de slag in mijn leven? Want alleen het lezen is het luisteren. Dan is het als water dat stilstaat. Het is er wel. Alleen er gebeurd niet zoveel mee en zal het nut verliezen. Wanneer je luistert en doet dan komt er beweging in het water en blijft het water helder, reinigend en verfrissend.  Hoe deze tekst mij raakt Bij het herkauwen viel mij telkens het volgende binnen: Wat gaat het makkelijk bij mij. Het kwade zien en als ik het zie? Dan onthoud ik het ook. Niet continu actief in mijn gedachten. Wel als er weer iets gebeurd. Dan komt het erbij. Zo on...

Laat je licht schijnen in het duister

Ik zie in hoe er voor de lieve vrede...om het duister heen wordt gedanst. En ook hoe ik zelf een lange periode nodig heb gehad om echt het licht door mij heen te laten schijnen. Daarover in deze blog meer. Alleen heel even eerst iets anders omdat het zolang geleden is dat ik heb geblogd. Afgelopen periode heb ik vaker het gevoel gekregen, een innerlijk verlangen, om weer lessen en inzichten die ik op doe met jou te delen. Hier op mijn blog. Mijn eigen speciale plekje om mijn hart met jou te delen. Een inkijkje te geven en te verbinden met jou. Mogelijk je ook te inspireren. Vandaag wil ik beginnen met iets wat ik de laatste weken zo op mijn hart heb. Persoonlijke zoektocht Eigenlijk nog helemaal niet zo helder wat ik ermee mag voor mezelf. In de blog wil ik het in ieder geval met jou delen. De worstelwoorden uit mijn hart. Mogelijk ontrafelt het schrijven het weer. Zo heeft deze blog, het delen van woorden met jou, mij vaker geholpen om te ontrafelen wat er lag. Voor mij voelt het heel...