Doorgaan naar hoofdcontent

Zoek je?

Veel mensen zijn op zoek.
Ze missen iets, voelen zich onrustig of ze voelen zich niet compleet.
Soms vinden ze iets wat hun behoefte beantwoord, wat hun voor even tevreden stelt.
Maar al gauw komt daar weer een nieuw verlangen of word toch dat verlangen wat tevreden gesteld werd weer wakker en vraagt naar meer, naar dieper, naar langer, naar beter.

Deze zoektocht brengt ons naar verschillende punten, veel al ook gestuurd door mensen die we hierover spreken, dingen die we vinden of lezen over onze behoefte.
Vele dingen worden geprobeerd en aangewend.

Jezus vroeg het ook:

Wat zoeken jullie?

En Hij bood het hen direct aan.
Dat kunnen we lezen in Johannes 1 vanaf vers 39.
Twee discipelen, volgelingen van Johannes de Doper volgden Jezus en Hij zich omdraaiende vroeg hen:

Wat zoekt u?

Ze zeiden waar woont U?
En Hij nam ze mee, kom en zie.
Ze kwamen en zagen en bleven die dag.
Later blijkt dat ze nog vele jaren bij Hem bleven!
Jezus vraagt nu ook aan de mensen, die van Hem gehoord hebben, die meer willen weten, die willen leren van Hem, die nieuwsgierig zijn naar wie Hij is:

Wat zoek jij?


En wij?
Wij zijn met z'n allen zo op zoek.
Niet wetend, dat het antwoord op onze vragen ons telkens weer, deze vraag voorhoud.
Juist om Hem makkelijker te vinden!

Hij is de weg, de waarheid en het leven.
Alleen bij Hem kan je rust vinden, alleen Hij kan je verlangens vervullen!

Is Hij al het antwoord op jou vraag?

Hij blijft het vragen:

Wat zoek je mijn lieve kind?

Reacties

  1. Een poosje terug heb ik me in dit stukje verdiept en zondag ging het hier ook over. Wat de discipelen ten diepste zochten was 'vergeving'! Johannes doopte hen tot vergeving van zonde en wees naar Jezus 'zie, het Lam van God'! Bij Hem is vergeving en daar is ieder mens denk ik (bewust of onbewust) naar op zoek. Daarnaast zijn er ook nog een heleboel andere dingen waar we naar op zoek kunnen zijn inderdaad en wil Hij ons ook daarin tegemoet komen...soms op een andere manier dan we zelf bedacht hadden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een poosje terug heb ik me in dit stukje verdiept en zondag ging het hier ook over. Wat de discipelen ten diepste zochten was 'vergeving'! Johannes doopte hen tot vergeving van zonde en wees naar Jezus 'zie, het Lam van God'! Bij Hem is vergeving en daar is ieder mens denk ik (bewust of onbewust) naar op zoek. Daarnaast zijn er ook nog een heleboel andere dingen waar we naar op zoek kunnen zijn inderdaad en wil Hij ons ook daarin tegemoet komen...soms op een andere manier dan we zelf bedacht hadden.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja soms heb ik iets in mijn hoofd en verlang ik iets, dan leg ik het bij Hem en gaat het op zo'n andere manier, of krijg ik iets heel anders, wat uiteindelijk nog veel meer bij mij aansluit of past. Zo bijzonder!

    Mooie reactie, zijn we diep van binnen niet allemaal opzoek naar een nieuw begin? Naar vergeving?

    Dank je wel voor het delen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Dankbaar in gebrokenheid

Hangt de hoogte van mijn vreugde af van de diepte van mijn dankbaarheid? (Ann Voskamp, Gebroken leven) Uiteindelijk dankte Jezus, brak Hij en deelt Hij zichzelf uit. De gebrokenheid raakte Jezus volledig en Hij zelf laat mij zien waarom de gebrokenheid er is, en welke weg ik ermee kan gaan. Een weg van dankbaarheid (Psalm 50:23). Gebrokenheid waarom? Ik denk dat het woord gebrokenheid altijd een deel van lijden met zich meeneemt. Gebroken, er is iets stuk gegaan, opengescheurd of opengebroken en dat kan veel pijn doen. Hoe kan je verder leven met gebrokenheid? Als je hart verscheurd werd, je toekomst of je droom uit elkaar gespat is? Dan denk ik aan Jezus die op aarde kwam. Weet je waarom Hij kwam? Hij kwam om gebroken te worden! Het bloed uit Zijn wonden red ons! Van nature wil ik lijden voorkomen, of zo snel mogelijk oplossen. Als ik erover nadenk dat Jezus juist hiervoor kwam en er niet voor weg vluchtte, dan word Zijn offer voor mijn leven, nog veel groter! Wij leven i

Gezin om de Bijbel: Waak en bid met mij

In onze gezinstijd om de Bijbel waren we alsnog bezig met gezin zijn, maar ook voor de tweede keer met het kijken naar het lijden van Jezus. Op het moment dat Jezus voelde wat er zou gaan gebeuren. Toen alle spannende dingen dichterbij kwamen nam Hij een hele belangrijke keuze. Een keuze die we mogen gebruiken als een voorbeeld. Een keuze Jezus ging met zijn discipelen naar de hof van Getshemane, daar ging Hij bidden. Petrus, Johannes en Jakobus nam Hij het verste met zich mee de hof in. Hij liet hen daar plaats nemen en zei: Mijn hart breekt van verdriet. Blijf maar hier en waak met mij. Daar ging Jezus om te bidden naar Zijn Vader. Dat was Zijn keuze toen het moeilijk en angstig werd. Wat doen wij? Als het moeilijk is, als we bang zijn? Schreeuwen? Anderen pijn doen? Verstoppen? Koppig zijn? Of opstandig reageren? We mogen ook bidden! Dat zorgt dat we anders naar ons probleem gaan kijken. Want wat gebeurd er als we over onze problemen praten, of in dit geval bidden? Dan

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met