Doorgaan naar hoofdcontent

Bedankt God



Voor alles!
Wat heb ik veel mogen ontvangen van mijn lieve Vader in de Hemel.
Ook in alles wat ik heb meegemaakt, telkens weer, mocht ik grote dingen van Hem zien.
Groot voor mij, klein voor velen.
Ik zag van wie het kwam.
Zag het als bemoedigingen, als knipogen van Hem.
Hij vergeet mij niet.
Ondanks alle problemen zag Hij mij.
Wist Hij wat ik nodig had.

Mensen die eten brachten.
Boodschappen dozen aan mij schonken.
Tijd voor mij vrij maakten en naar mij luisterde.
Vele mensen die mij hielpen, de mensen die mij nog steeds helpen.
De vele kaarten met teksten die mijn hart raakten, of die precies dat vermeldde wat ik nodig had om te horen.
Dat telefoongesprek met mensen die voor mij klaar stonden.
De week extra vakantie in 2014 zonder te weten wie dat heeft geregeld, God kent de schenker en mag hen zegenen voor wat ze mij geschonken hebben.
De kaartjes voor Blijdorp
Mijn vriendinnen, en in het speciaal voor mij mijn bidden en vasten vriendinnen.
Mijn werk
Elke dag eten, een dak boven mijn hoofd en nu een veilig en ontspannen leven.

Heel speciaal nu, mijn lieve vriend!

Er is zoveel wat ik van Hem heb mogen ontvangen.
Niet verdiend, zo dankbaar voor wat ik heb gekregen en nog steeds mag krijgen.
Wat ben ik rijk.
De contrasten liggen er zo groot, wetend dat vele mensen op deze wereld, strijden om te overleven.
Vluchten voor veiligheid.
Ooit voelde ik mij zo ook.
Op de vlucht, zware strijden geleverd om te overleven mag ik zeggen ik ben bij de veilige Haven aangekomen.

Ik hoop dat de mensen die in angst en oorlog leven, naast een veilige plek voor hun aardse leven ook een veilige plek voor hun ziel mogen vinden.
Bid voor deze mensen mee.

Dank U God voor elke nieuwe dag, elke nieuwe kans, voor zoveel genade en vergeving!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...