Doorgaan naar hoofdcontent

Orgaandonor?

Ik wil even beginnen met te zeggen dat niet iedereen het met mij eens zal zijn.
En dat jullie er echt ook anders naar mogen kijken.
Het is een onderwerp wat voor veel mensen kwetsbaar ligt.
Daarom wil ik ook zeggen dat ik niet tegen ben, maar wel dat ik vragen heb.
Wil je weten welke vragen?
En hoe ik denk?
Dat kun je lezen in deze blog!
Mijn vriend denkt hier ook anders over en dat is prima.
Hierdoor hebben wij er juist hele mooie gesprekken over.
Dat is wat ik mooi vind!

Keuze


Wat mij opvalt is, hoe gemakkelijk we sommige keuzes maken.
Ook als christenen.
Ja ook ik zelf hoor!
Zoveel is er uitgevonden en is er voor ons heel makkelijk voor handen.
Zoveel dingen doen we, en vinden we eigenlijk normaal.
Toch is het best wel eens interessant om te kijken, waarom doe ik dit eigenlijk?
En wat zit er allemaal achter.
Is dit ook wat God voor mij wil?
Of is het eerder wat ik voor mezelf gewoon wil?


Gesprek



Afgelopen week zaten mijn vriend en ik te praten.
Omdat er in het nieuws weer aandacht voor was.
Dit vonden we toch ook belangrijk om van elkaar te weten.
Het ging over orgaandonatie, en of dit automatisch ja moet zijn.
En dat als je het niet wilt je dit dan aan kan geven.
Op dit moment is dit nog steeds niet door zoals ik begreep.
In het begin hadden we eigenlijk alleen over of we wel of geen donor waren.
Ik heb het nu staan op: Mijn nabestaanden mogen beslissen.
Ook omdat het voor hun invloed heeft, maar als ik gestorven ben het voor mij geen invloed meer heeft.
Dit istoch best een serieus onderwerp!
Dus later pakte we het verder op, maar dan op een serieuzere manier.
Hoe zie jij dat eigenlijk, en vooral waarom?

Waarom heb je jou keuze gemaakt?


Ik vertelde dat ik dit een best een moeilijk onderwerp vind.
Er worden heel veel mensen door geholpen.
Het is ook zo bijzonder, hoe de medische wereld dit gevonden heeft.
Dat dit tot de mogelijkheden behoort.
Wat is, zeker op medisch gebied veel ontwikkeling geweest.
Toch zit er voor mij ook een andere kant.
En is er de vraag voor mij dan ook:


Is dit wat God wil?


Mensen genezen en herstellen, ja zeker.
Daar geloof ik dat dit Gods wil is.
Ik zie God ook als een geneesheer, op gebed heeft God mij genezen van nierstenen!
Ook heeft Hij veel in mijn leven mogen herstellen, iets waar ik steeds vaker over schrijf.
Maar is dit, orgaandonatie, een manier die Hij wil?
Als ik bedenk, dat God mijn lichaam gemaakt heeft.
Uniek en bijzonder!
Mij organen gegeven heeft.
Is het Zijn bedoeling dat als ik er niet meer ben, ik mijn organen beschikbaar maak voor iemand anders?
Wat doen we met mensen die problemen hebben met hun organen?
Als ze niet genezen?
Hun leven kan gered worden met een orgaan van iemand anders.
Maar zitten we hierdoor niet steeds vaker op de stoel van God?
Wat is Gods plan in het leven van deze mensen?
Vaak kwamen mensen naar Jezus toe, ze brachten zieken en mensen met allerlei soorten problemen.
Jezus genas hen, op die manier liet Hij de macht van God zien.
Hij bracht een stukje Hemel op aarde.
Want waarom is het erg om te sterven?
Als je in Hem geloofd, dan wacht je een nieuw lichaam en een eeuwig leven zonder pijn en verdriet.
Zoveel vragen rondom dit onderwerp.





