Afgelopen week was ik zo moe!
Dit heb ik zelden zo erg gevoeld als dat ik er nu last van had.
Ik kreeg pijn in mijn gewrichten, spieren en botten.
Maar sleepte mij door elke dag.
Ik moest, maar vooral ook, ik kan dat.
Zaterdag was het zo erg dat ik zelfs niet overeind kon blijven zitten.
Moe, niet van slaap gebrek, want ik slaap genoeg.
Maar moe door:
Het gevoel van onrecht
Van de angst die toch diep binnen kwam
Van continu opletten op mijn financiën
Van alles wat ik moest regelen
Dat ik heel de tijd de waarheid voor ogen moest blijven houden
Het at mijn energie op.
Ik werd kortaf, werd meer en meer somber.
Zag elke keer op tegen de dingen die ik moest doen.
En juist daardoor koste alles wat ik deed zoveel meer energie.
Voor de kindjes moesten dingen gewoon door blijven gaan.
En daar sta ik toch alleen voor.
Dan is dit gevoel waar ik last van had echt zo niet handig!
Elke keer als ik wakker werd dacht ik, nee het kan niet.
Mijn lichaam doet nog meer pijn dan gisteravond.
Hoe komt dit ooit goed.
Zie je het denkpatroon?!
Zo gaat dat bij mij.
Gevoel heeft daardoor invloed op mijn gedachten.
Ik ging negatiever over dingen denken.
Het zal wel altijd zo blijven, mijn hele leven moet ik al zo vechten geluk is niet voor mij.
En nog vele andere gedachten gingen zich weer vast zetten.
Daar moest ik telkens weer de waarheid over uitspreken.
Alleen dan kan ik mijn ervoor zorgen dat dit gevoel niet op nog meer invloed krijgt.
Het was een gevecht in mezelf, terwijl ik daar de kracht eigenlijk niet voor over had.
Wat is het ook zwaar.
Juist dan is het namelijk extra oppassen voor mij.
Voor mijn valkuil:
Niet goed over mezelf denken
Niet goed naar mezelf kijken
Mezelf geen ruimte gunnen om te zijn
Maandag las ik in mijn dagboek zo'n mooi stuk!
Precies wat ik nodig had om hier doorheen te kunnen.
Geef je gevoel aan God.
Focus in deze gebrokenheid op dat wat goed is in jouw wereld.
Stel je daarvoor dankbaar op en besef dat je geen recht hebt op al die dingen in je leven.
Al die dingen die wel goed gaan in je leven, dat zijn cadeautjes.
Pak die maar elke dag uit!
Hierdoor zal je met meer vrede en vooral met meer tevredenheid door je leven kunnen gaan.
Gisteren besloot ik toen ik wakker werd, ik ga het anders doen.
Ja ik ben moe, en ik ben het zat al dat 'gedoe'.
Maar, dat weet ik nu wel.
Ik ga blij zijn met de dingen die goed gaan!
Dankbaar zijn voor alles wat ik heb in mijn leven.
Wauw een wereld ging open, een wereld die aan mijn voeten lag.
Zo gaaf, opeens zag ik dat ik meer dan gedoe heb, ik heb zoveel rijkdom.
En wat gebeurde er?
Gisteren heb ik zonder mopperen, naar gemok en gedrag van mezelf (waar ik alleen maar meer ongelukkig door werd), zonder omvallen van de slaap door kunnen brengen.
Nee mijn moeheid was niet helemaal weg.
Maar ik kon de dag beter doorkomen.
En vandaag werd ik al iets beter, meer als wat ik gewend was, wakker.
Mijn denken heeft zoveel invloed.
Wat nu het mooie is:
Met Jezus in mijn leven kan er veel gebeuren maar blijft mijn toekomst hoopvol.
Wat er in mijn verleden gebeurde en wat er ook nu nog allemaal speelt.
Mijn toekomst word er niet door veranderd.
En ik mag boos zijn, gefrustreerd raken en teleurgesteld zijn.
Maar ik kies er voor om het gevoel van hoop als sterkste gevoel te laten doorkomen.

We zeggen zo makkelijk dat we onze zegeningen tellen.
Als het goed gaat in je leven, dan gaat dat meestal wel redelijk.
Maar het kan juist zo helpen om dit te doen als het tegenzit.
Als je strijd ervaart, als je moe bent van al het onrecht, als alles tegen lijkt te zitten.
Hoe reageer jij op onrecht?
Hoeveel invloed hebben jouw gedachten op je manier van denken en leven?
Dit heb ik zelden zo erg gevoeld als dat ik er nu last van had.
Ik kreeg pijn in mijn gewrichten, spieren en botten.
Maar sleepte mij door elke dag.
Ik moest, maar vooral ook, ik kan dat.
Zaterdag was het zo erg dat ik zelfs niet overeind kon blijven zitten.
Moe, niet van slaap gebrek, want ik slaap genoeg.
Maar moe door:
Het gevoel van onrecht
Van de angst die toch diep binnen kwam
Van continu opletten op mijn financiën
Van alles wat ik moest regelen
Dat ik heel de tijd de waarheid voor ogen moest blijven houden
Het at mijn energie op.
Ik werd kortaf, werd meer en meer somber.
Zag elke keer op tegen de dingen die ik moest doen.
En juist daardoor koste alles wat ik deed zoveel meer energie.
Voor de kindjes moesten dingen gewoon door blijven gaan.
En daar sta ik toch alleen voor.
Dan is dit gevoel waar ik last van had echt zo niet handig!
