Doorgaan naar hoofdcontent

Geliefd kind van God (2)

Vorige week ben ik begonnen met schrijven over hoe God in mijn leven begonnen is. Je kan dit vinden door de volgende klikbare link: Geliefd kind van God. Ik schrijf daar over een bijzondere, maar voor mij echt wonderlijk ingrijpen van God. Dit maakte heel veel indruk op mij.  Maar heel eerlijk moet ik bekennen, God werd niet direct anders voor mij, en ook mijn beeld van geloven was nog niet gelijk veranderd. Wat ik vorige week schreef was een begin. Deze week wil ik daarmee verder.  Wezenlijk veranderde er niet zo veel nadat God liet zien dat het kwade te overwinnen was. In de jaren erna, eigenlijk mijn hele puberteit, ben ik informatie gaan verzamelen. Vooral Bijbelkennis en kennis van God, maar daarnaast kennis van mensen en hoe die allemaal bij elkaar gecombineerd konden worden. Want is dat juist niet heel vaak het punt waar het mis gaat?!

De wereld in


Ik zat op de middelbare school, een reformatorische school, voor vele zal deze school nog wel als streng gezien worden. Maar voor mij was dit al een verademing. In de kleine kring waar ik daarvoor leefde, een dorp waar iedereen elkaar kent, op een school met wel meer kinderen uit de Oud Gereformeerde Gemeente of de Gereformeerde Gemeente, leerde ik eigenlijk nooit hoe ik nou Zijn woord moest toepassen. Nu zie ik dat ik dat pas echt ging leren, toen ik steeds een stapje verder uit het beschermde wereldje kwam. Op de middelbare school kwam ik erachter hoe erg ik bezig was met dat wat ik geleerd had als enige waarheid te zien. Zo liep ik eigenlijk de hele dag te oordelen over mezelf, maar ook over andere mensen. Via de middelbare school kwam ik eigenlijk heel stapsgewijs de wereld in. Daar werd mijn cirkel iets groter, leerde ik nieuwe dingen over dezelfde Bijbel, over dezelfde God. Als puber wist ik het nog niet altijd helemaal goed te plaatsen, maar ik nam het wel mee. Ik was er al wel achter dat zoals in onze gemeente omgegaan werd met geloof en vooral hoe geloof werd toegepast naar elkaar, niet Gods bedoeling waren. Nu mijn wereld een stukje uitgebreid werd, mocht ik zien hoe het ook kon. Om mij heen zag ik dingen gebeuren, ik zat in Rotterdam op school, nog steeds een 'refo' school, maar buiten de school werd toch veel meer zichtbaar van de wereld. Klasgenootjes die naar de bios gingen, of gingen stappen. Make up gebruikte en/of haren verfde maar ook de muziek die er geluisterd werd. Ik kwam in nieuwe gezinnen, nieuwe plaatsen. Gezinnen waar het anders ging als thuis. Dat maakte mijn horizon breder en gaf ruimte voor ontwikkeling. De vakken ethiek en maatschappij leer hielpen mij hierbij ook. Als een rups nam ik alle informatie, alle nieuwe indrukken op. Om te zien hoe het bij andere mensen ging, om te leren en te groeien. Al bleef ik mij aan de regels houden, en deed ik niet mee met alles wat mensen om mij heen deden. Zo kon ik zien welke effecten de dingen die een mens doet, allemaal kunnen hebben. Deze fase was voor mij een enorme ontwikkel periode. Een periode met heel veel nieuwe dingen in mijn leven. Waarvan ik toen niet eens bewust was hoe belangrijk dit voor later zou zijn.


Twijfelen en zoeken


Een periode waarin ik het anders wilde gaan doen als mijn ouders. Ach welke puber kent het niet. Maar hoe zit het dan, en wat is dan wel Gods bedoeling? Een tijd van leren maar vooral ook een tijd van twijfels, een periode van zoeken naar eigen antwoorden. Die waren pas te vinden toen ik oude los durfde te laten. Het was een fase die een basis legde om inplaats van te geloven wat mijn ouders vonden een eigen geloof te gaan vinden. Het proces begon toen mijn wereld iets groter werd. Maar gelukkig niet teveel. Dit was wat ik nodig had. Want rond deze leeftijd veranderde er in mijn gezinssituatie al zoveel. Doordat mijn moeder toen psychisch ziek werd. Er werd er al zoveel onzeker. Voor mij was het fijn om vanuit een veilige omgeving op zoek te gaan. Mij houdend aan de regels van mijn ouders zo goed als ik kon. Als ik nu terug kijk was ik misschien ook wel bijzonder in mijn klas. Ik leerde, haalde goede cijfers, deed niet aan alles mee. Het was een vreemde tijd, alsof ik er nergens bij hoorde. Voelde mij niet passen in het geloof van mijn ouders, maar voelde mij ook niet passen bij mijn leeftijdsgenoten. Ik was anders, voelde mij een vreemde eend in de bijt. Eigenlijk wist ik nooit goed waardoor. Nu weet ik, wat ik meemaakte op mijn 12de, was zo anders, zo wonderlijk.  Maar weinig hebben op die leeftijd al zoveel ervaren, in gezin en/of in geloof. 

Labels

Labels:

Reacties

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Gezinsavond:Als de graan korrel niet sterft

Vandaag begonnen aan de voorbereiding naar Pasen met de kinderen. Eigenlijk wist ik niet zo goed waar te beginnen. Na wat rondlezen op het internet zag ik veel mooie dingen, voor nu gekozen voor Jezus die uitlegt dat een zaadje eerst moet sterven om vrucht te dragen. We lazen dit in Johannes 12:24 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u:  Als de tarwekorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen, maar als hij sterft, draagt hij veel vrucht. De Heere Jezus legt hier uit, dat doodgaan niet een einde is. Als je een plantje wil laten groeien, dan moet je eerst iets zaaien. Dat wat je zaait zal eerst sterven, voordat er een plantje kan gaan groeien. Juist door dat sterven kan er iets nieuws komen. Iets goeds, iets moois. Jezus stierf Ze wisten hier direct dat Jezus gestorven was, dus Hij vertelde dit eigenlijk als voorbeeld over zichzelf. Dat klopt, want ik las even met hen het hele stukje. De Heere wilde Zijn volgelingen bekend maken dat Zijn tijd bijna gekomen ...
Een reactie posten
Meer lezen

Mijn speciale meisje!

In 2014 deed ik mee aan de 10 dagen bidden en vasten. De eerste keer dat ik het meemaakte. Het was geweldig! Ik ging er heen gebukt onder veel zorgen. Financieel zat ik zwaar, vooral in mijn hoofd. Het viel mij heel hard om alles zelf te moeten doen. Daarbij zat ik niet lekker in mijn vel, er was zoveel wat ik verwerken moest. Helemaal naar werd het doordat ik ook medisch niet goed was toen ik weg ging. Ik had nierstenen. 10 Dagen daar genoten, met op de 3de dag hulp van het team omdat ik een koliek aanval kreeg. Maar daarnaast was er iets waardoor ik zichtbaar rijker naar huis ging. Heel veel dingen die gebeurd waren kon ik aan niemand laten zien. Op de 9de dag, ging Insalvation (de band die meespeelt bij deze 10 dagen) zoveel mogelijk kindjes van Compassion aan een sponsor helpen. Als je een kindje wilde sponsoren mocht je vinger in de lucht, en de bandleden gingen in vliegende vaart door de zaal om iedereen te voorzien. Ik ging weg met financiele zorg. En toch ging...
Een reactie posten
Meer lezen

Davids strijd (Deel 4)

Houd dus moed daar stopte gisteren de blog mee. Nu gaan we daar verder. Blijf dichtbij God en gehoorzaam naar wat Hij van je vraagt. Dat is wat David deed. Overwinning  Wat verrassend, hoe David omging met zijn kudde, het had hem geleerd. En nu, nu voelt hij zich in staat om de strijd aan te gaan met een reus! Vol vertrouwen en vol moed gaat hij dat ook aan de koning uitleggen. Hoe wij omgaan met het ongeziene, met dat wat in onze ogen geen betekenis heeft. Het hoeden van de schapen, het eten geven aan de hongerige, het kleden van de naakten. Dat is wat bepalend is. Of dat we op durven te staan als iedereen wel kijkt, en als daar reuzen op het toneel verschenen zijn. Juist in de periode dat je het gevoel had niet mee te tellen, dan kan je God leren kennen. Hem ontmoeten en hem ervaren. Waardoor op het moment als het er toe doet, je weet, hoe je veilig bent in Zijn hand. Zodat je vol vertrouwen, nee niet alleen geloof, en niet alleen enthousiasme. Maar juist vo...
Een reactie posten
Meer lezen