Gods woord


En dan lees ik in Gods woord en net voor de bekende tekst over dat alle haren op ons hoofd zijn geteld vond ik iets anders.
Dat raakte mij op dit onderwerp.
Je kan het lezen in Mattheus 10 vers 28:

Wees niet bang voor hen die wel je lichaam kunnen doden, maar niet je ziel.
Wees alleen bang voor God die zowel je ziel en je lichaam kan vernietigen.......

Ziekte, problemen met je organen.
Het is afschuwelijk en ik ken die strijd en moeite.
Als je op dit moment een gevecht hebt tegen een orgaan probleem, dan wil ik ook echt zeggen:
Ik maak je probleem niet kleiner.
Het is afschuwelijk.
Al het lijden hier op aarde, zoveel mensen raken gewond en voeren een strijd.
Het lijkt niemand voorbij te gaan!
Maar vandaag gaat mijn aandacht naar jou, als je strijd tegen orgaan problemen.
Ik bid voor jou.
Dat je in deze situatie, soms zo uitzichtloos, zo kwetsbaar en zo zwaar, God mag vinden.
Want als jij er bij de mensen openlijk voor uitkomt dat je bij Hem hoort, dan zal Jezus dit ook doen bij Zijn Hemelse Vader
Zou je dan langer willen leven?
Weten dat het punt, dat je opnieuw de dood in ogen moet kijken, weer komt..
Of zou je daar dan doorheen willen.
Verlangend en uitziend naar Zijn nieuwe wereld.
En anders?
Wat zou je met die extra tijd doen?
  


'We are not human beings having a spiritual experience; we are spiritual beings having a human experience.' ~ Pierre Teilhard de Chardin:

Heb jij al vast laten leggen of je donor wil zijn?
Ik zit nog met veel vragen.
En ben daarom erg benieuwd wat jullie keuze is en waarom?

Reacties

  1. Ik vind het ook een lastige. Ik ben bewust geen donor, vanuit bijbels standpunt ben ik er nog niet uit (Hoewel ik geen duidelijke Bijbelse argumenten tegen kan vinden). Maar er zijn ook problemen met afstoting, die relatief korte verlenging. En dan vind ik eigenlijk ook dat als ik mijn organen niet beschikbaar stel, ik ook geen recht heb op andermans organen als die situatie zich zou voordoen. Maar ja, misschien denk ik er dan wel anders over...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heel herkenbaar dus. Zo lastig dit. En wat je zegt, als ik zelf geen orgaan donor ben, kan ik uit principe ook geen orgaan aannemen... Ik zou zo graag weten wat Jezus had gekozen.

      Verwijderen
  2. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het niet weet. En daarom mijn nabestaande daar over laat beslissen als de tijd daar is. God zal hun leiden als het zover is.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat heb ik nu ook gekozen inderdaad. En ik geloof ook dat God dat leiden zal.

      Toch voelt het raar dat ik hier geen keus in kan maken.

      Verwijderen
  3. Moeilijk....maar wel goed om over na te denken en te bidden. Veel antwoorden komen juist door te bidden.
    Mooi verwoord

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dank je voor je reactie Margreet. Is zo bijzonder hoe bidden kan zorgen voor antwoorden. Ga ik zeker ook doen voor dit onderwerp! 😘

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik ben als sinds mijn tienerjaren donor. Een relatieve verlenging kan in eeuwigheidsperspectief nodig zijn. Want stel dat de ongelovige ontvanger van mijn orgaan in die periode God leert kennen? De andere kant zie ik ook want voor mijn nabestaanden kan dit betekenen dat ze niet rustig afscheid van mij kunnen nemen wanneer ik sterf. Tot voor kort stond ik daarbij niet stil want er was niemand in mijn leven. Nu ik verloofd ben met iemand die bewust geen donor is, vraag ik me meer af of ik de juiste keuze heb gemaakt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja dat is de andere zijde inderdaad. Het kan juist dat zijn waardoor iemand God vind...

      Bijzonder he dat een relatie zoveel keuzes weer onder een ander licht brengt. Jij ook sterkte bij deze (belangrijke) vraag!

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij