Doorgaan naar hoofdcontent

Actief luisteren

Al vaker schreef ik over luisteren.
Omdat we over het algemeen beter zijn in spreken dan in horen.
Toch liet ik eerder zien dat de Bijbel ons oproept om ons haasten om te luisteren en traag te zijn met spreken.
Dingen die we zeggen, zijn die wel mooier dan de stilte?
Zijn de dingen die je wilt zeggen van God, of van jezelf en daardoor van de wereld?
Ik zocht vandaag in de Bijbel naar het woord luisteren, en vond er een hoopvolle tekst.
Eigenlijk komt het woord luisteren er niet letterlijk in voor.
Maar de tekst omvat wel de rede waarom luisteren zo belangrijk is.

Spreuken 12:15
De dwaas denkt dat hij leeft zoals het hoort,
maar het is beter goede raad te volgen
en niet op eigen inzicht te vertrouwen.

Goede raad die je ontvangt onderweg, wat doet dat met jou?
Komt dat ook binnen of waait het veelal langs je heen?
Het kan op verschillende manieren gebeuren dat de goede raad niet in je land.
Soms begint iemand met praten en dan ga je ondertussen bedenken wat je straks hierop zal gaan antwoorden.
Je hersenen gaan aan het werk om een antwoord te formuleren en actief luisteren, dat gaat niet meer.
Je hoort wel, maar luisteren is iets anders.
Of je hoort waarover het gesprek zal gaan en denkt: daar heb ik al zo vaak over gehoord.
Daar weet ik alles al wel van.
Je hoort wel wat er gesproken word maar ondertussen dwalen je gedachten makkelijker, of heb je meer last van je slaap tekort, ook de dingen om je heen kunnen je dan makkelijk afleiden.
Zomaar kan er dan een heleboel van grote waarde aan je voorbij gaan.
Omdat je wel hoort, maar niet actief luistert.
Soms kan het echter verrassend effect hebben om bewust te kiezen om wel te luisteren.
Luister en gehoord worden, het kan relaties maken en breken.
Luisteren is een geweldige eigenschap.
Zodra jij beter wordt in luisteren, word je direct een betere vriend/partner/vader/moeder/zakenpartner of vreemde op straat.
Luisteren is niet altijd makkelijk, maar het helpt je de kwaliteit van al je relaties te verbeteren.
En dat is ontzettend waardevol.
Je gehoord voelen, het geeft mensen het gevoel er te mogen zijn.
Ruimte krijgen om te spreken en weten dat iemand je hoort dat doet iets met je als mens.
Maar het doet nog veel meer met je, als die ruimte ontbreekt.
Het zet je gevangen en geeft al snel een scheef gevoel in relaties.
Wanneer dit vaker gebeurd komt er al snel een communicatie patroon en zal je merken dat dit op andere vlakken in de relatie ook invloed gaat hebben.
Als ik eens oplet op mezelf, dan ben ik erachter dat ik echt wel kan luisteren.
Maar ook dat ik vaak mensen aan vul, dingen voor ze invul.
Aan de ene kant om te zien of ik het goed gehoord heb, ook tussen de regels door word er soms gesproken.
Toch is dit niet altijd heel fijn.
Luisteren het is het begin van elkaar begrijpen, om te verbinden met mensen om je heen.
En ik denk dat we daarvoor zijn gemaakt!
Om ons verbonden te weten met anderen.
Praten dat gaat vaak makkelijker af dan luisteren.




Misschien een mooie uitdaging voor deze week, probeer elke dag naar iemand te luisteren op een actieve manier!
Kijk eens of het verschil maakt in het contact.

Hier tips om beter te luisteren:

*Zorg voor oogcontact of laat merken dat je de ander ziet.
*Wees zelf stil en onderbreek de ander niet in zijn/haar verhaal
*Geef signalen dat je de ander hoort, niet te groot (!) een knikje of een kleine reactie om te laten merken dat je er nog bij bent.
*Blijf bij de ander, kijk niet om je heen, doe geen andere dingen (heel belangrijk leg je telefoon weg).
*Luisteren is meer dan alleen woorden verzamelen, let op houding, emoties of toon van de spreker. Hierin kan extra informatie verscholen liggen.
*Je hoeft niet overal een antwoord op te hebben, vaak is het voor mensen voldoende als ze merken dat je echt wilt luisteren!

Wat is jouw luister valkuil?
Of heb jij nog een goede luistertip?
Deel het gerust in een reactie op deze blog!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie...

Laat je licht schijnen in het duister

Ik zie in hoe er voor de lieve vrede...om het duister heen wordt gedanst. En ook hoe ik zelf een lange periode nodig heb gehad om echt het licht door mij heen te laten schijnen. Daarover in deze blog meer. Alleen heel even eerst iets anders omdat het zolang geleden is dat ik heb geblogd. Afgelopen periode heb ik vaker het gevoel gekregen, een innerlijk verlangen, om weer lessen en inzichten die ik op doe met jou te delen. Hier op mijn blog. Mijn eigen speciale plekje om mijn hart met jou te delen. Een inkijkje te geven en te verbinden met jou. Mogelijk je ook te inspireren. Vandaag wil ik beginnen met iets wat ik de laatste weken zo op mijn hart heb. Persoonlijke zoektocht Eigenlijk nog helemaal niet zo helder wat ik ermee mag voor mezelf. In de blog wil ik het in ieder geval met jou delen. De worstelwoorden uit mijn hart. Mogelijk ontrafelt het schrijven het weer. Zo heeft deze blog, het delen van woorden met jou, mij vaker geholpen om te ontrafelen wat er lag. Voor mij voelt het heel...

Een bemoedigend beeld!

In 2014 was ik voor het eerst naar Bidden en Vasten, wat heb ik daar mooie dingen mogen ervaren. Nu was er ook een vrouw die vertelde aan mij dat ze een beeld had bij mij. Ze zag mij, zittend aan een tafel.  Met een grote bak kralen voor mij. Ik was druk bezig om de kralen te rijgen, maar het lukte maar niet. Het was een slagen en falen. Maar ze zag ook het uiteindelijke resultaat. De losse houten kralen met vele kleuren zoals ze omschreef, die na lange tijd van proberen, een mooie creatie werden. Kostbaar, uniek en het schitterde haar tegemoet. Ik vond dit super bijzonder, het was ook wel tekenend voor hoe het in mijn leven gaat. Het blijven volhouden van mij om te leren, te groeien, te verwerken wat er allemaal aan tegenslagen op mijn pad kwam. Al die kralen, al die losse stukken in mijn leven, hoe krijg ik het ooit één geheel? Het voelde in mijn leven zo vaak van, pfff nu heb ik eindelijk een paar kralen geregen, waarom moeten ze er nu weer afvallen. Dan...