Doorgaan naar hoofdcontent

Gezinsavond: Gods weg gaan

In een blog eerder vroeg ik mij af, hoe deel je met je kinderen je geloof, daarover lees je in deze blog: Hoe geef jij door?
Hierop kreeg ik een hele mooie tip, van collega blogster, Ilse, zij doet al een tijd met haar kindjes family night, waarop ze op een leuke, aansprekende manier een onderwerp vanuit het geloof belicht.
Een manier die aansluit bij kindjes.
Waarin ze leren, praktisch dingen leren toepassen, maar ook zelf hun ideeën en ervaringen kunnen delen.
Zij heeft hierover ook een mooie blog: family night.

Vandaag ben ik na het eten met de kindjes aan tafel blijven zitten.
Stiften op tafel en wat witte papieren.
Wat kom je tegen als je gaat wandelen?

Mooie natuur
Andere mensen
Auto's
Huizen
Verschillende straten

Ze wisten van alles op te noemen.
Toen stelde ik de vraag, waarom kom je onderweg stoplichten tegen?
Ja dat wist mijn zoon wel: om je te helpen in het verkeer!

Ik ging vertellen, soms zet God in je leven ook een stoplicht.
Als je wandelt met Hem, en Hem daardoor leert kennen, dan kan je het stoplicht begrijpen.
Dit doet Hij om je te helpen onderweg.
Het kan heel gevaarlijk zijn in het leven.
God wil je helpen en gebruikt daarvoor hulpmiddelen.

Weet je wat het rood betekend in het stoplicht van God?
Mijn zoon wist van alles op te noemen: stoppen, niet doorgaan of gevaar.

En oranje dan?
Ook hierop kwamen antwoorden: kijk goed uit, remmen en opletten of blijf je wel dichtbij God?

Bij groen was het duidelijk: je loopt dichtbij God, je doet het goed of je bent veilig.

Samen met de kindjes hebben we dit verwerkt in een tekening.
Een stoplicht met tekst, zodat ze het goed kunnen onthouden.





We lazen hierbij uit de Bijbel, wat aansluit bij waar we mee bezig waren, over Gods weg gaan.
Dat alleen als je dichtbij God blijft en je goed naar Hem luistert je veilig de weg kan lopen.
Het is best moeilijk om bij God te blijven, onderweg in je leven kom je zoveel tegen.
Toch is het volgen meer waard dan iets wat je onderweg tegen komt en wat je van Gods weg afleid.
Zodra dat dreigt te gebeuren, dan waarschuwt God, door dat stemmetje in je hoofd, of door mensen om je heen.
Dat zijn stoplichten van God onderweg!
Let je wel op, blijf op mijn pad mijn kind, ik heb hoopvolle plannen met jou.
Zijn oog is op jou, Hij onderwijst je en Hij leert ons de weg die we moeten gaan.
Dit doet Hij omdat Hij van ons houd!
We mogen daarin vallen en opstaan, soms maken we omwegen.
Maar wat is God blij als je dan weer op Zijn weg bent.
Dan word er feest gevierd in de Hemel.
Het is Hij die ervoor zorgt dat we op de goede weg blijven.
Niet iets van ons.
Zijn liefde, Zijn oog, Zijn onderwijs!
Soms komt dat stoplicht om ons te remmen, zodat we op Zijn weg blijven.
Maar soms ook datzelfde stoplicht om ons aan te moedigen door te lopen op Zijn weg!

We lazen de volgende tekst:

Psalm 32:8
Ik onderwijs u en leer u de weg die u moet gaan;
Ik geef raad, Mijn oog is op u.

Reacties

  1. Oh wat gaaf dat je er mee aan de slag bent gegaan en de Kids zo te zien ook enthousiast zijn! Enuhhhh Tnx voor de link. Liefs ilse

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja ze vonden het echt heel erg leuk, en vragen nu al gaan we het vaker doen. Helemaal leuk. Ik zal regelmatig op je blog ideeën opdoen, je hebt al zoveel gedaan. Enne ja aan jou de eer van de gezins/familie avond. Daarom wilde ik je er netjes bij vermelden, enne linken zijn altijd erg leuk!

    Wij gaan zeker verder!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...