Doorgaan naar hoofdcontent

Ik hoef niet alles te doen wat ik kan

Afgelopen jaar heb ik dat eigenlijk pas echt begrepen!

Eindelijk mocht ik gaan zien wat ik kon.
Dat gaf een heerlijk gevoel.
Al die jaren horen, later ook aannemen, dat red ik nooit, dat kan ik niet had veel met mij gedaan.
Nu was ik daarvan bevrijd.
Zag ik dat ik heerlijk kon kliederen op de ramen van de gymzaal en dat het leuk resultaat gaf!
Dat ik het fijn vind om met mensen te praten, mensen te mogen helpen.
En ook kwam ik er achter dat ik heel goed kan leren en dat dit mij goed doet.
Steeds meer dingen kwamen naar boven.

Toch bracht dat ook iets anders mee.
Andere mensen zagen ook dat ik dingen kon.
Dat is gaaf, dat gaf mij kracht om verder te gaan met ontdekken wat ik leuk vind, wat ik goed kan.
Maar soms kwamen hierdoor vragen naar mij toe.
Ik deed het, want ja ik kon het.
Nog maar net had ik door dat ik het kon dus ik moest er nog mee leren omgaan.
Nu weet ik hoe ik ermee om mag gaan.

Als er gevraagd word of ik iets wil doen, op welk vlak ook.
Dan kijk ik of ik tijd heb, wat ik wil en voel.
Ook ga ik erover in gebed.
Dat brengt vaak verrassende wendingen aan wat ik doe.
Vriendinnen waren daar eerder al getuigen van bij Bidden en Vasten bijv, toen er rond gegaan werd om te vragen of mensen een kindje wilde gaan sponsoren was ik stellig overtuigd.
Nee dat kon niet!
Hoe moest ik dat doen?
Er werd voor gebeden en ik was nog nooit zo overtuigd, mijn hele hart sprak en wist zeker.
Ja ik kan en mag een kindje sponsoren.
Zo gaaf!

Dat is wat ik nu ook toepas.
Er is zoveel wat ik leuk vind.
Daaruit mag ik kiezen, dat weet ik.
Toch wil ik ook kiezen wat God bij mij vind passen.
Ik wil daarin afstemmen op Hem.
Daardoor komt het beste resultaat.

Ik mocht leren, je hoeft niets, je mag van alles.
Maar niet alles wat je wilt is nuttig, niet alles wat je wilt is goed.
Toch mag je het wel!
De hoeveelheid moeten, waar ik vorige week over schreef in mijn blog Ont-moeten.
We kunnen ze beperken als we inzien dat veel dingen die we moeten ook zelf gemaakte keuzes zijn.

Juist de dingen die ik door God aanga en waar ik na Zijn ja ook ja op zeg brengen zoveel moois.

Niet alles wat ik kan, moet ik doen.
Dat gaf rust en balans in mijn ontdekkingstocht.
Wie weet wat voor talent ik nog meer tegen kom.
Blijft leuk!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Gezinsavond: Johannes is zijn naam (derde advent)

Vandaag hebben we het even heel anders gedaan. Ik heb geen foto's van tijdens het knutselen, want toen waren de kindjes van mijn vriend hier ook. Zijn dochter heeft samen met mijn dochter het werkje gedaan. Terwijl de jongens aan het spelen waren met hem. Zijn zoon houd niet zo van de knutselwerkjes, dus zo hadden ze allemaal wat te doen. We hebben gelezen weer uit Lukas 1 Dat Zacharias en Elisabet een zoon hadden gekregen. Op de achtste dag werd hij besneden en alle mensen wilde hem Zacharias noemen. Maar Elisabet zei: nee Johannes is zijn naam. Iedereen was verbaasd want niemand in de familie heet zo! Zacharias, die nog steeds niet kon praten, werd gevraagd hoe hij zijn zoon wilde noemen. Hij pakte zijn schrijftablet en schreef: Johannes is zijn naam! Gelijk kon hij weer praten. We hebben een werkje gemaakt wat hierbij hoort. Ik vroeg aan de meiden, wat krijg je met de post als er een kindjes geboren is? Een geboortekaartje! Nu hebben wij geboortekaartj...

Een lichtpuntje

Wat is het mooi om voor anderen een lichtpuntje te kunnen zijn. Dat zit ook niet in grote dingen, soms zijn het juist de dingen die vanzelfsprekend horen te zijn. Veel mensen leven in een wereld, met heel veel mensen om hen heen. Toch ervaren ze eenzaamheid. Daarnaast de vele mensen met pijn, verdriet en ellende. Er is genoeg waar we een lichtje mogen zijn. Wat het mooie ervan is? Als je ergens straalt met jouw liefde en warmte, dan kaatst de warmte weer terug naar jou.

Gezinsavond: Het eerste lichtje aan de horizon (eerste Advent)

Eindelijk was het dan zover, de eerste adventszondag. Ik had al heel veel ideeën van tevoren, maar moest toch gaan kiezen. De preek van vorige week, en ons gezinsavond daarover hielpen mij naar het gekozen thema. Verlangen (uitzien) naar licht! De profeten keken er al naar uit, alles wat zei ooit voorspelde kwam uit. Maar zien wij nu ook nog uit? Het licht is op aarde geweest, we weten het zal weer komen! Voor dat Jezus op aarde kwam, waren er al kleine lichtjes aan de horizon. Jesaja voorspelde al licht, speciaal voor de mensen die in het donker leefden. Bijzonder als je beseft dat Hij kwam voor gebrokene van hart. Hij maakte licht op de aarde, omdat Hij zelf Licht is. Nu wil Hij nog steeds licht maken, in onze harten. De tekst die ik gebruikt heb is: Jesaja 9:1 Het volk dat in duisternis wandelt, zal een groot licht zien. Zij die wonen in het land van de schaduw van de dood, over hen zal een licht schijnen. Het eerste licht dient zich aan Daarna ging ik do...