Doorgaan naar hoofdcontent

Help mee

Hier een oproep van mijn kant.
Een collega blogger deelde dit bericht en ik wil dit ook delen, in de hoop dat er nog meer mensen opstaan voor deze 2 mensen.

Twee kennissen van hem Irina Alexandrova en haar 17-jarige dochter Margarita zijn 7 jaar geleden gevlucht uit Oezbekistan omdat ze christen zijn en daar werden vervolgd. Ondertussen wonen ze alweer een tijdje hier en zijn weer een beetje tot rust gekomen en hun leven weer kunnen opbouwen.
Echter de rechter heeft besloten om ze alsnog uit te wijzen. De reden is dat ze hier in Nederland naar een gereformeerde kerk gaan en in Oezbekistan naar de Grieks-Orhodoxe kerk. Volgens de rechter is dit een bekering tot een ander geloof en om die reden komen ze ook niet voor het kinderpardon in aanmerking.
Oezbekistan is een land waar ze absoluut niet veilig zijn (Oezbekistan staat 15e op de lijst van Open Doors!) en als ze door dit besluit van de rechter teruggestuurd worden is de kans zeer groot dat ze direct in de gevangenis worden gezet, met kans op marteling en verkrachting. Zelfs de lokale politiek van Kampen (waar ze wonen) zijn stomverbaasd over dit besluit en zijn samen met een aantal schoolvrienden van Margarita een petitie gestart.

Mijn vraag is dan ook of jullie de petitie willen ondertekenen en dit bericht willen verspreiden zodat Margarita en haar moeder alsnog in Nederland mogen blijven.
Willen jullie meer weten, schroom niet om het  te vragen.

Hier de link naar een facebookpagina speciaal voor Irina en Margarita: Margarita moet blijven

Wil je de petitie ook ondertekenen?
Dan is hier de link: petitie

Reacties

Populaire posts van deze blog

Laat je licht schijnen in het duister

Ik zie in hoe er voor de lieve vrede...om het duister heen wordt gedanst. En ook hoe ik zelf een lange periode nodig heb gehad om echt het licht door mij heen te laten schijnen. Daarover in deze blog meer. Alleen heel even eerst iets anders omdat het zolang geleden is dat ik heb geblogd. Afgelopen periode heb ik vaker het gevoel gekregen, een innerlijk verlangen, om weer lessen en inzichten die ik op doe met jou te delen. Hier op mijn blog. Mijn eigen speciale plekje om mijn hart met jou te delen. Een inkijkje te geven en te verbinden met jou. Mogelijk je ook te inspireren. Vandaag wil ik beginnen met iets wat ik de laatste weken zo op mijn hart heb. Persoonlijke zoektocht Eigenlijk nog helemaal niet zo helder wat ik ermee mag voor mezelf. In de blog wil ik het in ieder geval met jou delen. De worstelwoorden uit mijn hart. Mogelijk ontrafelt het schrijven het weer. Zo heeft deze blog, het delen van woorden met jou, mij vaker geholpen om te ontrafelen wat er lag. Voor mij voelt het heel...

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik...

Ja ik wil

Afgelopen dagen was het een beetje stil hier op mijn blog. Maar gelukkig kan ik zeggen dat dit een mooie reden heeft. Maandag is het begonnen, en sindsdien had ik niet de ruimte in mezelf meer om te schrijven! We zaten lekker te eten, mijn vriend at gezellig mee. Na het eten vroeg hij of de kindjes nog even wilde blijven zitten. Hij had iets heel belangrijks te doen... Daar ging hij: Op zijn knieën voor mij! Waar de kindjes bij waren heeft hij gevraagd of ik zijn vrouw wilde worden. Dwars door de tranen, nu gelukkig van blijdschap, was er een duidelijk hoorbaar antwoord. Ja ik wil! Ik wil het heel graag. Mijn leven is zoveel rijker geworden sinds ik hem heb mogen leren kennen. Alle lange tijd waren we op zoek naar onze weg. Hoe en wanneer komt ons moment? Dat was best ook weleens een lastige weg. En ook hierbij ging het zo anders als dat wij eerst hadden bedacht. Gods wegen gaan zo bijzonder. Want eigenlijk kwam daar zomaar vanuit het niets de oplossing! Alle...