Doorgaan naar hoofdcontent

Laat mij niet los

Soms heb ik van die momenten dat ik mij afvraag:

Hoe zien anderen nou dat ik Christen ben?

Kunnen ze dat wel merken?
Of ben ik misschien niet anders, gedraag ik mij niet anders als mensen die niet in God geloven?

Ik weet dat als ik met mensen kan praten over mijn Vader dat ik vol passie en kracht van God kom.
Dat als ik Bijbelstudie doe, ik hongerig word en mijn dorst kan lessen met telkens weer nieuwe mooie dingen van Hem, dat als we de Bijbelstudie met de kring deden, de Geest soms door mij sprak, dat is zo bijzonder om mee te maken! Of als ik zing, liederen die passen bij hoe ik mij voel, waardoor ik mijn hart mag legen voor Zijn troon, om hem lof te zingen of een klaaglied bij Hem neer te leggen. Te voelen dat Hij verbonden is met mij. Dat als ik zing dat Hij mijn hart vult. Dat we contact hebben, communiceren en een band leggen die telkens weer dieper gaat. Dat geeft energie, dat geeft echte vrede, dat geeft rust, dat geeft troost en moed. Als ik bid, of stille tijd heb, Zijn stem mag horen. Dan weet ik, dat is het verschil met de mensen die niet geloven.

Hoe diep het dal was waar ik door moest, ik mocht hiervan genieten, ik mocht putten uit de waterbronnen, kreeg wat ik nodig had en wist, Hij is bij mij!
Als een Vader stond Hij naast mij om samen te wandelen, voor mij om mij te beschermen, achter mij om mij op te vangen en te steunen, boven mij om mij de weg te kunnen wijzen.

Zoveel mogen genieten van Hem, zo vol vuur en passie.

En nu?

Nu sta ik op een punt, het is rustig in mijn leven.
Ik geniet, ik leef in een warme veilige omgeving.
Geen diep dal, maar al ver geklommen, de top is nog niet voor nu, die top ligt in de Hemel, maar wel in een rustige veilige omgeving aan gekomen.

Ik merk, nu is de passie lastiger te vinden.
Nu snap ik:

Zalig zij die verdriet hebben want ze zullen vertroost worden.

Nu komt het aan op herdenken van wat Hij deed, Hem blijven zoeken want dan zal ik vinden, laten zien wat ik in mijn diepe dal geleerd heb om op de top niet de verkeerde keuzes te gaan maken.

Vader,

Hier boven op de top wil ik vragen, hou mijn inzicht juist.
Laat mij bewust blijven dat ik U nodig heb ook nu het voorspoedig gaat kan ik het niet alleen.
Leid mijn wegen en help mij om steeds weer voor U te kiezen.
Neem mijn leven, vul mijn hart en laat het telkens opnieuw die verbinding met U vinden.
Alleen bij U vind mijn ziel de ware rust.
Ik wil U danken voor de weg die U met mij bent gegaan!
Wilt U met de mensen zijn die nog in de dalen verkeren.
Laat Uw grootheid zien, wees bij hen.
Breng hen op het pad omhoog.
U die de ladder zelf bent, de ladder naar de Hemel.
Vul Uw ladder met Uw kinderen en welke ellende ze hier op aarde overkomen, brengt U ze veilig Thuis...

Ik wil U danken voor Uw grootheid als ik klein ben
Ik wil U danken voor Uw trouw zelfs als ik ontrouw ben
Ik wil U danken voor Uw liefde toen ik nog niet wist wat liefde was

En ik wil U vragen, laat mij nooit alleen!

In Jezus naam,

Amen

Reacties

  1. Mooi Petrina nu mag je uitdelen in alle rust en mij ook bemoedigen in je mooie reactie...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zijn Licht brengen waar het donker is, Zijn liefde waar de liefde ontbreekt, Zijn hulp bij de hulpeloze. Omdat ik weet, Hij deed het ook voor mij!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Dankbaar in gebrokenheid

Hangt de hoogte van mijn vreugde af van de diepte van mijn dankbaarheid? (Ann Voskamp, Gebroken leven) Uiteindelijk dankte Jezus, brak Hij en deelt Hij zichzelf uit. De gebrokenheid raakte Jezus volledig en Hij zelf laat mij zien waarom de gebrokenheid er is, en welke weg ik ermee kan gaan. Een weg van dankbaarheid (Psalm 50:23). Gebrokenheid waarom? Ik denk dat het woord gebrokenheid altijd een deel van lijden met zich meeneemt. Gebroken, er is iets stuk gegaan, opengescheurd of opengebroken en dat kan veel pijn doen. Hoe kan je verder leven met gebrokenheid? Als je hart verscheurd werd, je toekomst of je droom uit elkaar gespat is? Dan denk ik aan Jezus die op aarde kwam. Weet je waarom Hij kwam? Hij kwam om gebroken te worden! Het bloed uit Zijn wonden red ons! Van nature wil ik lijden voorkomen, of zo snel mogelijk oplossen. Als ik erover nadenk dat Jezus juist hiervoor kwam en er niet voor weg vluchtte, dan word Zijn offer voor mijn leven, nog veel groter! Wij leven i

Gezin om de Bijbel: Waak en bid met mij

In onze gezinstijd om de Bijbel waren we alsnog bezig met gezin zijn, maar ook voor de tweede keer met het kijken naar het lijden van Jezus. Op het moment dat Jezus voelde wat er zou gaan gebeuren. Toen alle spannende dingen dichterbij kwamen nam Hij een hele belangrijke keuze. Een keuze die we mogen gebruiken als een voorbeeld. Een keuze Jezus ging met zijn discipelen naar de hof van Getshemane, daar ging Hij bidden. Petrus, Johannes en Jakobus nam Hij het verste met zich mee de hof in. Hij liet hen daar plaats nemen en zei: Mijn hart breekt van verdriet. Blijf maar hier en waak met mij. Daar ging Jezus om te bidden naar Zijn Vader. Dat was Zijn keuze toen het moeilijk en angstig werd. Wat doen wij? Als het moeilijk is, als we bang zijn? Schreeuwen? Anderen pijn doen? Verstoppen? Koppig zijn? Of opstandig reageren? We mogen ook bidden! Dat zorgt dat we anders naar ons probleem gaan kijken. Want wat gebeurd er als we over onze problemen praten, of in dit geval bidden? Dan

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie