Doorgaan naar hoofdcontent

God sloot de deur

Vorige week moesten we helaas het gezinsmoment overslaan.
Zoonlief was erg ziek, had eerst overgegeven en daarna dagen lang koorts, hoofdpijn en zwakte in zijn spieren.
Hij vond het niet leuk als ik alleen met zijn zusje wat ging doen, dat snap ik heel goed.
Dus hebben we één keer overgeslagen.
Vandaag mochten we weer, en dat hebben ze onthouden ook, want direct vroegen ze:

Mogen we dan twee werkjes maken?









Uhm nou, nee.
We maken één leuk werkje anders is het echt teveel.
Vandaag ging het over Noach en zijn familie in de ark.
Ik las het verhaal uit de Bijbel en ondertussen aten ze allebei nog een papje.

Noach moest een ark bouwen, God had dat laten weten, en ook precies hoe het moest worden.
120 Jaar had Noach gebouwd, was hij bespot, hoe komt hij op het idee.
Waarom zou alles wat leeft vergaan?
Ja waarom wilde God dat eigenlijk?
Dat is wat ik vroeg aan de kindjes.

Omdat de mensen steeds meer verkeerde dingen deden en dat er daardoor veel bloed vloeide, veel tranen vloeide en dat de zonde steeds meer toenamen.


Noach kreeg van God een opdracht, en ondanks dat het voor mensen nergens op sloeg, dat het toch wel heel vreemd was, ook voor hem.
Ging hij aan de slag.
Nee niet alleen met bouwen, maar ook met mensen oproepen zich te bekeren.
Hen te wijzen op de redding die zijn boot kon bieden als ze de goede keuze zouden maken.
Maar hij werd bespot, uitgelachen en niemand luisterde naar hem.

Eindelijk was de boot klaar, 120 jaar hadden de mensen tijd gekregen om zich te bekeren.
Pfff wat een geduld.
Moet je eens proberen als je boos bent 120 tellen wachten met reageren, moet je bedenken hoelang 120 jaar moet zijn.
Tegenwoordig is die leeftijd voor veel mensen niet eens weg gelegd.

Noach en zijn familie, en alle soorten dieren gingen de ark in.
Toen ze er allemaal in waren, hoefde ze niets te doen om veilig te zijn.
God deed de deur achter hen dicht.
Hij de de weg is naar de Hemel, sloot de weg naar redding zelf, op zijn tijd.
De deuren worden door Hem geopend of gesloten.
Hier ging de deur dicht.
Vele mensen klopte toen wel op de deur, toen het hard ging regenen.
Maar het was te laat.


Hij is de weg, de waarheid en het leven.
Alleen door Hem kan je het koninkrijk van God binnengaan.
Hij is de deur!


We gingen lekker aan de slag met onze ark.
Best nog een pittig klusje maar wel erg leuk!




Eindelijk waren ze allemaal klaar.
De luikjes open en konden we de dieren zien.





Wil je meer gezinsmomenten bekijken en ideeën opdoen? Dat kan via de klikbare link: Gezinsavonden
De werkjes heb ik van: Bijbelidee

Reacties

  1. Hele klus: dat bouwen van de ark. Zowel voor de echte ark als voor de ark van je kinderen. Pittig klusje ja. Het heeft op mij altijd veel indruk gemaakt dit verhaal. Ook door het boek over de tijd van toen: Het hemelteken. Als je tijd had om te lezen zou ja dat boek echt eens moeten lenen/kopen. Prachtig!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Door het boek is het meer gaan leven begrijp ik?! Mooi...

      Ik ga het boekje opschrijven op mijn boekenlijstje. Leuk dat je dit deelt! Lezen vind ik heerlijk om te doen, dus denk dat het wel goed gaat komen..

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...