Doorgaan naar hoofdcontent

Het kruis overbrugd grenzen

Soms loop ik in relaties tegen mijn grenzen op.
Ik zie dat ook bij mensen om mij heen gebeuren.
Dan denk ik weleens, pff ik heb er al zoveel in gestopt, aan energie of liefde of een luisterend oor.
En dan ga ik menselijk ernaar kijken.
Wat gebeurd er dan?
Er komt een lijstje met wat ik gedaan heb, een lijstje met wat ik terug gekregen heb.
Een overzicht van geven en ontvangen.
Dat kan zoveel beïnvloeden!

Lijstjes


Ik wil waken voor deze lijstjes, want het is niet hoe ik wil zijn en wat ik wil uitdragen.
Om mij heen hoor ik dus ook vaak mensen die dan zeggen, ik kan niet meer, echt ik heb alles gedaan maar die ander, wat doet die nu voor mij?
Zelfs van mensen die getrouwd zijn.
En weet je...
Ik herken het wel, snap het ook wel.
Maar toch wil ik er op wijzen dat dit wel heel menselijk is om op deze manier ernaar te kijken.
Is het juist niet onze uitdaging om, ook of misschien juist, in onze relaties Jezus door te laten schijnen?

Het kruis


Ik probeerde en leerde om in situaties waar ik hier tegen aan liep, het kruis erbij te halen.
Hoeveel heeft Jezus mij gegeven?
Wat heeft Hij allemaal voor mij doorstaan.
Als ik Zijn kruis plaats op de situatie die voor mij, menselijk gezien, teveel vraagt, dan vind ik telkens weer de kracht, de motivatie om er niet mee te stoppen!
Jezus......
Hij stopt nooit voor mij!

Zijn liefde


Elke dag mag ik naar Hem toe, mag ik mij buigen voor Hem, mag ik Hem uitnodigen in mijn falen, in mijn gebreken.
Dat is genade, dat is onvoorwaardelijk liefde.
En ik heb gemerkt, dat de wereld heel veel van deze liefde tekort komt.
Zoveel mensen gaan door het leven met gebrokenheid, met een beschadigde blik op de liefde.
Ooit had ik dat zelf ook, als mensen mij een knuffel gaven, dan stortte ik echt in, ging zo hard huilen.
Liefde het maakte mij bang, het deed ook pijn.
Het raakte mijn hart zo diep, en de put van liefdeloosheid was zo groot in mij.
Dat het beetje liefde wat ik dan ontving, voor de ander een klein gebaar leek, maar voor mij zo enorm was, omdat ik dit niet goed meer kon....
Mijn liefdes tank was zover leeg, dat ik er niet meer mee om kon gaan.
En wat had ik toen nodig?
Jezus, Zijn liefde, die altijd bleef, Hij kon mijn tank aanvullen, totdat ik het weer aan kon om de liefde met haken en met ogen, van mensen om mij heen goed te kunnen verwerken.
Wat had ik dus nodig?
Niet dat mensen stopte met dat geven wat ik nu moeilijk vond.
Maar dat ze juist doorgeven.
Het stoppen van liefde..... dat was al te vaak gebeurd in mijn leven.
Om die put van liefdeloosheid had ik nu nog een muur gezet om het te beschermen.
Daar moest doorheen gebroken worden.
Alleen Jezus kon dat echt!


Plaats het kruis waar je zelf geen weg meer ziet en je zal merken dat je door kan


Reacties

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik...

Laat je licht schijnen in het duister

Ik zie in hoe er voor de lieve vrede...om het duister heen wordt gedanst. En ook hoe ik zelf een lange periode nodig heb gehad om echt het licht door mij heen te laten schijnen. Daarover in deze blog meer. Alleen heel even eerst iets anders omdat het zolang geleden is dat ik heb geblogd. Afgelopen periode heb ik vaker het gevoel gekregen, een innerlijk verlangen, om weer lessen en inzichten die ik op doe met jou te delen. Hier op mijn blog. Mijn eigen speciale plekje om mijn hart met jou te delen. Een inkijkje te geven en te verbinden met jou. Mogelijk je ook te inspireren. Vandaag wil ik beginnen met iets wat ik de laatste weken zo op mijn hart heb. Persoonlijke zoektocht Eigenlijk nog helemaal niet zo helder wat ik ermee mag voor mezelf. In de blog wil ik het in ieder geval met jou delen. De worstelwoorden uit mijn hart. Mogelijk ontrafelt het schrijven het weer. Zo heeft deze blog, het delen van woorden met jou, mij vaker geholpen om te ontrafelen wat er lag. Voor mij voelt het heel...

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met ...