Doorgaan naar hoofdcontent

Maskers af

Maskers heel lang voelde ik mij er veilig door.
Niemand leerde mij daardoor echt kennen.
Tot ik leerde dat ik ook zonder leven kon.
Dat mensen mij en mijn emoties accepteren.
Dit was wel een hele drempel, hier had ik veiligheid en vertrouwen bij nodig.
Herken jij het dragen van een masker?
Durf jij hem af te zetten?
Te zijn wie je werkelijk bent, en te laten zien aan anderen wat jij werkelijk voelt?
Ik merk dat het mij voor het eerst lukte wanneer ik mij veilig voelde.
Ik probeerde het af en toe eens af te zetten.
Gewoon om te kijken hoe mensen dan zouden reageren.
Nu draag ik ze eigenlijk bijna niet meer!
Ik ben zo dankbaar dat ik dit mocht leren.
En ook hoe mijn omgeving hiermee omging.
Soms voel ik mij nog wel kwetsbaar en zeg ik nog vaak sorry.
En eigenlijk is het dan een sorry die zegt: sorry voor wie ik ben.
Terwijl dat helemaal niet nodig is om te zeggen!
Wat ik nodig heb is iemand die dan duidelijk maakt aan mij:

Je hoeft geen sorry te zeggen.
Ik laat je niet vallen door wat je nu zegt of doet.
Mijn beeld van jou is nu een stukje completer geworden
Omdat ik mag zien wie je werkelijk bent



Maar uit je gevoel maar!
Want anders hou je alles in jezelf vast.
Ik verstopte alles in mezelf.
Ging pas praten als ik het een plekje had gegeven.
Uit angst voor mijn emoties.
Het gevaar van een masker is dat je niet meer weet hoe je zelf werkelijk bent.
Dat je niet meer kan vertrouwen op wat emoties met je doen.
Het word daardoor steeds moeilijker om er door heen te breken.
Maar liefde haalde mijn masker weg.
Probeer het eens!
Je kan niets verliezen alleen winnen.
Langzaam ging ik leren dat iedereen tegen dingen aan loopt.
Momenten heeft van vreugde en van verdriet.
Juist die beide uitten zorgt dat je in balans blijft!
Ik mocht leren, dat ik niet gek bent en dat mijn emoties niet vreemd zijn.
Bij dit alles was het zo nodig dat ik mezelf accepteerde, in al mijn facetten.
Dat kon door een omgeving die mij lief had.
Een liefde die niet stopte als ik even niet blij of gelukkig was.
Waar ik altijd bang was om te uitten ben ik gaan leren inzien dat iedereen gelijk is.
Maar ook dat iedereen er mag zijn.
Ook jij!





Ware
liefde laat
geen ruimte voor
angst maar sluit het
uit

Uit
je gevoel
laat het zijn
je vreugde en
pijn het maakt jou
jezelf

Reacties

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Gezinsavond:Als de graan korrel niet sterft

Vandaag begonnen aan de voorbereiding naar Pasen met de kinderen. Eigenlijk wist ik niet zo goed waar te beginnen. Na wat rondlezen op het internet zag ik veel mooie dingen, voor nu gekozen voor Jezus die uitlegt dat een zaadje eerst moet sterven om vrucht te dragen. We lazen dit in Johannes 12:24 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u:  Als de tarwekorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen, maar als hij sterft, draagt hij veel vrucht. De Heere Jezus legt hier uit, dat doodgaan niet een einde is. Als je een plantje wil laten groeien, dan moet je eerst iets zaaien. Dat wat je zaait zal eerst sterven, voordat er een plantje kan gaan groeien. Juist door dat sterven kan er iets nieuws komen. Iets goeds, iets moois. Jezus stierf Ze wisten hier direct dat Jezus gestorven was, dus Hij vertelde dit eigenlijk als voorbeeld over zichzelf. Dat klopt, want ik las even met hen het hele stukje. De Heere wilde Zijn volgelingen bekend maken dat Zijn tijd bijna gekomen ...
Een reactie posten
Meer lezen

Mijn speciale meisje!

In 2014 deed ik mee aan de 10 dagen bidden en vasten. De eerste keer dat ik het meemaakte. Het was geweldig! Ik ging er heen gebukt onder veel zorgen. Financieel zat ik zwaar, vooral in mijn hoofd. Het viel mij heel hard om alles zelf te moeten doen. Daarbij zat ik niet lekker in mijn vel, er was zoveel wat ik verwerken moest. Helemaal naar werd het doordat ik ook medisch niet goed was toen ik weg ging. Ik had nierstenen. 10 Dagen daar genoten, met op de 3de dag hulp van het team omdat ik een koliek aanval kreeg. Maar daarnaast was er iets waardoor ik zichtbaar rijker naar huis ging. Heel veel dingen die gebeurd waren kon ik aan niemand laten zien. Op de 9de dag, ging Insalvation (de band die meespeelt bij deze 10 dagen) zoveel mogelijk kindjes van Compassion aan een sponsor helpen. Als je een kindje wilde sponsoren mocht je vinger in de lucht, en de bandleden gingen in vliegende vaart door de zaal om iedereen te voorzien. Ik ging weg met financiele zorg. En toch ging...
Een reactie posten
Meer lezen

Davids strijd (Deel 4)

Houd dus moed daar stopte gisteren de blog mee. Nu gaan we daar verder. Blijf dichtbij God en gehoorzaam naar wat Hij van je vraagt. Dat is wat David deed. Overwinning  Wat verrassend, hoe David omging met zijn kudde, het had hem geleerd. En nu, nu voelt hij zich in staat om de strijd aan te gaan met een reus! Vol vertrouwen en vol moed gaat hij dat ook aan de koning uitleggen. Hoe wij omgaan met het ongeziene, met dat wat in onze ogen geen betekenis heeft. Het hoeden van de schapen, het eten geven aan de hongerige, het kleden van de naakten. Dat is wat bepalend is. Of dat we op durven te staan als iedereen wel kijkt, en als daar reuzen op het toneel verschenen zijn. Juist in de periode dat je het gevoel had niet mee te tellen, dan kan je God leren kennen. Hem ontmoeten en hem ervaren. Waardoor op het moment als het er toe doet, je weet, hoe je veilig bent in Zijn hand. Zodat je vol vertrouwen, nee niet alleen geloof, en niet alleen enthousiasme. Maar juist vo...
Een reactie posten
Meer lezen