Doorgaan naar hoofdcontent

Levenslessen van Abraham (deel 1)

Op zijn 75ste ging Abram op reis met zijn vrouw Sara en neef Lot. God zelf had tot Abram gesproken, met dat gesprek begint ook het verhaal Abram in de Bijbel.

God komt met een opdracht


God had tot Abram gesproken. Ga weg uit je land, verlaat alles van je eigen opgebouwde wereld. Laat los wat je bereikt hebt. En kom in beweging, achter mij aan. Volg mij! Ik zal jouw de weg wijzen naar een nieuw land. In dat land wil ik laten zien wat Mijn wereld te bieden heeft. Dit is de opdracht ook voor ons. Verlaat je oude leven, bekeer je, laat je oude leven los. Vertrouw en beweeg achter Hem aan. God zal je wijzen wat je doen moet. Abram had geen vaste woonplaats meer. Hij moest gaan waar God Hem wijzen zou. Al die tijd was God bij Hem. Ging Hij mee op reis, wees Hij Abram de weg. Nee je hoeft het niet meer zelf te bedenken, God, Hij heeft een geweldig plan. Een plan vol hoop. Maar, voor Abram, en ook voor ons is dat een plan vol zegen!




God zegent


Al in het eerste gesprek met Abram deelt God mee dat Hij Abram zal gaan zegenen. Dat hij Abram tot een groot volk zal gaan maken. Wat bijzonder dat God hiermee naar Abram komt. Hij koos Abram uit. Wij weten nu dat Abram lang zal moeten wachten. God beproefd Abram's vertrouwen hiermee. God beloofd ons ook veel, ook ons geeft Hij zegeningen. Niet altijd op het moment dat wij het willen. Soms moeten we wachten, dagen, jaren. Maar hoe vast is het vertrouwen op God. Wij hebben zoveel hoopvolle levenslessen waaruit we mogen zien: God doet wat Hij beloofd. Wanneer Hij zegen beloofd, dan zal die ook komen.


Abram's oplossing

Dan komt er een hongersnood in het land waar Abram was. Hij besloot op reis te gaan naar Egypte. Abram maakte een eigen plan voor het probleem wat er in zijn leven was ontstaan. En toen hij daarmee aan de slag ging, moest hij oplossingen blijven bedenken. Zijn vrouw Sara zou opvallen bij de Egyptenaren. Hij besloot haar te laten doen alsof ze zijn zus was. Dan zouden ze hem vast laten leven. Wat hij zegt komt uit, zelfs de officieren van Farao zien Sara en brengen haar naar het paleis. God zelf moest de vrouw van Abram gaan beschermen, Hij moest haar redden. Want Abram kon het niet meer. God trof Farao met zware plagen. Farao nodigde Abram uit en vroeg dan ook aan hem: Wat heb je mij aangedaan? Waarom heb je niet gezegd dat zij je vrouw is? Ja als handelt in het geheim, weet dan, God kan de waarheid bij anderen openbaren. Om mensen te beschermen, om duidelijk aan te geven waar het mis gegaan was. Zelfs Farao had dit door gekregen van God. Ook als wij denken dingen zelf op te lossen op een manier die niet helemaal leugen (Abram en Sara kunnen familie zijn zoals later in de Bijbel aangehaald word) maar het was ook niet helemaal waarheid. Ze waren man en vrouw. Een leugen kan geen veiligheid bieden, het is van het donker. God is van het licht, en alleen het Licht beschermt tegen het duister. Wandel en handel dan ook in het licht. Ook als dat jouw beproefd, weet dat God daar ook bij is, dat Hij voor jouw zal zorgen en er Hem niets ontgaat! Hij geeft om jouw, Hij koos jou, jouw leven is enkel aan Hem te danken. Zoals Hij ook in dit verhaal zelf Abram koos, zo kiest Hij jouw! Antwoord jij met beweging, met vertrouwen, met een moedigheid en standvastigheid?

Abram kiest voor vrede


Abram werd gezegend, en ook zijn neef Lot, dit zorgde al snel voor problemen onder de kuddes en hun herders. Abram zegt dan ook als antwoord hierop: Waarom zouden we ruzie maken? We zijn familie! Ja zo is het, waarom maken we ruzie? In kerkelijke families, in families qua bloedband. Is dat het voorbeeld wat we hier leren? Kom voor jezelf op, geef terug wat de ander je aandoet? Nee, ik zie hier dat Abram kiest voor vrede. Maar toch ook voor een duidelijke grens. Dit kon niet langer meer zo, dit moet stoppen. Weet je Lot, laten we allebei ons eigen gedeelte kiezen. En dan stelt Abram zich als minste op. Dat is je menselijke natuur, het wereldse in ons, loslaten hoor. Hij liet Lot als eerste kiezen. En Lot koos, het mooiste deel. Kwam Abram er toen op terug? Nee! Hij gunde Lot wat hij gekozen had. Lot koos met het menselijk oog, had geen hulp bij zijn keuze nodig. En wij? Hoe kiezen wij? Abram kreeg het andere en een zegen van God! Abram kijk eens goed om je heen. Al het land wat je ziet zal ik aan jouw geven voor altijd. En weer herhaalt God Zijn eerdere belofte, je krijgt zoveel nakomelingen als het stof van de aarde. Kies voor God en Zijn nieuwe wereld. Al is het nu in het aardse leven moeilijk, weet dan, je aardse leven staat qua duur niet in verhouding met het eeuwige leven dat ons te wachten staat. Maak geen ruzie, grenzen stellen mag maar geef de ander ruimte! Heb respect voor elkaar. Ga in vrede met elkaar om. 

Door (via computer) aan de rechterkant op het label: levenslessen, te klikken vind je eerdere geschreven levenslessen van mensen uit de Bijbel, of levenslessen die ik in mijn eigen leven heb geleerd. Neem gerust een kijkje! Zit er een les in dit stuk over Abram waar je herkenning bij voelt, of waar je iets mee kan? Ik vind het altijd erg waardevol om dat te mogen lezen. Voel je vrij om te reageren door hieronder een reactie achter te laten, op mijn facebook pagina (Schrijfgelukjes facebookpagina) of via de mail schrijfgelukjes@gmail.com!

Reacties

  1. Het is toch zo ongelofelijk mooi wat er gebeurde met Abram. Dit is het begin van onze redding. God had een plan om heel de wereld te redden. Via Abraham. Dank voor de mooie bijbelstudie.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Met liefde gedeeld Jedidja! Gods keus met de wereld staat al zolang vast. Wat een trouw en liefde!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi, zo'n levensles. Toevallig pas in een boekje over pastoraat gelezen dat we Bijbelverhalen kunnen gebruiken in pastoraat. Zo leren we God kennen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja de levens van mensen uit de Bijbel en de lessen die we er kunnen vinden, deze blijven gewoon van toepassing. Mooi om in pastoraat ook, juist, in te zetten.

    Dank je wel voor je reactie, mooi om te lezen!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...