Doorgaan naar hoofdcontent

Gezinsavond 3: Gods weg gaan ook als er geen weg lijkt

Afgelopen twee gezinsavonden ging het over Gods weg gaan.
Nu wil ik daar weer een ander onderdeel van bekijken samen met de kindjes.






We hebben gelezen uit Exodus 14, God stuurde Israël een andere weg, Hij waarschuwde Mozes al dat Egypte achter hen aan zal komen maar dat Hij hen zal laten winnen.
Dat Israël bang werd en smeekte tot God!
Er was geen weg, voor was de zee, opzij waren de bergen en achter hen waren de Egyptenaren.
Ze konden alleen  naar boven en dat deden ze.

Ondertussen gingen ze ook naar hun leider.
De zorgen, de angst, het bracht een boosheid en een klagen over hen.
Herken je dat?
Ik wel, als het tegen zit dan zoek ik mensen om even mijn hart uit te storten.
Niet altijd meen ik alles wat ik zeg, maar ik voel het op dat moment wel (gevoel kan je zo misleiden).
Als ik dan mijn hart uitgestort heb en ik denk na over wat ik allemaal zei, denk ik:

Hoe durfde ik dat te denken?
Hoe durfde ik dat te zeggen?

Zo ging het ook bij de Israëlieten, ze zeiden tegen Mozes:

Waarom heb je ons uit Egypte gehaald?
Om te laten sterven in de woestijn?
We hadden beter in Egypte kunnen blijven als slaaf, daar kunnen sterven!

Angst maakte hen onredelijk.
Het zorgde ervoor dat ze verlamde en geen weg meer zagen.
Ja ze kenden God wel, maar ze hadden nog geen Bijbel zoals wij.
En wij, met Gods Woorden hebben nog moeite om niet te mopperen, om open te blijven staan voor Gods mogelijkheden ook al zien wij allemaal onbegaanbare wegen.

Daar stonden ze.
De oplossing van de Israëlieten?
Naar Mozes hun leider.
Wat deed Mozes?
Hij ging bidden tot God.
Ook hij koos de weg omhoog!
De enige weg die er altijd is, hoe moeilijk je het ook hebt, naar boven is de weg vrij.

God zei: Mozes waarom bid je?

Ja God had al beloofd dat het Zijn volk zou laten overwinnen om zo de Egyptenaren te laten zien dat Hij God was en met Israël was.
Dus waarom bad hij eigenlijk?
Het was zijn enige weg!
God bevestigde nogmaals Zijn woord, alsof Hij wilde laten merken, luister Mozes, je kan mij vertrouwen.
Mozes kreeg een opdracht.
Hoe zou hij over die opdracht gedacht hebben?
Waarom bidden wij eigenlijk?

Steek je stok boven het water.
Ik zal een pad maken zodat jullie droog naar de overkant kunnen.


Door een stok een pad door de zee?
Nee het was niet de stok, God gebruikte dat voorwerp, maar het was Hij zelf die dat pad maakte.
Waar geen weg was, maakte Hij een pad voor Zijn volk, voor Zijn oogappel.
Ze konden droog naar de overkant.

Ik vroeg de kindjes een paar vragen:
Waar was Israël bang voor?

-Voor de soldaten en paarden van Farao, en ze konden niet verder er was geen weg meer, alleen terug, maar dan zouden ze sterven.

Ben jij weleens bang geweest?

-Ja ze waren weleens bang geweest, van heel verschillende dingen.

Wat deed jij toen?

-Ze gingen bidden, of riepen/kwamen naar mij.

Welke weg had God voor Israël?


Dwars door de zee, terwijl het voor Israël leek alsof dat geen weg was, maakte Hij een pad.

Ik had werkbladen uitgeprint op Bijbel idee wat bij dit onderwerp past.



   
Zo gingen we aan de slag met golven tekenen en een muur van water maken met de golven.
Een pad dwars door die golven heen, naar de andere kant van het water.
Daarboven schreven we heel groot:

God maakt de weg, als wij geen uitweg zien!

Rond het werken schreven de kinderen allemaal kernwoorden uit het verhaal.
Op deze manier hebben ze er goed over kunnen nadenken en hebben we ervan kunnen leren.
Wat mogen wij doen als we geen weg meer zien.
Als er om ons heen alleen maar gevaren dreigen.
De weg naar boven is altijd vrij!
Dat God overal bij is en dingen kan die wij niet eens kunnen bedenken.









Toen we klaar waren zongen we Mirjam's overwinningslied, een lied waar ik sinds afgelopen week elke dag  mee wakker word.

De koning van Egypteland
trok al zijn legers saam
Ons lot was echter in God's hand
Geprezen zij Zijn naam
Zingt de Heer want Hij is hoog verheven
het paard en zijn ruiter stortte Hij in zee
Zingt de Heer want Hij is hoog verheven
het paard en zijn ruiter stortte Hij in zee






Reacties

  1. Ik geniet van jullie gezinsavondverslagjes... Heel veel liefs voor jullie drietjes....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goed zo Siejacoba, geniet maar lekker mee! Snel weer eens echt afspreken, gezellig!

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Laat je licht schijnen in het duister

Ik zie in hoe er voor de lieve vrede...om het duister heen wordt gedanst. En ook hoe ik zelf een lange periode nodig heb gehad om echt het licht door mij heen te laten schijnen. Daarover in deze blog meer. Alleen heel even eerst iets anders omdat het zolang geleden is dat ik heb geblogd. Afgelopen periode heb ik vaker het gevoel gekregen, een innerlijk verlangen, om weer lessen en inzichten die ik op doe met jou te delen. Hier op mijn blog. Mijn eigen speciale plekje om mijn hart met jou te delen. Een inkijkje te geven en te verbinden met jou. Mogelijk je ook te inspireren. Vandaag wil ik beginnen met iets wat ik de laatste weken zo op mijn hart heb. Persoonlijke zoektocht Eigenlijk nog helemaal niet zo helder wat ik ermee mag voor mezelf. In de blog wil ik het in ieder geval met jou delen. De worstelwoorden uit mijn hart. Mogelijk ontrafelt het schrijven het weer. Zo heeft deze blog, het delen van woorden met jou, mij vaker geholpen om te ontrafelen wat er lag. Voor mij voelt het heel...

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik...

Feedback gezocht

Al op de training die ik gedaan hebt voor geloofwaardig bloggen, begon het te borrelen. Niet echt direct, want ergens zat ik er toch wel aan vast. Maar toen ik eenmaal op gang kwam zag ik de rode lijn door mijn blogs. In mijn blog over de trainingsdag, te lezen via de klikbare link: Geloofwaardig bloggen- Paulien Vervoorn en Helga Warmels  die heel waardevol en mooi was, liet ik jullie al lezen dat ik dingen anders wil. Er zijn dingen die ik anders wil aanpakken, maar er zijn misschien ook wel dingen die ik wil veranderen. Wat dingen die veranderd zijn: * De namen op de tabbladen. Je kan de tabbladen vinden op de home pagina. Zo vind je daar: Blogs, Over mij, Gezin om de Bijbel, Gelukkig door Zijn Woord en Inspirerende filmpjes. Neem er gerust een kijkje en laat je verrassen! * Boven aan de rechterkant van de pagina zie je labels. Bij alle blogs plak ik labels. Hierdoor kan je makkelijk verwante blogs lezen. Wanneer je op één van de labels klik vind je alle blogs die met da...