Doorgaan naar hoofdcontent

Een nieuw seizoen

Het Licht is in de wereld gekomen, dat herdachten we afgelopen kerst.
Ooit zal het Licht weer komen, als Hij wederkomt.
Tot die tijd zullen de seizoenen wisselen, de jaren voorbij gaan en de dagen voort snellen.
Het Licht het bracht een heel nieuw seizoen.
Eigenlijk...

Is de lente begonnen, het Licht schijnt.
Er is weer groei en bloei mogelijk.
We mogen onze hart bewateren, met Levend water!

En dan lees ik in mijn Bijbelstudie de volgende dagtekst:

Efeze 3 vers 17 en 18

Ik bid dat Christus meer en meer in u mag wonen, naarmate u Hem meer gaat vertrouwen.
Dat u geworteld zult zijn in Gods liefde, en daarop uw leven zult bouwen.
Dan zult u, samen met alle gelovigen, zien hoe breed, lang, hoog en diep de liefde van Christus is.

Als we Zijn woorden op kunnen nemen in ons hart, als het daar mag groeien en bloeien, als er door Zijn woord echt iets gebeurd, of laat ik zeggen veranderd in ons hart.
Dan kan je dat merken, dan veranderd niet alleen je hart maar je hele leven.
Als wij geworteld zijn in Gods liefde, en daarop ons leven bouwen, dan is ons leven zo verschillend met levens van mensen die dat niet doen!
Dan valt het op dat er vruchtbare grond in ons hart zit.
Als God in je woont dan kan je verder namelijk, dan is de grond aanwezig.
Maar wat het voor uitwerking heeft in ons leven ligt voor een deel ook in onze eigen handen.
Wij mogen kiezen hoeveel Water we geven.
Hoeveel groei we toelaten.
Een leven met God is bloeien in de woestijn.
Zelfs bloeien als de omstandigheden in je leven je niets geven waardoor je bloeien kan.
God schenkt het, Hij heeft het ons gegeven.
Zijn woorden we mogen ze gebruiken.

De tekst hierboven het bemoedigd.
Als Hij in je mag wonen en je Hem vertrouwd dan zal je steeds meer leren over de liefde van Christus.
Een liefde die ons menselijke verstand ver te boven gaat.
Hij heeft ons zo lief, dat Hij zijn enig geboren Zoon schonk om ons te redden, te verlossen!
Als we beseffen hoeveel Hij van ons houd, dan zouden we op onze knieën neervallen om Hem te loven en te prijzen.
Zijn liefde het is zo nodig om die echt te ervaren in jou leven.
Te voelen met je hart.

Dan kan je wortels uit gaan schieten, dan kan je uit de grond naar boven komen, je hoofd rechtop zetten en Zijn opdracht vervullen.
Omdat je basis goed is, de grond is gezond en geeft kracht.
Precies zoveel kracht als jij nodig hebt bij de dingen die Hij van ons verlangt.
Zet je wortels maar uit, en voed ze maar met alles wat van Hem is.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Dankbaar in gebrokenheid

Hangt de hoogte van mijn vreugde af van de diepte van mijn dankbaarheid? (Ann Voskamp, Gebroken leven) Uiteindelijk dankte Jezus, brak Hij en deelt Hij zichzelf uit. De gebrokenheid raakte Jezus volledig en Hij zelf laat mij zien waarom de gebrokenheid er is, en welke weg ik ermee kan gaan. Een weg van dankbaarheid (Psalm 50:23). Gebrokenheid waarom? Ik denk dat het woord gebrokenheid altijd een deel van lijden met zich meeneemt. Gebroken, er is iets stuk gegaan, opengescheurd of opengebroken en dat kan veel pijn doen. Hoe kan je verder leven met gebrokenheid? Als je hart verscheurd werd, je toekomst of je droom uit elkaar gespat is? Dan denk ik aan Jezus die op aarde kwam. Weet je waarom Hij kwam? Hij kwam om gebroken te worden! Het bloed uit Zijn wonden red ons! Van nature wil ik lijden voorkomen, of zo snel mogelijk oplossen. Als ik erover nadenk dat Jezus juist hiervoor kwam en er niet voor weg vluchtte, dan word Zijn offer voor mijn leven, nog veel groter! Wij leven i

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste