Verbinding met jezelf

Een nieuw jaar ligt voor ons, 365 dagen die nog geen verhaal hebben.
Die nog niet ingekleurd zijn, waarvan we nog geen idee hebben hoe wij ons zullen voelen.
Afgelopen jaar kreeg ik voor het eerst de verbinding goed tussen mijn gevoel, mijn gedachten en mijn handelen.
Vreemd eigenlijk, daar moest ik nou eerst 28 jaar voor oefenen.
Vallen en opstaan dat was het telkens weer.
De punten waren aanwezig hoor.
Natuurlijk kon ik voelen, en gedachten die had ik ook echt in overvloed en handelen kon ik ook.
Maar doordat de verbinding niet goed was tussen deze punten ging het mis in mijn leven.
Meerdere keren raakte ik volledig uitgeput, voelde ik mij klem zitten door keuzes die ik had gemaakt, was ik uren aan het piekeren voor een goede oplossing.
Het liep gewoon redelijk, maar niet lekker, niet soepel en zeker niet optimaal.

Ik moest leren om deze punten beter met elkaar te verbinden.
Herken je bovenstaande dingen?

Kan je uren piekeren hoe je iets op moet lossen?
Het gevoel dat je klem zit door een afspraak die je maakt?
Ga je vaak over je grenzen?
Als je hart nee zegt, laat je dan je mond toch ja zeggen?
Vind je het belangrijk wat anderen vinden?
Of vraag je heel vaak jezelf af deed ik niet gek?

Ach nou dat deed ik heel lang wel.
En als ik dat lees alleen al denk ik, logisch dat ik moe was.
Afgelopen jaar heb ik voor mezelf een hele fijne methode gevonden om de verbinding te verbeteren.
Het is zo simpel!
Elke dag heb ik er nog profijt van.

De eerste maand van dit proces, waar ik bewust mee aan de slag ging, schreef ik elke dag op, hoe ik mij voelde lichamelijk gezien, hoe ik mij geestelijk gezien voelde en wat er allemaal voor dingen in mijn hoofd zaten.
Verder hoefde ik er niets mee te doen.
Wat ging dit tegen mijn normale manier in.
Gewoonlijk voel ik iets en wat deed ik?
Ik veroordeelde dit al direct, ik had er direct een mening over en probeerde het te negeren.
Hoe harder ik dat probeerde hoe harder mijn gevoel ging schreeuwen!
Dit opschrijven hielp, het schreeuwen stopte, dat merkte ik de eerste maand.
Ik deed niets, als alleen maar verwoorden wat ik voelde en wat ik dacht.
Zo bijzonder hoe dat uitpakte!

Een maand geprobeerd en toen merkte ik, ik kan een stapje verder.
Ik ging niet alleen opschrijven wat ik voelde en dacht, maar daarnaast ook, wat mijn lichaam, mijn geest of mijn gedachten nodig hadden.
Ook daar bleef het weer bij.
Dit deed ik een maand, zodat het normaal werd om mijn gevoel en gedachten te verwoorden maar ook om te ontcijferen wat ik nodig had.
Het begon dus eigenlijk met:

Luisteren naar mezelf!

Wat een proces gaf dit op verschillende vlakken.
Ik leerde mezelf kennen, maar ook begrijpen.
Er kwam een rust in mij maar ook een kracht en een energie!
Juist door te luisteren naar mezelf kon ik beter doorgaan, kon ik mij dieper blij voelen.
Ik erkende mezelf.

En ja dan voel je het al, hier bleef het niet bij.
Het ging eigenlijk automatisch dat ik ging toepassen.
Mezelf ging geven wat ik nodig had.
De kleine stappen, toen ik begon leken ze zo groot, nu merk ik het niet meer.
Door dit langere tijd nu te doen is het in mijn systeem als normaal opgeslagen.
Kan ik ook beter nu balans vinden.

Dat is waar ik nu aangekomen ben.
Niet altijd hoef ik mezelf te geven wat ik nodig heb, maar ik heb geleerd ik moet wel naar mezelf luisteren.
Een balans vinden in, ontvangen en geven.
Als ik mezelf volledig weg geef, niet terug geef aan mezelf wat ik nodig heb, dan raakt de balans zoek.
Ik kan nu geven, maar heb geleerd om te ontvangen.

Belangrijkste gevoel wat dit proces mij opriep?

Ik ben het waard om ook aan mezelf te denken.
Als eerste lukte het mij om aan God te verbinden, te voelen dat ik Zijn kind ben, daarna lukte het mij om mij te verbinden aan mensen die Hij op mijn pad zette.
Verbinden ging mij eigenlijk prima af, zolang het maar buiten mezelf bleef.
In mezelf was er storing, en nu kan ik zeggen kloppen alle verbindingen beter!
Niet alleen in mezelf is er beter contact maar de andere verbindingen zijn ook veranderd.
Er was zoveel ruis, doordat ik mezelf tekort deed, volledig voorbij ging.
Goed voor mezelf te zorgen.
Het is iets wat God ons vraagt, juist omdat Hij weet dat het zoveel beter voor ons is.
En nu merk ik, dat ik nog beter voor anderen kan zorgen.
Doordat er meer balans in mezelf is!

We zijn het waard, alleen al omdat God ons van waarde vind.
Zorg goed voor de tempel van de Geest.
Zijn Geest, Hij woont in mij, mijn lichaam, mijn gedachten daar mag Hij wonen.
Hoe meer ik mijn lichaam en mijn geest uitput, hoe makkelijker ziet de vijand weer kans om de tempel te overwinnen.

Als jij je afvraag wie je bent, luister dan dit lied wat duidelijk laat weten wie je bent.
Jij bent van Hem, en Hij van jou!
Niet door iets van ons zelf.
Maar enkel en alleen door de keuze van God om ons te willen.

Met deze blog wil ik meedoen aan de bloghop van Januari met het thema: verbinding. Wil je ook mee doen met deze bloghop? Schrijf, dicht, kook, kleur over dit onderwerp en maak hierover een blog en plaats deze als reactie op de blog van de bloghop winnaar van December: kostbaar en geliefd