Doorgaan naar hoofdcontent

Stap uit de schaduw

Herken je dat?
Het gevoel dat je in de schaduw loopt?
Je weet dat de zon schijnt daardoor, maar het licht ervan, het kan je niet bereiken.
De warmte ervan, je voelt het niet, het dringt niet binnen.
Er staat iets tussen jou en de zon.

Er is in mijn leven veel schaduw geweest.
Zolang heb ik het koud gehad, was mijn wereld donker en vol met angsten!
Elke dag was het een gevecht om te overleven.
Toch bleef ik strijden.
Wat toch al heel bijzonder is en iets zegt over mijn karakter.

Ik luisterde naar wat mijn lichaam, mijn gevoel zei, maar ik liet het niet overheersen.
Gaf ruimte, kreeg ruimte, maar bleef mijn ritme in mijn leven aanhouden.
Dwong mezelf sociaal bezig te blijven.
Dat hielp, het zorgde ervoor dat ik niet isoleerde.
Mijn wereld bleef hierdoor groter dan mijn schaduw wereldje.
Hierdoor zag ik het licht bij anderen schijnen, hoorde ik de warmte van de mensen om mij heen, voelde ik dat er meer was dan wat ik nu doorstond.
Het gaf mij hoop.

Ooit, ooit zal het mij lukken en zal ik die schaduw wereld los kunnen laten.
Mezelf durven te laten zien.
Vrij te genieten van het Licht dat schijnt!

Sta op en schitter, je licht is gekomen, over jou schijnt de luister van de HEER.

Het is een lange weg in de schaduw geweest.
Gelukkig liep ik daar niet alleen!
Overigens zie ik nu, dat het absoluut niet zo donker was, mijn gevoel gaf niet de werkelijkheid door.
Mijn beeld was gekleurd door mijn gevoel.
Maar eigenlijk heb ik wel zeker 2 jaar het gevoel gehad alsof het leven niet voor mij was, heb ik enorm veel angsten gehad in die tijd, heb ik een zware strijd moeten strijden.
Maar nu durf ik wel te zeggen, ik ben opgestaan.
Ik ben uit de schaduw wereld gelopen, met het vertrouwen dat God mij gaf, met wat ik van Hem geleerd had, kwam de wil en de kracht om vrij te genieten van het Licht dat schijnt.
Wat heb ik veel geleerd in die zware jaren.
Loop je in de schaduw op dit moment, hou vol.
Het is zwaar, maar het is het waard om vol te houden!
Stap uit de schaduw, loop in de zon.




Reacties

  1. Mooi Petrina,
    Mooi om te lezen dat je bent opgestaan. Hopelijk kan je de zon vaak een lekker warm meemaken.
    Dit zou overigens een prima blog zijn voor de bloghop van deze maand.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Als de schaduw weer gaat vallen, weet ik waar ik zijn mag en kan. Dat te weten alleen al geeft een rust. De basis van mijn vertrouwen is een God die nooit veranderd.

      Dank je wel voor je mooie reactie!

      Ik had al een blog ingestuurd als bloghop, maar zie het als compliment! Leuk!

      Verwijderen
  2. Heel mooie blog! Er is geregeld nog best wel schaduw in mijn leven. Maar ik weet dat ik mag stralen als een ster in een donkere wereld.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Veel zegen Ariëlla, deze wereld kan inderdaad stralende sterren gebruiken.

      Hou balans in de schaduw en licht zijde van je leven. Best nog weleens lastig he.. Sterkte!

      Leuk dat je reageert!

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met ...

Gezinsavond: Johannes is zijn naam (derde advent)

Vandaag hebben we het even heel anders gedaan. Ik heb geen foto's van tijdens het knutselen, want toen waren de kindjes van mijn vriend hier ook. Zijn dochter heeft samen met mijn dochter het werkje gedaan. Terwijl de jongens aan het spelen waren met hem. Zijn zoon houd niet zo van de knutselwerkjes, dus zo hadden ze allemaal wat te doen. We hebben gelezen weer uit Lukas 1 Dat Zacharias en Elisabet een zoon hadden gekregen. Op de achtste dag werd hij besneden en alle mensen wilde hem Zacharias noemen. Maar Elisabet zei: nee Johannes is zijn naam. Iedereen was verbaasd want niemand in de familie heet zo! Zacharias, die nog steeds niet kon praten, werd gevraagd hoe hij zijn zoon wilde noemen. Hij pakte zijn schrijftablet en schreef: Johannes is zijn naam! Gelijk kon hij weer praten. We hebben een werkje gemaakt wat hierbij hoort. Ik vroeg aan de meiden, wat krijg je met de post als er een kindjes geboren is? Een geboortekaartje! Nu hebben wij geboortekaartj...

Een lichtpuntje

Wat is het mooi om voor anderen een lichtpuntje te kunnen zijn. Dat zit ook niet in grote dingen, soms zijn het juist de dingen die vanzelfsprekend horen te zijn. Veel mensen leven in een wereld, met heel veel mensen om hen heen. Toch ervaren ze eenzaamheid. Daarnaast de vele mensen met pijn, verdriet en ellende. Er is genoeg waar we een lichtje mogen zijn. Wat het mooie ervan is? Als je ergens straalt met jouw liefde en warmte, dan kaatst de warmte weer terug naar jou.