Doorgaan naar hoofdcontent

Lezerservaring 1: Het kruis

Vandaag de eerste reactie op mijn oproepje van afgelopen vrijdag.
Een heel bijzonder mailtje kreeg ik, en de schrijfster wil het graag anoniem met jullie delen.
Bijzonder voor mij was dat de schrijfster er al een poosje mee liep om dit te delen, maar door verschillende redenen toch niet toe kwam.


Lieve schrijfster dank je wel voor het reageren en dank je wel dat ik jou verhaal hier mag delen!

Hier het eerste ervaringsverhaal van een lezeres


Het kruis...



Ik kwam de kerk binnen. 
M'n ogen vielen op het prikbord. 
Er hing een uitnodiging op voor een paas zangdienst. 


Het thema: Wie hangt daar zo deerlijk... 


Op de poster een afbeelding van de Heere Jezus,  bijna naakt aan het kruis... Ik werd er misselijk van...
Ik dacht terug aan m'n laatste therapie -sessie. 
Ik MOEST terug in de tijd. 
Terug in de tijd,  toen ik als klein meisje MOEST luisteren naar die ene volwassene. 
Ik MOEST voor de therapie terug denken aan die keer dat ik niet naakt was, zoals de Heere Jezus aan het kruis,  maar wel dat een volwassene zo intiem werd dat ik me zo voelde,  bekeken...

Ik walgde ervan. 
Werd misselijk. 
Waarom? 
Waarom hing de Heere Jezus daar op die manier.
Die week kwam het beeld van de poster regelmatig op m'n netvlies. 
Ik raakte in paniek,  voelde me opnieuw misselijk. 
Ik begreep niets meer van God. 
Als we zo'n God hebben,  die Zijn eigen Zoon zo liet hangen,  half naakt,  ten spot... 
Zo'n God... 
Ik was zwaar teleurgesteld.
Ik had net geleerd dat ik kostbaar was voor God, dat Hij van me houdt en voor Zijn kinderen zorgt...


Laat Hij dit ook gebeuren? Bij Zijn eigen Zoon?


Ik begreep niets meer van Pasen. 
Had ik er ooit wat van begrepen?  
Wat praten mensen makkelijk over dat de Heere Jezus voor hun zonden stierf. 
Wat hangen ze makkelijk een poster op met een afbeelding van Hem?????
God, ik kom tot U. 


Ik begrijp niets meer van U...


Honger kreeg ik om Gods bedoeling hiervan te gaan begrijpen. 
Voor het eerst ging ik me echt verdiepen in het kruis. 
Ik luisterde naar de afleveringen van Vrij Zijn. 

Het wonder van het kruis. 



Ik maakte er samenvattingen van. 
Probeerde op een creatieve manier uitdrukking te geven aan wat God bedoelde. 
En als ik het begreep,  of dacht een beetje te begrijpen legde ik het uit aan onze kids.

Ik leerde dat de Heere Jezus in de hof van Getsemane onze zonden op zich wilde nemen. 
Ook de zonden van de volwassene die zich vergreep aan een klein meisje,  Hij voelde de walging die ik pas voelde na jaren,  de walging en misselijkheid die ik al die jaren zo goed kon verbergen voor anderen. 
Hij werd in de hof van Getsemane tot zonde gemaakt...
Hij weet hoe ik me voel... 
Er is Iemand die mij begrijpt. 
Die mij wilde begrijpen. 
Zodat Hij mij kan helpen.

Heel langzaam ging ik beseffen dat Hij wel van me houdt. 
Dat Hij mij zo goed begrijpt. 
Hij wil mijn Trooster zijn,  Hij wil mij schoon wassen van alle vuiligheid,  de vuile daden...
De keren daarna moest ik opnieuw terug in de tijd tijdens de therapie . 
En voor het eerst kon ik Hem toelaten in mijn pijn. 
Ik leerde dat Hij wachtte totdat Hij mij kon genezen, mij kon helpen. 
Toen ik het aandurfde om mijn angsten en pijn aan Hem te vertellen,  voelde ik dat Hij mij niet afwees,  Hij begreep mij en troostte me. 
Van toen af,  wist ik dat Hij me nooit alleen had gelaten. 
Hij hield me voortdurend in het oog. 
Hij wachtte totdat Hij voor me kon zorgen!

En soms doet het nog pijn,  om Hem te zien hangen. 
Hij deed dat voor ons... 

Voor mij... 