Elke keer als ik wakker werd dacht ik, nee het kan niet.
Mijn lichaam doet nog meer pijn dan gisteravond.
Hoe komt dit ooit goed.
Zie je het denkpatroon?!
Zo gaat dat bij mij.
Gevoel heeft daardoor invloed op mijn gedachten.
Ik ging negatiever over dingen denken.
Het zal wel altijd zo blijven, mijn hele leven moet ik al zo vechten geluk is niet voor mij.
En nog vele andere gedachten gingen zich weer vast zetten.
Daar moest ik telkens weer de waarheid over uitspreken.
Alleen dan kan ik mijn ervoor zorgen dat dit gevoel niet op nog meer invloed krijgt.
Het was een gevecht in mezelf, terwijl ik daar de kracht eigenlijk niet voor over had.
Wat is het ook zwaar.
Juist dan is het namelijk extra oppassen voor mij.
Voor mijn valkuil:
Niet goed over mezelf denken
Niet goed naar mezelf kijken
Mezelf geen ruimte gunnen om te zijn
Maandag las ik in mijn dagboek zo'n mooi stuk!
Precies wat ik nodig had om hier doorheen te kunnen.
Geef je gevoel aan God.
Focus in deze gebrokenheid op dat wat goed is in jouw wereld.
Stel je daarvoor dankbaar op en besef dat je geen recht hebt op al die dingen in je leven.
Al die dingen die wel goed gaan in je leven, dat zijn cadeautjes.
Pak die maar elke dag uit!
Hierdoor zal je met meer vrede en vooral met meer tevredenheid door je leven kunnen gaan.
Gisteren besloot ik toen ik wakker werd, ik ga het anders doen.
Ja ik ben moe, en ik ben het zat al dat 'gedoe'.
Maar, dat weet ik nu wel.
Ik ga blij zijn met de dingen die goed gaan!
Dankbaar zijn voor alles wat ik heb in mijn leven.
Wauw een wereld ging open, een wereld die aan mijn voeten lag.
Zo gaaf, opeens zag ik dat ik meer dan gedoe heb, ik heb zoveel rijkdom.
En wat gebeurde er?
Gisteren heb ik zonder mopperen, naar gemok en gedrag van mezelf (waar ik alleen maar meer ongelukkig door werd), zonder omvallen van de slaap door kunnen brengen.
Nee mijn moeheid was niet helemaal weg.
Maar ik kon de dag beter doorkomen.
En vandaag werd ik al iets beter, meer als wat ik gewend was, wakker.
Mijn denken heeft zoveel invloed.
Wat nu het mooie is:
Ik heb kracht en zeggenschap over mijn gedachten!
Met Jezus in mijn leven kan er veel gebeuren maar blijft mijn toekomst hoopvol.
Wat er in mijn verleden gebeurde en wat er ook nu nog allemaal speelt.
Mijn toekomst word er niet door veranderd.
En ik mag boos zijn, gefrustreerd raken en teleurgesteld zijn.
Maar ik kies er voor om het gevoel van hoop als sterkste gevoel te laten doorkomen.

We zeggen zo makkelijk dat we onze zegeningen tellen.
Als het goed gaat in je leven, dan gaat dat meestal wel redelijk.
Maar het kan juist zo helpen om dit te doen als het tegenzit.
Als je strijd ervaart, als je moe bent van al het onrecht, als alles tegen lijkt te zitten.
Hoe reageer jij op onrecht?
Hoeveel invloed hebben jouw gedachten op je manier van denken en leven?
Gaaf dat het je lukt je denken te veranderen en je focus te verleggen op het positieve! "Ten slotte, broeders en zusters, schenk aandacht aan alles wat waar is, alles wat edel is, alles wat rechtvaardig is, alles wat zuiver is, alles wat lieflijk is, alles wat eervol is, kortom, aan alles wat deugdzaam is en lof verdient. (Filippenzen 4: 8)" Dit gaat vrucht dragen, keep on going!
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie bijpassende tekst! Dank je wel voor het delen.
VerwijderenGoed om te lezen Petrina. Hier heb ik wat aan. Thanx!
BeantwoordenVerwijderenMet alle liefde gedeeld Ann! Mooi om zo ook iets voor een ander te betekenen. Leuk ook dat je dit met mij deelt!
BeantwoordenVerwijderenJa, dit herken ik zeker. En ook, dat als je steeds weer op de Heere richt, dat je dan toch kracht krijgt. Ik denk in deze situaties dan (soms te laat, als ik al gezonken ben) aan Petrus. Als hij op de omstandigheden ziet gaat het niet goed. Als hij op Jezus ziet krijgt hij de gave om boven de omstandigheden uit te stijgen. Maar inderdaad, juist als je moe bent, gaat dit niet vanzelf. Mooi dat je dit deelt, het maakt mij ook weer duidelijk dat het echt de keuze is die je zelf maakt en niet alleen de omstandigheden hebben het voor het zeggen.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Gerda
He Gerda,
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat je hier reageert! Zo herkenbaar he, die strijd met waar je focus op ligt. Ik laat mij zo makkelijk meeslepen met mijn gevoel, met de dingen die in mijn leven spelen. Kan dat ook in mijn hoofd herhalen (en als hsper constant voelen/ervaren). Maar toch begin ik nu te leren, ik kan elk moment de keuze maken. Dat is zo heerlijk! Zo blij met een God die leeft, die hoort en die kracht geeft.
Mooi beeld erbij van Petrus.. Denk ik gelijk weer aan het prachtige lied: lopen op het water!