Doorgaan naar hoofdcontent

Wat heerlijk om te maken!


Al een paar weken heb ik zin om te tekenen.
Maar dan tekenen op een speciale manier.
Eigenlijk als invulling van een stuk stille tijd.
Tekenen werkt zo ontspannend voor mij.
En dan maakt het niet zo uit of ik nu een kleurplaat maak of zelf een tekening.
Nee ik wilde een tekening maken bij de Bijbel.
Eerdere werkjes van mij:




Helaas doet deze foto het niet meer ik zal ze zo snel mogelijk weer updaten



Dit was een speciale, mijn zoon had bij mijn broer geknutseld en wel een echte fotolijst. 
Nu was de opdracht, mama wilt u de ark van Noach tekenen dan kan die erin.
Zelf heeft hij hem toen ingekleurd:



Helaas doet deze foto het niet meer ik zal ze zo snel mogelijk weer updaten


En de schitterend Visie kleurplaat, die kon ik niet wit laten. 
Deze heeft bij mijn vader in de winkel gehangen.
Erg leuk!



Helaas doet deze foto het niet meer ik zal ze zo snel mogelijk weer updaten

Nu bij de Bijbel getekend.
En ik wist niet waar te beginnen, dus ja wat heb ik gedaan?
Gewoon begonnen bij het begin.
Daar kwam dit uit, na wat inspiratie via pinterest en google. 

Eerst deze, maar die klopte toch niet helemaal:


Zoek het verschil, nu is mijn tekening zo:


Onder het tekenen dan gaan mijn gedachten.
Ik ben iets aan het maken, hoe zou God zich gevoeld hebben toen Hij de aarde en alles maakte?
Ja Hij vond het goed, en zelfs de mens zeer goed.
Wel een dubbele goedkeuring.
Als een tekening lukt, of als iets wat ik maak mooi word, dan geniet ik daar van.



Reacties

Populaire posts van deze blog

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met

Levensles van Jozef

I edereen kent het, tegenslag. Er is niet voor niets de spreuk:  elk huis heeft z'n eigen kruis.  In dit aardse leven lopen we allemaal tegen dingen aan die pijn doen, die je verdrietig of bang maken. En dan moet ik denken aan Jozef, geliefd met een bijzondere liefde door zijn vader Jakob, zijn broers bemerkte dat en voelde het onrecht en gingen vanuit dat gevoel met hem om. Jozef's eerste ervaring met tegenslag Ze kregen de kans in hun schoot geworpen toen ze de 'dromenkoning' Jozef aan zagen lopen, 17 jaar was hij, ze beraamde onder elkaar een plan om hem om het leven te brengen, kom laten we hem doden en hem in deze put werpen. Dan zullen we eens zien wat er van zijn dromen terecht zal komen. De broer van Jozef, Ruben, probeerde zijn broertje te redden, er mocht geen bloed vloeien maar gooi hem gewoon levend in de put. Hij wilde zo Jozef redden en weer terug naar zijn vader brengen. Daar lag Jozef in de put. Een lege put en zijn broers gingen lekker zitten eten.

(Zelf)compassie

Dit is Mijn gebod: dat u elkaar liefhebt, zoals Ik u liefgehad heb. Johannes 15:12 Het is één van de nieuwe en belangrijke lessen die Jezus op aarde bekend heeft gemaakt. Jezus die bewogen was met de mensen. Zo bewogen dat Hij Zijn leven gaf voor de mensheid. Hij leert mij de noodzaak van compassie! Stop je oordeel Compassie met de mensen om je heen, met al je naasten. Maar vergeet ook niet, Jezus leerde ons nog iets moois: zelfcompassie. Hij was het die uitsprak: Heb je naaste lief  als  jezelf. Toon de ander net zoveel liefde, als dat je die jezelf schenkt. Die beide mogen in balans zijn. (Zelf)compassie begint voor mij precies daar...waar oordelen stopt. Het begint bij Jezus, bij God. Het begint met open, vriendelijk en begripvol zijn. Zowel naar jezelf als naar anderen. Geen compassie met mezelf Voor mij is dit een enorme les! Afgelopen week werd ik overmand door emoties en heb ik gehuild. Terwijl ik huilde zei en dacht ik veroordelend over mezelf. Bijvoorbeeld: