Als er vergeving is kan er genezing zijn, en de weg van herstel kan beginnen!
Vergeven, als je moeilijke dingen meegemaakt hebt kan het als zo moeilijk ervaren worden. Persoonlijk heb ik er verschillende ervaringen mee. Mijn moeder die psychisch ziek werd, waardoor we als gezin best moeilijke dingen meegemaakt hebben, en wat onveiligheid opriep bij mij als kind. Een huwelijk en daarna een scheiding die heel veel pijn hebben gedaan bij mij. Een nichtje waar ik ruzie mee kreeg tijdens de scheiding omdat er dingen van mij gezegd werden die niet klopten, even buiten beschouwing wie de bron was van de uitspraken.
En al die dingen dacht ik, waarom zou ik ze moeten vergeven? Ik heb niets gedaan. Het bracht mij verdriet, moeilijkheden, angst en pijn. Tot ik zag dat ik met die gevoelens mezelf ziek maak, en zeker als ik er niets mee deed, het gevaar van deze situaties is dat er een haat komt, een boosheid en een wrok. Met deze gevoelens kan je niet blij leven, en kan je niet goed denken. En als je niet goed denkt is het moeilijk om goed te handelen.
Mijn moeder heb ik een heleboel vragen gesteld, dingen waar ik mee liep, waar ik mijn eigen antwoorden op gemaakt of verzonnen had, aan de hand van het beeld dat ik zelf gecreëerd had. Nu ik het vroeg kwam de waarheid naar boven. Dat was soms lastig, maar beter een moeilijke waarheid dan een mooi aangeklede leugen.
Uiteindelijk zat ik op de camping in 2012 en dacht ik, God houd net zoveel van mijn moeder als dat Hij van mij houdt, Hij weet wat er gebeurd is, waardoor het kwam, Hij was erbij. Wie ben ik om de band met mijn moeder te laten inkleuren door dingen die gebeurd zijn, doet God dat bij mij ook? Wie ben ik....... en wat deed Jezus!
Als Jezus je vergeeft komt er een hele nieuwe toekomst, en is er zoveel moois mogelijk!
Daar op de camping kreeg ik de gedachten ik ga genieten van alles wat er nog wel mogelijk en leuk is met mama. Mijn moeder was best geschrokken van mijn vragen, en daarom heb ik haar dit ook gezegd, en heb ik het uitgesproken. En wat merkte ik, mijn gedachten over de dingen die gebeurd waren verzachten, mijn gedachten werden gezonder doordat ik frustratie, onrecht, boosheid en al die andere dingen die je denken kan, geen kans gaf. Ze konden niet meer binnen komen, doordat ik een bewuste keus gemaakt had, en daar ook naar ging handelen.
Ook naar mijn ex, er is zoveel gebeurd, en ik was enorm overrompeld door het feit dat hij wilde scheiden. Dan overvallen verschillende emoties je, alle grond onder je voeten zakt dan weg. En daar sta je dan met de verantwoording voor 2 kindjes. Weer al diezelfde gedachten in mijn hoofd. Het ongeloof overheerste eigenlijk vooral in het begin, totdat duidelijk werd waarom hij werkelijk wilde scheiden. Zoveel dingen die ik heb doorstaan voelde hierdoor extra zwaar, wat niet eerlijk is, want in een huwelijk doe je dingen voor elkaar, en draag je samen en vul je elkaar aan. Ik werd bedrogen, bedreigt en er werd van alles gedaan om mij het verder leven te bemoeilijken. En ook daar krijg je nare gedachten van, ook dat roept een berg aan emoties op. En laten dat dingen zijn waar ik voor weg vlucht, nu kwamen ze zo sterk ik kon er niet voor weglopen. Gelukkig fijne mensen om mij heen, waar ik veel mee kan bespreken, waar ik helemaal mezelf kan en mag zijn, waar ik nieuwe inzichten door krijg. En ook mijn ex kon ik vergeven. Niet door mezelf. De liefde van God bewerkt dat in mij. Als ik met mijn menselijke ogen, hoofd en hart ermee om zou blijven gaan kon ik het niet. Maar het is zoveel beter voor mezelf. Wat is het fijn om te kunnen zeggen, en van binnen te voelen, ik vergeef wat er gebeurd is. Het aardse vlees wil dit soort situaties gebruiken om je ziek te maken, om je hele leven te beïnvloeden, om er een puinhoop van te maken. Maar ik begon te voelen wie ik werkelijk was, ben ik groot genoeg om van alles te oordelen en te vinden? Wie ben ik? En wat vind God ervan?
En weer de vraag, wat deed Jezus. Als er iemand is die mijn gevoelens herkent, dan was Hij het. En wat een rust dat ik mag weten dat wat ik voel nooit zo erg zal zijn als wat Hij droeg. Waarom droeg Hij ook alweer al die pijn?
