Maskers af

Maskers heel lang voelde ik mij er veilig door.
Niemand leerde mij daardoor echt kennen.
Tot ik leerde dat ik ook zonder leven kon.
Dat mensen mij en mijn emoties accepteren.
Dit was wel een hele drempel, hier had ik veiligheid en vertrouwen bij nodig.
Herken jij het dragen van een masker?
Durf jij hem af te zetten?
Te zijn wie je werkelijk bent, en te laten zien aan anderen wat jij werkelijk voelt?
Ik merk dat het mij voor het eerst lukte wanneer ik mij veilig voelde.
Ik probeerde het af en toe eens af te zetten.
Gewoon om te kijken hoe mensen dan zouden reageren.
Nu draag ik ze eigenlijk bijna niet meer!
Ik ben zo dankbaar dat ik dit mocht leren.
En ook hoe mijn omgeving hiermee omging.
Soms voel ik mij nog wel kwetsbaar en zeg ik nog vaak sorry.
En eigenlijk is het dan een sorry die zegt: sorry voor wie ik ben.
Terwijl dat helemaal niet nodig is om te zeggen!
Wat ik nodig heb is iemand die dan duidelijk maakt aan mij:

Je hoeft geen sorry te zeggen.
Ik laat je niet vallen door wat je nu zegt of doet.
Mijn beeld van jou is nu een stukje completer geworden
Omdat ik mag zien wie je werkelijk bent



Maar uit je gevoel maar!
Want anders hou je alles in jezelf vast.
Ik verstopte alles in mezelf.
Ging pas praten als ik het een plekje had gegeven.
Uit angst voor mijn emoties.
Het gevaar van een masker is dat je niet meer weet hoe je zelf werkelijk bent.
Dat je niet meer kan vertrouwen op wat emoties met je doen.
Het word daardoor steeds moeilijker om er door heen te breken.
Maar liefde haalde mijn masker weg.
Probeer het eens!
Je kan niets verliezen alleen winnen.
Langzaam ging ik leren dat iedereen tegen dingen aan loopt.
Momenten heeft van vreugde en van verdriet.
Juist die beide uitten zorgt dat je in balans blijft!
Ik mocht leren, dat ik niet gek bent en dat mijn emoties niet vreemd zijn.
Bij dit alles was het zo nodig dat ik mezelf accepteerde, in al mijn facetten.
Dat kon door een omgeving die mij lief had.
Een liefde die niet stopte als ik even niet blij of gelukkig was.
Waar ik altijd bang was om te uitten ben ik gaan leren inzien dat iedereen gelijk is.
Maar ook dat iedereen er mag zijn.
Ook jij!

Ware
liefde laat
geen ruimte voor
angst maar sluit het
uit

Uit
je gevoel
laat het zijn
je vreugde en
pijn het maakt jou
jezelf