Listen en Silent zijn dezelfde letters. Om te kunnen luisteren moet je eerst stil kunnen zijn. Zo mogen we ook stil zijn bij God. Of is het mooi als je gebeden hebt om ook stil te worden voor Hem, misschien ligt er iets bijzonders in de stilte!
Bidden is iets wat veel mensen doen, maar daarna luisteren of Hij iets wilt zeggen of duidelijk wil maken, door bijv. een bepaald idee of een bepaalde gedachten in je hoofd te leggen, of nog weer anders, mensen die precies wanneer jij ergens voor gebeden hebt met antwoorden komen, dat is veel moeilijker. Het lijkt erop dat we praten makkelijker vinden dan luisteren.
Zo bad ik een paar weken geleden, of God wil dat ik doorga met mijn leven zoals ik deed, moest ik doorgaan met de hulp die ik krijg of daarmee stoppen en doorgaan zonder hulp, zonder omkijken naar mijn verleden. Ik had hulp gezocht omdat mijn zorgen, mijn faalangst doordat ik jaren gehoord heb dat ik niets kan en het alleen niet ga redden, het is een punt wat er voor zorgde dat alle nieuwe dingen die ik deed of moest gaan doen zo moeilijk waren, een punt waardoor ik er niet tegen kon als mijn planning anders liep dan vooraf bedacht, en dat uitte zich in angst aanvallen of huilbuien. Het koste mij zoveel energie om de 'normale' dingen te blijven doen. Ik was hiermee helemaal uitgeput. Daarnaast had ik heel veel moeite met alle pijn die ik in mijn leven doorstaan heb, ik kon met de pijn in mijn leven omgaan door gewoon door te gaan, maar nu het allemaal voorbij was ging alle pijn omhoog borrelen in mijn hart, veel erger als op het moment zelf (omdat ik mijn gevoelens op moment zelf niet toestond er te zijn anders had ik het ook niet tot nu toe gered) op een manier dat het alles in mij overstemde, mijn gevoel schreeuwde om gezien te worden. Ik wist mij geen raad, dat gevoel moest stoppen, en ik ging mezelf pijn doen door op mijn lip te bijten, en dat werd al snel voortdurend bijten, daarna ging ik in mijn werk veel te heet water gebruiken, en het erge was ik vond het heerlijk als het flink pijn deed. Dit hielp uiteraard allemaal niets, en ik wist ik moet niet verder gaan met iets nieuws zoeken. Ik ging naar de huisarts hiermee, en ik kreeg hulp, ze mocht eigenlijk maar een half jaar hulp voorschrijven, maar ze heeft het op onbeperkt hoe lang gezet omdat ze mijn situatie kent en het al bijzonder vond dat ik het al zolang zelf volhield. En daarnaast wist ze ook te vertellen waar ik moest zijn, naar De Hoop. En nu was ik daar een paar keer geweest, maar heb ik strijd, moet ik doorgaan of naar mijn toekomst kijken en doorgaan. Die vraag liep ik mee rond. En eerst kreeg ik al een lied via de mail, van iemand bij ons uit de gemeente:
Mijn juk is zacht van Elly en Rikkert
En ik kreeg ook heel duidelijk antwoord, via een vriendin die mij al langer een liedje wilde laten horen, maar het pas deed op de dag dat ik deze vraag bij God had neergelegd.
Luister maar wat het antwoord was:
Ik luister en ga door met de hulp! Weer een tegenstander, die mij bestrijd, uitgeschakeld. Met God kan ik overwinnen!
Bidden is iets wat veel mensen doen, maar daarna luisteren of Hij iets wilt zeggen of duidelijk wil maken, door bijv. een bepaald idee of een bepaalde gedachten in je hoofd te leggen, of nog weer anders, mensen die precies wanneer jij ergens voor gebeden hebt met antwoorden komen, dat is veel moeilijker. Het lijkt erop dat we praten makkelijker vinden dan luisteren.
Zo bad ik een paar weken geleden, of God wil dat ik doorga met mijn leven zoals ik deed, moest ik doorgaan met de hulp die ik krijg of daarmee stoppen en doorgaan zonder hulp, zonder omkijken naar mijn verleden. Ik had hulp gezocht omdat mijn zorgen, mijn faalangst doordat ik jaren gehoord heb dat ik niets kan en het alleen niet ga redden, het is een punt wat er voor zorgde dat alle nieuwe dingen die ik deed of moest gaan doen zo moeilijk waren, een punt waardoor ik er niet tegen kon als mijn planning anders liep dan vooraf bedacht, en dat uitte zich in angst aanvallen of huilbuien. Het koste mij zoveel energie om de 'normale' dingen te blijven doen. Ik was hiermee helemaal uitgeput. Daarnaast had ik heel veel moeite met alle pijn die ik in mijn leven doorstaan heb, ik kon met de pijn in mijn leven omgaan door gewoon door te gaan, maar nu het allemaal voorbij was ging alle pijn omhoog borrelen in mijn hart, veel erger als op het moment zelf (omdat ik mijn gevoelens op moment zelf niet toestond er te zijn anders had ik het ook niet tot nu toe gered) op een manier dat het alles in mij overstemde, mijn gevoel schreeuwde om gezien te worden. Ik wist mij geen raad, dat gevoel moest stoppen, en ik ging mezelf pijn doen door op mijn lip te bijten, en dat werd al snel voortdurend bijten, daarna ging ik in mijn werk veel te heet water gebruiken, en het erge was ik vond het heerlijk als het flink pijn deed. Dit hielp uiteraard allemaal niets, en ik wist ik moet niet verder gaan met iets nieuws zoeken. Ik ging naar de huisarts hiermee, en ik kreeg hulp, ze mocht eigenlijk maar een half jaar hulp voorschrijven, maar ze heeft het op onbeperkt hoe lang gezet omdat ze mijn situatie kent en het al bijzonder vond dat ik het al zolang zelf volhield. En daarnaast wist ze ook te vertellen waar ik moest zijn, naar De Hoop. En nu was ik daar een paar keer geweest, maar heb ik strijd, moet ik doorgaan of naar mijn toekomst kijken en doorgaan. Die vraag liep ik mee rond. En eerst kreeg ik al een lied via de mail, van iemand bij ons uit de gemeente:
Mijn juk is zacht van Elly en Rikkert
En ik kreeg ook heel duidelijk antwoord, via een vriendin die mij al langer een liedje wilde laten horen, maar het pas deed op de dag dat ik deze vraag bij God had neergelegd.
Luister maar wat het antwoord was:
Ik luister en ga door met de hulp! Weer een tegenstander, die mij bestrijd, uitgeschakeld. Met God kan ik overwinnen!
Je kunt beter een wat langere tijd achter elkaar hulp hebben dan dat je opnieuw instort omdat je net niet genoeg inzicht hebt hoe je bijvoorbeeld een paniekaanval kunt stoppen, of hoe je je verleden een plekje kan geven. Ik vind het juist altijd zo dapper als mensen niet stoppen. Want die neiging heb je op den duur wel. Ja gebed en luisteren naar wat God zegt is echt belangrijk.
BeantwoordenVerwijderen