Hij gaf 100 procent, Hij gaf alles voor mij, Hij werd vernederd, voor fouten die ik heb gemaakt. Hij gaf 100 procent, hoe kan ik Hem nu verlaten? Hij heeft mij koude hart aangeraakt.
Als Hij je hart aanraakt met liefde, dan zal het door je heen gaan stromen, door je mond, door je handen en door je hoofd. Vergeving geneest, het ruimt op en geeft ruimte voor de genezende liefde van God.
En dan het laatste mijn nichtje, wat een samenloop van omstandigheden. Juist terwijl ik het heel zwaar had kreeg ik dingen te horen die zo niet klopte, maar ik was te moe om ook daar tegen te vechten, of om het tot de bodem uit te zoeken. Dat was de reden waarom ik ervoor koos om afstand te nemen en het contact te stoppen omdat ik er geen energie voor had. Vorig jaar Maart, ik was bij het bidden en vasten waar ik eerder over geschreven heb, ging het over vergeven. En toen dacht ik aan mijn nichtje. Zoveel samen meegemaakt, ook zij heeft het moeilijk en levert een gevecht tegen dezelfde psychische ziekte als mijn moeder. Ik begon na te denken, waar ging het nou allemaal over. Wat maakt het uit. Mensen vinden en zeggen van alles, God weet ervan, Hij weet wat waarheid is. Waarom zou ik mezelf moeten verdedigen? En waarom moet ik daarvoor dit contact zo doods en kil houden? Waarom zoveel gedoe geven met verjaardagen of feesten dat je wel een hand geeft maar geen contact met elkaar maakt?
Ik heb haar een kaartje gestuurd, dit gedoe had al lang genoeg geduurd en helpt niemand. En naast dat ik haar vergaf en aangaf dat ik gewoon weer contact met haar wil, vroeg ik ook aan haar vergeving voor mijn houding.
Wat levert vergeving veel op, rust in je hoofd en in je hart. Nieuwe kansen en een nieuw begin. En de wonden die gemaakt zijn kunnen hierdoor herstellen.
Voel je niet te groot om te vergeven, besef, zo groot zijn wij niet. We hebben allemaal elke dag opnieuw vergeving nodig. Daar kan je alleen maar klein door blijven.
Uiteindelijk is vergeven een cadeau voor jezelf, hoe de ander ook reageert, je schenkt jezelf een nieuwe start!
Vergeven, als je moeilijke dingen meegemaakt hebt kan het als zo moeilijk ervaren worden. Persoonlijk heb ik er verschillende ervaringen mee. Mijn moeder die psychisch ziek werd, waardoor we als gezin best moeilijke dingen meegemaakt hebben, en wat onveiligheid opriep bij mij als kind. Een huwelijk en daarna een scheiding die heel veel pijn hebben gedaan bij mij. Een nichtje waar ik ruzie mee kreeg tijdens de scheiding omdat er dingen van mij gezegd werden die niet klopten, even buiten beschouwing wie de bron was van de uitspraken.
En al die dingen dacht ik, waarom zou ik ze moeten vergeven? Ik heb niets gedaan. Het bracht mij verdriet, moeilijkheden, angst en pijn. Tot ik zag dat ik met die gevoelens mezelf ziek maak, en zeker als ik er niets mee deed, het gevaar van deze situaties is dat er een haat komt, een boosheid en een wrok. Met deze gevoelens kan je niet blij leven, en kan je niet goed denken. En als je niet goed denkt is het moeilijk om goed te handelen.
Mijn moeder heb ik een heleboel vragen gesteld, dingen waar ik mee liep, waar ik mijn eigen antwoorden op gemaakt of verzonnen had, aan de hand van het beeld dat ik zelf gecreëerd had. Nu ik het vroeg kwam de waarheid naar boven. Dat was soms lastig, maar beter een moeilijke waarheid dan een mooi aangeklede leugen.
Uiteindelijk zat ik op de camping in 2012 en dacht ik, God houd net zoveel van mijn moeder als dat Hij van mij houdt, Hij weet wat er gebeurd is, waardoor het kwam, Hij was erbij. Wie ben ik om de band met mijn moeder te laten inkleuren door dingen die gebeurd zijn, doet God dat bij mij ook? Wie ben ik....... en wat deed Jezus!
Als Jezus je vergeeft komt er een hele nieuwe toekomst, en is er zoveel moois mogelijk!
Daar op de camping kreeg ik de gedachten ik ga genieten van alles wat er nog wel mogelijk en leuk is met mama. Mijn moeder was best geschrokken van mijn vragen, en daarom heb ik haar dit ook gezegd, en heb ik het uitgesproken. En wat merkte ik, mijn gedachten over de dingen die gebeurd waren verzachten, mijn gedachten werden gezonder doordat ik frustratie, onrecht, boosheid en al die andere dingen die je denken kan, geen kans gaf. Ze konden niet meer binnen komen, doordat ik een bewuste keus gemaakt had, en daar ook naar ging handelen.
Ook naar mijn ex, er is zoveel gebeurd, en ik was enorm overrompeld door het feit dat hij wilde scheiden. Dan overvallen verschillende emoties je, alle grond onder je voeten zakt dan weg. En daar sta je dan met de verantwoording voor 2 kindjes. Weer al diezelfde gedachten in mijn hoofd. Het ongeloof overheerste eigenlijk vooral in het begin, totdat duidelijk werd waarom hij werkelijk wilde scheiden. Zoveel dingen die ik heb doorstaan voelde hierdoor extra zwaar, wat niet eerlijk is, want in een huwelijk doe je dingen voor elkaar, en draag je samen en vul je elkaar aan. Ik werd bedrogen, bedreigt en er werd van alles gedaan om mij het verder leven te bemoeilijken. En ook daar krijg je nare gedachten van, ook dat roept een berg aan emoties op. En laten dat dingen zijn waar ik voor weg vlucht, nu kwamen ze zo sterk ik kon er niet voor weglopen. Gelukkig fijne mensen om mij heen, waar ik veel mee kan bespreken, waar ik helemaal mezelf kan en mag zijn, waar ik nieuwe inzichten door krijg. En ook mijn ex kon ik vergeven. Niet door mezelf. De liefde van God bewerkt dat in mij. Als ik met mijn menselijke ogen, hoofd en hart ermee om zou blijven gaan kon ik het niet. Maar het is zoveel beter voor mezelf. Wat is het fijn om te kunnen zeggen, en van binnen te voelen, ik vergeef wat er gebeurd is. Het aardse vlees wil dit soort situaties gebruiken om je ziek te maken, om je hele leven te beïnvloeden, om er een puinhoop van te maken. Maar ik begon te voelen wie ik werkelijk was, ben ik groot genoeg om van alles te oordelen en te vinden? Wie ben ik? En wat vind God ervan?
En weer de vraag, wat deed Jezus. Als er iemand is die mijn gevoelens herkent, dan was Hij het. En wat een rust dat ik mag weten dat wat ik voel nooit zo erg zal zijn als wat Hij droeg. Waarom droeg Hij ook alweer al die pijn?
Hij gaf 100 procent, Hij gaf alles voor mij, Hij werd vernederd, voor fouten die ik heb gemaakt. Hij gaf 100 procent, hoe kan ik Hem nu verlaten? Hij heeft mij koude hart aangeraakt.
Als Hij je hart aanraakt met liefde, dan zal het door je heen gaan stromen, door je mond, door je handen en door je hoofd. Vergeving geneest, het ruimt op en geeft ruimte voor de genezende liefde van God.
En dan het laatste mijn nichtje, wat een samenloop van omstandigheden. Juist terwijl ik het heel zwaar had kreeg ik dingen te horen die zo niet klopte, maar ik was te moe om ook daar tegen te vechten, of om het tot de bodem uit te zoeken. Dat was de reden waarom ik ervoor koos om afstand te nemen en het contact te stoppen omdat ik er geen energie voor had. Vorig jaar Maart, ik was bij het bidden en vasten waar ik eerder over geschreven heb, ging het over vergeven. En toen dacht ik aan mijn nichtje. Zoveel samen meegemaakt, ook zij heeft het moeilijk en levert een gevecht tegen dezelfde psychische ziekte als mijn moeder. Ik begon na te denken, waar ging het nou allemaal over. Wat maakt het uit. Mensen vinden en zeggen van alles, God weet ervan, Hij weet wat waarheid is. Waarom zou ik mezelf moeten verdedigen? En waarom moet ik daarvoor dit contact zo doods en kil houden? Waarom zoveel gedoe geven met verjaardagen of feesten dat je wel een hand geeft maar geen contact met elkaar maakt?
Ik heb haar een kaartje gestuurd, dit gedoe had al lang genoeg geduurd en helpt niemand. En naast dat ik haar vergaf en aangaf dat ik gewoon weer contact met haar wil, vroeg ik ook aan haar vergeving voor mijn houding.
Wat levert vergeving veel op, rust in je hoofd en in je hart. Nieuwe kansen en een nieuw begin. En de wonden die gemaakt zijn kunnen hierdoor herstellen.
Voel je niet te groot om te vergeven, besef, zo groot zijn wij niet. We hebben allemaal elke dag opnieuw vergeving nodig. Daar kan je alleen maar klein door blijven.
Uiteindelijk is vergeven een cadeau voor jezelf, hoe de ander ook reageert, je schenkt jezelf een nieuwe start!
Reacties
Een reactie posten
Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:
schrijfgelukjes@gmail.com