Doorgaan naar hoofdcontent

Laat mij niet los

Soms heb ik van die momenten dat ik mij afvraag:

Hoe zien anderen nou dat ik Christen ben?

Kunnen ze dat wel merken?
Of ben ik misschien niet anders, gedraag ik mij niet anders als mensen die niet in God geloven?

Ik weet dat als ik met mensen kan praten over mijn Vader dat ik vol passie en kracht van God kom.
Dat als ik Bijbelstudie doe, ik hongerig word en mijn dorst kan lessen met telkens weer nieuwe mooie dingen van Hem, dat als we de Bijbelstudie met de kring deden, de Geest soms door mij sprak, dat is zo bijzonder om mee te maken! Of als ik zing, liederen die passen bij hoe ik mij voel, waardoor ik mijn hart mag legen voor Zijn troon, om hem lof te zingen of een klaaglied bij Hem neer te leggen. Te voelen dat Hij verbonden is met mij. Dat als ik zing dat Hij mijn hart vult. Dat we contact hebben, communiceren en een band leggen die telkens weer dieper gaat. Dat geeft energie, dat geeft echte vrede, dat geeft rust, dat geeft troost en moed. Als ik bid, of stille tijd heb, Zijn stem mag horen. Dan weet ik, dat is het verschil met de mensen die niet geloven.

Hoe diep het dal was waar ik door moest, ik mocht hiervan genieten, ik mocht putten uit de waterbronnen, kreeg wat ik nodig had en wist, Hij is bij mij!
Als een Vader stond Hij naast mij om samen te wandelen, voor mij om mij te beschermen, achter mij om mij op te vangen en te steunen, boven mij om mij de weg te kunnen wijzen.

Zoveel mogen genieten van Hem, zo vol vuur en passie.

En nu?

Nu sta ik op een punt, het is rustig in mijn leven.
Ik geniet, ik leef in een warme veilige omgeving.
Geen diep dal, maar al ver geklommen, de top is nog niet voor nu, die top ligt in de Hemel, maar wel in een rustige veilige omgeving aan gekomen.

Ik merk, nu is de passie lastiger te vinden.
Nu snap ik:

Zalig zij die verdriet hebben want ze zullen vertroost worden.

Nu komt het aan op herdenken van wat Hij deed, Hem blijven zoeken want dan zal ik vinden, laten zien wat ik in mijn diepe dal geleerd heb om op de top niet de verkeerde keuzes te gaan maken.

Vader,

Hier boven op de top wil ik vragen, hou mijn inzicht juist.
Laat mij bewust blijven dat ik U nodig heb ook nu het voorspoedig gaat kan ik het niet alleen.
Leid mijn wegen en help mij om steeds weer voor U te kiezen.
Neem mijn leven, vul mijn hart en laat het telkens opnieuw die verbinding met U vinden.
Alleen bij U vind mijn ziel de ware rust.
Ik wil U danken voor de weg die U met mij bent gegaan!
Wilt U met de mensen zijn die nog in de dalen verkeren.
Laat Uw grootheid zien, wees bij hen.
Breng hen op het pad omhoog.
U die de ladder zelf bent, de ladder naar de Hemel.
Vul Uw ladder met Uw kinderen en welke ellende ze hier op aarde overkomen, brengt U ze veilig Thuis...

Ik wil U danken voor Uw grootheid als ik klein ben
Ik wil U danken voor Uw trouw zelfs als ik ontrouw ben
Ik wil U danken voor Uw liefde toen ik nog niet wist wat liefde was

En ik wil U vragen, laat mij nooit alleen!

In Jezus naam,

Amen

Reacties

  1. Mooi Petrina nu mag je uitdelen in alle rust en mij ook bemoedigen in je mooie reactie...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zijn Licht brengen waar het donker is, Zijn liefde waar de liefde ontbreekt, Zijn hulp bij de hulpeloze. Omdat ik weet, Hij deed het ook voor mij!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...