Doorgaan naar hoofdcontent

Een lichtpuntje



Wat is het mooi om voor anderen een lichtpuntje te kunnen zijn.
Dat zit ook niet in grote dingen, soms zijn het juist de dingen die vanzelfsprekend horen te zijn.
Veel mensen leven in een wereld, met heel veel mensen om hen heen.
Toch ervaren ze eenzaamheid.

Daarnaast de vele mensen met pijn, verdriet en ellende.
Er is genoeg waar we een lichtje mogen zijn.
Wat het mooie ervan is?

Als je ergens straalt met jouw liefde en warmte, dan kaatst de warmte weer terug naar jou.

Reacties

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met ...

Gezinsavond: Johannes is zijn naam (derde advent)

Vandaag hebben we het even heel anders gedaan. Ik heb geen foto's van tijdens het knutselen, want toen waren de kindjes van mijn vriend hier ook. Zijn dochter heeft samen met mijn dochter het werkje gedaan. Terwijl de jongens aan het spelen waren met hem. Zijn zoon houd niet zo van de knutselwerkjes, dus zo hadden ze allemaal wat te doen. We hebben gelezen weer uit Lukas 1 Dat Zacharias en Elisabet een zoon hadden gekregen. Op de achtste dag werd hij besneden en alle mensen wilde hem Zacharias noemen. Maar Elisabet zei: nee Johannes is zijn naam. Iedereen was verbaasd want niemand in de familie heet zo! Zacharias, die nog steeds niet kon praten, werd gevraagd hoe hij zijn zoon wilde noemen. Hij pakte zijn schrijftablet en schreef: Johannes is zijn naam! Gelijk kon hij weer praten. We hebben een werkje gemaakt wat hierbij hoort. Ik vroeg aan de meiden, wat krijg je met de post als er een kindjes geboren is? Een geboortekaartje! Nu hebben wij geboortekaartj...