Doorgaan naar hoofdcontent

Wat een offer

Stil kan ik er van worden als ik mij bedenk dat Jezus zich liet vernederen, om ons te verhogen!
Dat is zoiets bijzonders....

Om mijn overtredingen is Hij verwond
Om mijn ongerechtigheid is Hij verbrijzeld
De straf, die mij den vrede aanbrengt, was op Hem, 
En door Zijn striemen is mij genezing geworden.
Nee ik kon het niet zelf!
Dat heb ik zo gemerkt.
Mijn trots heeft het vaak geprobeerd, maar telkens verloren.
Meest bijzondere was dan ook dat op mijn zwakst de mooiste dingen van God gebeurde.
Juist in mijn zwakheid kon Hij schijnen.
Was het duidelijk dat wat er nu gebeurde en wat ik nu deed, niet van mezelf was.
En dan moet ik denken aan een lied waarin voorkomt:

Nu zegt de zwakke ik ben sterk, zegt de arme ik ben rijk
Door wat Jezus heeft gedaan voor mij!



Wat heeft het kruis jouw gebracht?
Heb je al mogen ervaren dat het voor jou ook levens veranderend is?

Ik ben zo dankbaar dat Jezus niet van het kruis heeft afgezien, dat Hij niet zei:
Dit is mij te zwaar, ik doe het niet.
Zwaar was het, en angst had Hij ook.
Toch wilde Hij de wil van de Vader voor laten gaan op Zijn wil.
Daardoor mag ik leven.
Wat een voorbeeld gaf Jezus daar!

Hij schonk mij leven, Hij wil jou dat ook schenken.
Daarvoor heeft Hij alles op moeten geven en is Hij zelfs verlaten geweest van Zijn Vader.
Alles heeft Hij doorstaan.

Omdat Hij van mij houd.
Omdat Hij van jou houd.
Zijn liefde is zo groot.
Hij ging voor ons door het vuur!
Het was Hij voor mij.

En als je dan voor het kruis terecht bent gekomen, neer bent gezakt op je knieën, geraakt door dat grote offer dat Hij gaf....
Dan kan je in vuur en vlam komen voor Hem.
Als je hart erdoor geraakt word dan verander je.
Dan kan je niet meer hetzelfde doorleven.
Het duidelijke diepe besef wie ik ben, maar ook dat diep indrukwekkende besef wie God dat heeft mijn denken en mijn doen veranderd.

Niet mijn, maar Uw wil geschiedde Vader!



Reacties

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...