Doorgaan naar hoofdcontent

Voorbereidingstijd voor het huwelijk

Op 29 Augustus ben ik ten huwelijk gevraagd en heb ik ja gezegd.
Vanaf die tijd zijn mijn vriend en ik vol in de bruiloft sferen.
Wat een heerlijke tijd is dit.
Samen toeleven naar een begin als gezin.
Het is zo fijn om te kunnen zeggen dat na een maand stoeien de belangrijkste dingen rond zijn.
De ringen liggen zelfs al klaar.
En soms, heel soms, doen we ze even om.
Wat een heerlijk idee, en wat is het mooi!
Ook is onze kleding al in de maak.
Spannend spannend!
We zijn al in ondertrouw, en alles rondom de gemeente is ook gedaan.
Lijstjes worden nu echt afgestreept.
Afgelopen weken zijn we hard bezig geweest om eruit te komen met de feestlocatie.
En ook dat kunnen we nu zeggen dat rond is.
We gaan zo'n mooie dag krijgen!

Niet alleen voor ons, maar ook voor de kindjes is deze periode zo speciaal.
Het is spannend, want er gaat zoveel veranderen.
Maar tegelijk zo leuk!
Papa of mama gaat trouwen, er komt echt een heel nieuw gezin.
Eén vaste plek waar we zijn.
Wat zal dat de kindjes ook rust geven.
Nu is het telkens een switchen tussen onze huizen.
Overal ligt wat voor hen, maar juist waar ze zijn hebben ze niet wat ze willen.
Toch is het goed dat deze periode er is voor hen.
Dat ze langzaam kunnen wennen aan het idee.
Voor altijd bij elkaar, op toch een hele complexe manier, dat kost voorbereidingstijd voor ons.
Maar hierin moeten we ook zeker de kindjes niet uit het oog verliezen.


Afgelopen weekend voor de kindjes ook geslaagd voor kleding.
Ze hebben zelf kunnen kiezen en het is zo mooi.
Sowieso, onze kindjes, dus wat kan er mooier zijn!
Ook hebben we spannende hobbels genomen.
Als je voor de tweede keer trouwt dan gaat het toch een beetje anders.
Daarbij kan je denken aan, trouwen in de kerk.
Iets wat voor mij en voor mijn vriend echt belangrijk was.
Want waar staan wij in ons huwelijk, zonder de zegen van God?
Allebei zijn wij er in ons leven achter gekomen dat we niet zonder Hem kunnen.
We zijn zo dankbaar met hoe hierop gereageerd werd, hoe er ruimte was voor ons.
En zeker ook met het antwoord wat we gekregen hebben.
Wat zijn we gezegende mensen!
Mooi is ook, dat we juist door alle dingen heen, leren van elkaar.
Zien hoe de ander reageert op situaties, het omgaan met veranderingen.
Het regelen en ook het overleggen.
Samen doen, samen zijn, samen bidden, samen vasten, maar ook echt samen groeien.
Dat is wat deze voorbereidingstijd zo mooi, zo waardevol maakt.


Telkens bij nieuwe dingen, of dingen die we heel graag willen mogen wij dat in Zijn hand leggen en mogen wij weer merken: Hij is bij ons.
Nee niet altijd komt het zoals ik wil hoor, wanneer ik dit doe.
Maar toch zie ik dan altijd weer: Het is beter dan dat ik wilde, wat het is Zijn wil.
En dat staat denk ik boven onze voorbereidingstijd geschreven.



grace, soul-mate, awakening, longevity, swans have mates for life, if you have this totem, your twin flame will light when it's ready. nothing can force this natural flame. avor & enjoyyy it!:


Heere, laat niet onze wil, maar Uw wil geschiedde!

Wij leggen onze levens in Uw hand.
Neem ons mee en leidt ons samen naar Uw beloofde land.

Reacties

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik