Doorgaan naar hoofdcontent

Hem verstaan

Listen en Silent zijn  dezelfde letters. Om te kunnen luisteren moet je eerst stil kunnen zijn. Zo mogen we ook stil zijn bij God. Of is het mooi als je gebeden hebt om ook stil te worden voor Hem, misschien ligt er iets bijzonders in de stilte!

Bidden is iets wat veel mensen doen, maar daarna luisteren of Hij iets wilt zeggen of duidelijk wil maken, door bijv. een bepaald idee of een bepaalde gedachten in je hoofd te leggen, of nog weer anders, mensen die precies wanneer jij ergens voor gebeden hebt met antwoorden komen, dat is veel moeilijker. Het lijkt erop dat we praten makkelijker vinden dan luisteren.

Zo bad ik een paar weken geleden, of God wil dat ik doorga met mijn leven zoals ik deed, moest ik doorgaan met de hulp die ik krijg of daarmee stoppen en doorgaan zonder hulp, zonder omkijken naar mijn verleden. Ik had hulp gezocht omdat mijn zorgen, mijn faalangst doordat ik jaren gehoord heb dat ik niets kan en het alleen niet ga redden, het is een punt wat er voor zorgde dat alle nieuwe dingen die ik deed of moest gaan doen zo moeilijk waren, een punt waardoor ik er niet tegen kon als mijn planning anders liep dan vooraf bedacht, en dat uitte zich in angst aanvallen of huilbuien. Het koste mij zoveel energie om de  'normale' dingen te blijven doen. Ik was hiermee helemaal uitgeput. Daarnaast had ik heel veel moeite met alle pijn die ik in mijn leven doorstaan heb, ik kon met de pijn in mijn leven omgaan door gewoon door te gaan, maar nu het allemaal voorbij was ging alle pijn omhoog borrelen  in mijn hart, veel erger als op het moment zelf (omdat ik mijn gevoelens op moment zelf niet toestond er te zijn anders had ik het ook niet tot nu toe gered) op een manier dat het alles in mij overstemde, mijn gevoel schreeuwde om gezien te worden. Ik wist mij geen raad, dat gevoel moest stoppen, en ik ging mezelf pijn doen door op mijn lip te bijten, en dat werd al snel voortdurend bijten, daarna ging ik in mijn werk veel te heet water gebruiken, en het erge was ik vond het heerlijk als het flink pijn deed. Dit hielp uiteraard allemaal niets, en ik wist ik moet niet verder gaan met iets nieuws zoeken. Ik ging naar de huisarts hiermee, en ik kreeg hulp, ze mocht eigenlijk maar een half jaar hulp voorschrijven, maar ze heeft het op onbeperkt hoe lang gezet omdat ze mijn situatie kent en het al bijzonder vond dat ik het al zolang zelf volhield. En daarnaast wist ze ook te vertellen waar ik moest zijn, naar De Hoop.  En nu was ik daar een paar keer geweest, maar heb ik strijd, moet ik doorgaan of naar mijn toekomst kijken en doorgaan. Die vraag liep ik mee rond. En eerst kreeg ik al een lied via de mail, van iemand bij ons uit de gemeente:

Mijn juk is zacht van Elly en Rikkert

En ik kreeg ook heel duidelijk antwoord, via een vriendin die mij al langer een liedje wilde laten horen, maar het pas deed op de dag dat ik deze vraag bij God had neergelegd.

Luister maar wat het antwoord was:




Ik luister en ga door met de hulp! Weer een tegenstander, die mij bestrijd, uitgeschakeld. Met God kan ik overwinnen!

Reacties

  1. Je kunt beter een wat langere tijd achter elkaar hulp hebben dan dat je opnieuw instort omdat je net niet genoeg inzicht hebt hoe je bijvoorbeeld een paniekaanval kunt stoppen, of hoe je je verleden een plekje kan geven. Ik vind het juist altijd zo dapper als mensen niet stoppen. Want die neiging heb je op den duur wel. Ja gebed en luisteren naar wat God zegt is echt belangrijk.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Laat je licht schijnen in het duister

Ik zie in hoe er voor de lieve vrede...om het duister heen wordt gedanst. En ook hoe ik zelf een lange periode nodig heb gehad om echt het licht door mij heen te laten schijnen. Daarover in deze blog meer. Alleen heel even eerst iets anders omdat het zolang geleden is dat ik heb geblogd. Afgelopen periode heb ik vaker het gevoel gekregen, een innerlijk verlangen, om weer lessen en inzichten die ik op doe met jou te delen. Hier op mijn blog. Mijn eigen speciale plekje om mijn hart met jou te delen. Een inkijkje te geven en te verbinden met jou. Mogelijk je ook te inspireren. Vandaag wil ik beginnen met iets wat ik de laatste weken zo op mijn hart heb. Persoonlijke zoektocht Eigenlijk nog helemaal niet zo helder wat ik ermee mag voor mezelf. In de blog wil ik het in ieder geval met jou delen. De worstelwoorden uit mijn hart. Mogelijk ontrafelt het schrijven het weer. Zo heeft deze blog, het delen van woorden met jou, mij vaker geholpen om te ontrafelen wat er lag. Voor mij voelt het heel...

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik...

Ja ik wil

Afgelopen dagen was het een beetje stil hier op mijn blog. Maar gelukkig kan ik zeggen dat dit een mooie reden heeft. Maandag is het begonnen, en sindsdien had ik niet de ruimte in mezelf meer om te schrijven! We zaten lekker te eten, mijn vriend at gezellig mee. Na het eten vroeg hij of de kindjes nog even wilde blijven zitten. Hij had iets heel belangrijks te doen... Daar ging hij: Op zijn knieën voor mij! Waar de kindjes bij waren heeft hij gevraagd of ik zijn vrouw wilde worden. Dwars door de tranen, nu gelukkig van blijdschap, was er een duidelijk hoorbaar antwoord. Ja ik wil! Ik wil het heel graag. Mijn leven is zoveel rijker geworden sinds ik hem heb mogen leren kennen. Alle lange tijd waren we op zoek naar onze weg. Hoe en wanneer komt ons moment? Dat was best ook weleens een lastige weg. En ook hierbij ging het zo anders als dat wij eerst hadden bedacht. Gods wegen gaan zo bijzonder. Want eigenlijk kwam daar zomaar vanuit het niets de oplossing! Alle...