Doorgaan naar hoofdcontent

Ont-moeten

Heel lang had ik een hele lijst met van alles wat ik moest.
Wat was ik er moe door in mijn hoofd.
Het gaf een druk en alles voelde als last.
Door alles wat ik moest, ging ik rennen.

En uiteindelijk rende ik zo mezelf voorbij!



Herken je dat?
Ik leerde op een harde manier een wijze les.
Als je teveel moet dan ga je er onderdoor.
En ja natuurlijk zijn er veel dingen die van je gevraagd worden.
Zeker in deze maatschappij.
Ik leerde er anders naar te kijken:

Ik mag, dat werd de nieuwe regel.
En bij alles waar moet stond ging ik dat gebruiken.
Ik mag voor mijn kindjes zorgen, zoveel mensen kijken met verlangen en verdriet uit naar een kindje, ik ben wel twee keer gezegend.
Door die andere manier van kijken voelde het minder zwaar.
Zag ik dingen niet meer als last maar mocht ik ze gaan ervaren als een gunst.

Als je nu veel moet, ben je dan ook niet een heel gezegend mens?


Toen ik ging stoppen met het moeten, kwam er rust in mijn leven.
Vooral ook rust in mijn hoofd.
Daar vond ik opeens zoveel meer ruimte!
En ik mocht een ontdekkingsreis afleggen.
Wat wil ik?

Er kwam ruimte om mezelf te leren kennen.
Waarheid te vinden in plaats van mee gaan met de wereld.
Als één grote kudde lopen we achter elkaar aan met alle lasten die we ons zelf opleggen.
Menig mens raakt helemaal opgebrand.
Is dat niet omdat het vuur te hoog stond en er te weinig hout bij kwam?
Als je teveel lasten hebt en te weinig je zegen ervaar, dan raakt je tank leeg.
Wees dat voor, het kan je heel veel schelen als je niet door het diepe proces heen hoeft.
Stop met moeten en ontmoet jezelf!

Je bent het waard!
En je zal merken dat het leven veel fijner voelt.
Herken je dit ook?
Deel gerust je ervaring!

Reacties

  1. Wendy Born7 februari 2016 om 18:33

    Leuk dit stukje te lezen. Ik heb ooit ook eens geschreven over ont-moeten: http://christenleven.blogspot.nl/2010/09/ont-moeten.html

    Wat leggen we onszelf soms veel op hé?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Petrina Haak7 februari 2016 om 20:08

    Ja en het bijzondere is wel dat ik merk, voor mezelf veel strenger te zijn dan voor anderen. Totaal niet nodig. Je stuk over ontmoeten past er mooi bij, ik zie een mooie aanvulling erin. Dank je wel voor het delen en reageren!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Dankbaar in gebrokenheid

Hangt de hoogte van mijn vreugde af van de diepte van mijn dankbaarheid? (Ann Voskamp, Gebroken leven) Uiteindelijk dankte Jezus, brak Hij en deelt Hij zichzelf uit. De gebrokenheid raakte Jezus volledig en Hij zelf laat mij zien waarom de gebrokenheid er is, en welke weg ik ermee kan gaan. Een weg van dankbaarheid (Psalm 50:23). Gebrokenheid waarom? Ik denk dat het woord gebrokenheid altijd een deel van lijden met zich meeneemt. Gebroken, er is iets stuk gegaan, opengescheurd of opengebroken en dat kan veel pijn doen. Hoe kan je verder leven met gebrokenheid? Als je hart verscheurd werd, je toekomst of je droom uit elkaar gespat is? Dan denk ik aan Jezus die op aarde kwam. Weet je waarom Hij kwam? Hij kwam om gebroken te worden! Het bloed uit Zijn wonden red ons! Van nature wil ik lijden voorkomen, of zo snel mogelijk oplossen. Als ik erover nadenk dat Jezus juist hiervoor kwam en er niet voor weg vluchtte, dan word Zijn offer voor mijn leven, nog veel groter! Wij leven i
6 reacties
Meer lezen

Gezin om de Bijbel: Waak en bid met mij

In onze gezinstijd om de Bijbel waren we alsnog bezig met gezin zijn, maar ook voor de tweede keer met het kijken naar het lijden van Jezus. Op het moment dat Jezus voelde wat er zou gaan gebeuren. Toen alle spannende dingen dichterbij kwamen nam Hij een hele belangrijke keuze. Een keuze die we mogen gebruiken als een voorbeeld. Een keuze Jezus ging met zijn discipelen naar de hof van Getshemane, daar ging Hij bidden. Petrus, Johannes en Jakobus nam Hij het verste met zich mee de hof in. Hij liet hen daar plaats nemen en zei: Mijn hart breekt van verdriet. Blijf maar hier en waak met mij. Daar ging Jezus om te bidden naar Zijn Vader. Dat was Zijn keuze toen het moeilijk en angstig werd. Wat doen wij? Als het moeilijk is, als we bang zijn? Schreeuwen? Anderen pijn doen? Verstoppen? Koppig zijn? Of opstandig reageren? We mogen ook bidden! Dat zorgt dat we anders naar ons probleem gaan kijken. Want wat gebeurd er als we over onze problemen praten, of in dit geval bidden? Dan
2 reacties
Meer lezen

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met
Een reactie posten
Meer lezen