Doorgaan naar hoofdcontent

Ver boven je problemen

Jezus had de discipelen alvast naar de overkant van het meer gestuurd.
Hij wilde even alleen zijn.
Daar gingen de discipelen, zonder vrees gingen ze op reis.
Over het meer van Galilea.
Een meer dat bekend staat om zijn onvoorspelbaarheid, het kan een groot, gevaarlijk onbevaarbaar meer worden.
Zomaar uit het niets.
Het lijkt zo vredig, zo mooi en liefelijk.
Maar het is niet altijd wat het lijkt.
Dan moet ik denken aan ons leven op aarde.
Het lijkt soms zo prachtig.
God heeft ons op aarde taken gegeven, Hij is bij ons en heeft beloofd terug te komen.
We hebben iets om naar uit te kijken, net als de discipelen, ze wisten onze Meester komt weer bij ons.
Maar de aarde is groot, gevaarlijk en onvoorspelbaar.
Gevuld met verleidingen, met pijn en verdriet tot gevolg.

Als de discipelen aan het varen zijn gaat het steeds harder waaien.
Eerst denken ze dat ze het nog wel aankunnen, maar al gauw komt de angst omhoog.
Sommige discipelen waren eerst vissers.
Ze kenden het gevaar!
Deze golven werden te groot, de storm te sterk.
Hun probleem was vernietigend.
Heb jij ook weleens zo'n probleem gehad?
Elke keer als je dacht, dit is het hoogte punt, kon het toch nog erger....
Eerst dacht je dat je het alleen wel aan kon, maar hoe langer het aanhield hoe meer de wanhoop kwam.
Het uitzicht, een lichtje aan het einde van die tunnel leek niet vindbaar.

Waar is Jezus?

Midden in de problemen waar ze tegen strijden zagen ze iets.
Door alles waar ze in zaten, waar ze tegen aan het vechten waren, zagen ze niet goed wat dit was.
Iets liep bovenop hun probleem!
Ze waren al bang, maar nu werden ze nog banger.
De wanhoop had hun hart gevangen.
Ze zagen niet met hun ogen, maar vanuit hun hart waar de angst in was geslopen.
Wat zagen ze dan?
Hoor maar wat ze uitschreeuwden van angst:

Een spook!

Ze dachten dat hun probleem alleen maar nog groter ging worden!
Jezus kende zijn volgelingen, Hij sprak hen toe.

Blijf maar kalm, Ik ben het, wees niet bang!


Daar kwam Jezus aan, lopend over de problemen van de discipelen.
Zijn voeten rusten op dat wat hen angst aan jaagde.
Hun focus lag op hun probleem, op hun angst.
Ze mochten focussen op Hem.
Wat een les gaf Jezus zijn volgelingen.
Maar wat een les geeft Hij daar aan ons.

Hij komt over jouw problemen naar jou toe.
Laat je niet vangen door de gevoelens van angst en wanhoop.
Blijf vertrouwen!
Bij God is alles mogelijk.
Ook voor jou!

Reageren wij als Petrus?


We hebben vaak veel te zeggen over de volgelingen van Jezus.
De één is haantje de voorste en een ander een verrader en weer een ander Jezus lieveling en dan is er ook één die wij bestempelen als ongelovige.
Maar zie dit hier:

Petrus die zag dat het Jezus was kreeg zoveel verlangen om naar Hem toe te gaan.
Hij zag de problemen niet meer, Hij zag alleen zijn geliefde Meester.
Hij mocht zolang als zijn focus en vertrouwen op Jezus was, lopen over dat water, wat hij net nog als een levensgevaarlijk probleem zag, naar Hem toe.
Totdat Petrus weer ging zien hoe eng en gevaarlijk zijn probleem was.
Toen zonk hij er weer in weg.
Werd zijn probleem ook een probleem.
Maar ook daar was Jezus bij.
En ook dat heeft Hij in de hand.
Hij pakte de hand van Petrus en hielp hem.

Durf jij over jouw problemen naar Jezus toe te lopen?
Dat gaat om vertrouwen.
Ook jij mag die ervaring beleven.

Durf jij uit te stappen?
Kan jij over je problemen heen zien?
Je niet mee laten slepen door angst maar telkens opnieuw je hart te vullen met Hem, met vertrouwen?



Als je hart lekt, en er loopt vertrouwen weg, door pijn of teleurstelling, dan is er een risico dat je gaat zinken.
Merk je dat er een lek zit, maak het vol met Hem, die door jouw gebroken en gescheurde hart zo goed kan schijnen met Zijn licht.

Reacties

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij