Doorgaan naar hoofdcontent

Help mee

Hier een oproep van mijn kant.
Een collega blogger deelde dit bericht en ik wil dit ook delen, in de hoop dat er nog meer mensen opstaan voor deze 2 mensen.

Twee kennissen van hem Irina Alexandrova en haar 17-jarige dochter Margarita zijn 7 jaar geleden gevlucht uit Oezbekistan omdat ze christen zijn en daar werden vervolgd. Ondertussen wonen ze alweer een tijdje hier en zijn weer een beetje tot rust gekomen en hun leven weer kunnen opbouwen.
Echter de rechter heeft besloten om ze alsnog uit te wijzen. De reden is dat ze hier in Nederland naar een gereformeerde kerk gaan en in Oezbekistan naar de Grieks-Orhodoxe kerk. Volgens de rechter is dit een bekering tot een ander geloof en om die reden komen ze ook niet voor het kinderpardon in aanmerking.
Oezbekistan is een land waar ze absoluut niet veilig zijn (Oezbekistan staat 15e op de lijst van Open Doors!) en als ze door dit besluit van de rechter teruggestuurd worden is de kans zeer groot dat ze direct in de gevangenis worden gezet, met kans op marteling en verkrachting. Zelfs de lokale politiek van Kampen (waar ze wonen) zijn stomverbaasd over dit besluit en zijn samen met een aantal schoolvrienden van Margarita een petitie gestart.

Mijn vraag is dan ook of jullie de petitie willen ondertekenen en dit bericht willen verspreiden zodat Margarita en haar moeder alsnog in Nederland mogen blijven.
Willen jullie meer weten, schroom niet om het  te vragen.

Hier de link naar een facebookpagina speciaal voor Irina en Margarita: Margarita moet blijven

Wil je de petitie ook ondertekenen?
Dan is hier de link: petitie

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...