Ik kan het soms nog niet begrijpen. 
Zo lief had Hij ons. 
Hij wilde ons in alles gelijk worden,  zodat we zouden weten dat we een Hogepriester hebben Die ons begrijpt.
Het doet nog pijn,  maar ik probeer de pijn nu ook om te zetten in gebed. 
Voor mensen die pijn hebben door allerlei misbruik. 
Mijn gebed is dat ze genezing mogen ontvangen van diepe,  diepe wonden... Bid je mee?


Tekst: HEBREEËN 4: 14-16. 

Dewijl wij dan een groten Hogepriester hebben, Die door de hemelen doorgegaan is, (namelijk) Jezus, de Zoon van God, zo laat ons deze belijdenis vasthouden. Want wij hebben geen Hogepriester, Die niet kan medelijden hebben met onze zwakheden, maar Die in alle dingen, gelijk als wij, is verzocht geweest, (doch) 
zonder zonde. Laat ons dan met vrijmoedigheid toegaan tot den Troon der Genade, opdat wij barmhartigheid mogen verkrijgen, en genade vinden, om geholpen te worden ter bekwamer tijd.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Gezinsavond:Als de graan korrel niet sterft

Vandaag begonnen aan de voorbereiding naar Pasen met de kinderen. Eigenlijk wist ik niet zo goed waar te beginnen. Na wat rondlezen op het internet zag ik veel mooie dingen, voor nu gekozen voor Jezus die uitlegt dat een zaadje eerst moet sterven om vrucht te dragen. We lazen dit in Johannes 12:24 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u:  Als de tarwekorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen, maar als hij sterft, draagt hij veel vrucht. De Heere Jezus legt hier uit, dat doodgaan niet een einde is. Als je een plantje wil laten groeien, dan moet je eerst iets zaaien. Dat wat je zaait zal eerst sterven, voordat er een plantje kan gaan groeien. Juist door dat sterven kan er iets nieuws komen. Iets goeds, iets moois. Jezus stierf Ze wisten hier direct dat Jezus gestorven was, dus Hij vertelde dit eigenlijk als voorbeeld over zichzelf. Dat klopt, want ik las even met hen het hele stukje. De Heere wilde Zijn volgelingen bekend maken dat Zijn tijd bijna gekomen ...

Mijn speciale meisje!

In 2014 deed ik mee aan de 10 dagen bidden en vasten. De eerste keer dat ik het meemaakte. Het was geweldig! Ik ging er heen gebukt onder veel zorgen. Financieel zat ik zwaar, vooral in mijn hoofd. Het viel mij heel hard om alles zelf te moeten doen. Daarbij zat ik niet lekker in mijn vel, er was zoveel wat ik verwerken moest. Helemaal naar werd het doordat ik ook medisch niet goed was toen ik weg ging. Ik had nierstenen. 10 Dagen daar genoten, met op de 3de dag hulp van het team omdat ik een koliek aanval kreeg. Maar daarnaast was er iets waardoor ik zichtbaar rijker naar huis ging. Heel veel dingen die gebeurd waren kon ik aan niemand laten zien. Op de 9de dag, ging Insalvation (de band die meespeelt bij deze 10 dagen) zoveel mogelijk kindjes van Compassion aan een sponsor helpen. Als je een kindje wilde sponsoren mocht je vinger in de lucht, en de bandleden gingen in vliegende vaart door de zaal om iedereen te voorzien. Ik ging weg met financiele zorg. En toch ging...

Davids strijd (Deel 4)

Houd dus moed daar stopte gisteren de blog mee. Nu gaan we daar verder. Blijf dichtbij God en gehoorzaam naar wat Hij van je vraagt. Dat is wat David deed. Overwinning  Wat verrassend, hoe David omging met zijn kudde, het had hem geleerd. En nu, nu voelt hij zich in staat om de strijd aan te gaan met een reus! Vol vertrouwen en vol moed gaat hij dat ook aan de koning uitleggen. Hoe wij omgaan met het ongeziene, met dat wat in onze ogen geen betekenis heeft. Het hoeden van de schapen, het eten geven aan de hongerige, het kleden van de naakten. Dat is wat bepalend is. Of dat we op durven te staan als iedereen wel kijkt, en als daar reuzen op het toneel verschenen zijn. Juist in de periode dat je het gevoel had niet mee te tellen, dan kan je God leren kennen. Hem ontmoeten en hem ervaren. Waardoor op het moment als het er toe doet, je weet, hoe je veilig bent in Zijn hand. Zodat je vol vertrouwen, nee niet alleen geloof, en niet alleen enthousiasme. Maar juist vo...