Doorgaan naar hoofdcontent

De weg is vrij

Ik merk dat ik mij zo zorgen kan maken om onbelangrijke dingen.
Juist komen al die dingen door mijn hoofd als ik tijd door wil brengen met God.
De dingen die gebeuren in mijn leven, ik kan het zelf zo vasthouden, ondanks dat ik weet dat ik met zorgen maken niets kan winnen.
Het leid mij af tijdens het bidden, het spookt door mijn hoofd als ik aan het Bijbellezen ben.
Telkens weer moet ik bewust kiezen voor God.
Het negeren en net voeden met een nieuwe gedachten.

Tegenslag

Het probeert op zoveel manieren mijn leven te beïnvloeden.
Alsof het nu ik gelukkig ben niet toe wil laten dat ik blij ben.
Ik wil leren hoe ermee om te gaan.
Dat het mijn leven, mijn gevoel niet beïnvloed.
Wat er ook gebeurd, hoe groot de tegenslag is, er is hoop voor mij.
God houd van mij!
Hij gaf Zijn leven op om mij te redden.
Dat is wat ik telkens nu bedenk.
De waarheid!

Droom


Het lijkt wel alsof God mij hierop voorbereid heeft.
Weken geleden, zondag op maandagnacht, was ik vroeg wakker.
Ik viel later weer in slaap, echt maar 10 minuten geslapen.
En daar was er weer één een droom.
Het zweet brak mij uit.
De droom was zo echt:

Ik zat in de auto en reed, geen idee waar naar toe maar ik had een doel.
Om mij heen reden allemaal mensen die ik kon.
En die maakte allemaal ongelukken, ze deden zo gevaarlijk.
Het leek wel alsof ze het leuk vonden.
Ik wilde het niet, ik wilde niet botsen.
Voorzichtig reed ik verder, mijn weg bleef schoon.
Ze raakten mij niet, toch was ik er zo mee bezig dat het misschien mij zou raken.
Het maakte mij bang.
De mensen om mij heen die ik kon, die riepen mij, ze zwaaiden naar mij, ik deed mijn raam open en riep:

Het is niet mijn schuld, ik kan er niets aan doen!!

En ik, ik reed gewoon verder...........

Ik mag de angst dat het mij raakt loslaten.
Mijn weg blijft berijdbaar, ik mag blijven bewegen richting Hem!
Niet stoppen bij tegenslagen, mijn aandacht daar op leggen.
Doorgaan naar Hem.

Heere,

Ik kom bij U en wil rusten aan Uw voeten
Help mij lieve papa om bij U te leren ont - moeten
Geeft U mij de kracht en het vermogen
Telkens weer te doen wat goed is in Uw ogen
U weet waar ik doorga want U zag Uw Zoon
Maar juist door Zijn vernedering draagt Hij de kroon
Help mij in deze tegenslagen mijn blik op U te slaan
Dank U dat U voor mij een weg door het leven baan
De weg is vrij ik kan bij U komen

Amen





Reacties

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...