Doorgaan naar hoofdcontent

Stralend

Ik kon het heel lang niet.
Mijn hart was erg diep verwond, en uit die wonden leefde ik.
Vanuit een diepe gebrokenheid stond ik in het leven.
Bang, onzeker, geen idee wie ik was, wat ik nu wilde.
Heel veel mensen hebben mij zo leren kennen.
Bijzonder was dat iedereen mij toch zag als sterk, als mooi, als warm en lief persoon.
Het verbaasd mij, toen al, ik kon het niet aannemen want zo zag ik mezelf niet.
Omdat ik mij niet meer zo voelde.

Bekneld


Het enige wat er was, dat was eigenlijk pijn.
Daar wist ik mij geen raad meer mee.
Pijn in je lichaam is iets, maar pijn diep in je hart, in je hoofd, in je geest is zo anders.
Ik vocht er tegen, deed mijn best om het niet te laten overheersen.
Maar het bleef aanwezig, soms iets meer bedekt en een andere dag bedekte het mij volledig als een deken.
Kon ik er echt in verstikken, in weg zakken.

Het was een strijd in mij, maar ook om mij.
Kon ik hier doorheen dan kon ik vrij leven, kon ik vrij in het leven staan.
Maar daarnaast was het dieper, kon ik hier God in uitnodigen dan was Hij voor altijd aan mijn leven verbonden.
Maar de deur naar mijn hart bleef angstig dicht.
Ik wilde wel openen, maar kon het niet.
Het was zo'n ravage in mij, zo donker ook, eerst moest ik zelf opruimen, dat dacht ik.
Ik zat vast in mezelf, in mijn pijn, in mijn angst.


Bevrijding


Totdat ik bij Bidden en Vasten was en er aan de hand van Hooglied verteld werd hoe God mij zag.
Altijd dacht ik dat ik de ellende in mijn leven alleen had meegemaakt, dat ik de enige was die pijn had daarvan, dat ik de enige was die verwond was.
Maar toen werd mij duidelijk, Hij was erbij!
Bij alles wat er gebeurd is.....
Maar meer nog, Hij werd ook verwond als iemand mij pijn deed.
Hij vond het vreselijk!
Maar Hij liet mij weten, je hoeft je er niet voor te schamen.
Ik zag hoe jij je best deed, ik zag je gevecht en je worsteling om het juiste.
En ondanks je wonden ben je nog steeds Mijn lieve kind.
Ik wacht, Ik sta bij de muur van je hart en Ik wacht tot Ik binnen mag komen.
Daar wacht Ik al heel lang op, want Ik wil je helpen.
Alleen Ik kan jou wonden echt genezen.

Zijn licht


Wat was het een stap, om mij over te geven aan Hem.
Niet alleen de makkelijke dingen die ik fijn vind om te delen, niet alleen de vragen of verlangens waar ik mee loop, maar ook dat moeilijke.
Datgene waar ik mij voor schaam, of dat waar ik eigenlijk zelf nog heel bang van ben, of nog veel verdriet door ervaar.
God wil niet een klein stukje van mij.
Hij, Hij houd van mij, helemaal!
En Hij is het die alles ten goede zal keren.
Vanaf dat ik Hem toeliet, is er een proces gestart.
Wat ging ik diep, wat was het eng, maar het hele proces heb ik mij nooit alleen gevoeld!
Hij was erbij, er waren mensen bij, zoveel stonden er in liefde om mij heen.
Wat was dat een gebedsverhoring.
Maar wat mocht ik klimmen, wat mocht ik herstellen.

En nu, nu kan ik echt stralen....

Niet alleen door mezelf, en omdat ik hersteld ben, maar ook een extra licht mag naar de wereld gaan.
Hij straalt door mij heen!
Van een donker en verwond hart, naar een vernieuwd en stralend hart.
Wat een geschenk!

Reacties

Populaire posts van deze blog

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik...

Laat je licht schijnen in het duister

Ik zie in hoe er voor de lieve vrede...om het duister heen wordt gedanst. En ook hoe ik zelf een lange periode nodig heb gehad om echt het licht door mij heen te laten schijnen. Daarover in deze blog meer. Alleen heel even eerst iets anders omdat het zolang geleden is dat ik heb geblogd. Afgelopen periode heb ik vaker het gevoel gekregen, een innerlijk verlangen, om weer lessen en inzichten die ik op doe met jou te delen. Hier op mijn blog. Mijn eigen speciale plekje om mijn hart met jou te delen. Een inkijkje te geven en te verbinden met jou. Mogelijk je ook te inspireren. Vandaag wil ik beginnen met iets wat ik de laatste weken zo op mijn hart heb. Persoonlijke zoektocht Eigenlijk nog helemaal niet zo helder wat ik ermee mag voor mezelf. In de blog wil ik het in ieder geval met jou delen. De worstelwoorden uit mijn hart. Mogelijk ontrafelt het schrijven het weer. Zo heeft deze blog, het delen van woorden met jou, mij vaker geholpen om te ontrafelen wat er lag. Voor mij voelt het heel...

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met ...