Doorgaan naar hoofdcontent

In de knoop!

Druk zijn ze bezig in de tempel.
Ze zingen, ze offeren en ze wassen.
Tot een man hen komt verrassen!

Ik zal jullie helpen om Jezus gevangen te nemen.
Hoeveel geven jullie mij daarvoor?
Dertig zilverlingen fluisteren ze in mijn oor.
Vanaf nu bedenk ik wat ik ga ondernemen.

Druk zijn ze bezig, alles lijkt heel normaal.
Maar hoofden en harten zijn bezig met een ander verhaal.

Eindelijk weet ik hoe en wanneer.
Als Hij gaat bidden de discipelen slapen.
Kom stuur mannen met een wapen.
Ik geef Hem straks een kus voor de laatste keer.

Hoe zal het verder gaan wij kunnen niet mee.
Wij moeten leven naar de wet, heilig voor God!
Dat Judas op ons pad kwam dat was het lot.
Wij wassen, wij zingen en wij offeren vee.

Eindelijk liep ik eens vooraan!
Mannen met stokken en zwaarden achter mij aan.
Nu heb ik eindelijk iets goeds gedaan.
Iedereen zal vanaf nu mij ook zien staan!

Jezus word zo bij de hogepriester gebracht.
Wij spreken de mensen om ons heen aan.
Wie weet welke vreselijke dingen Hij heeft gedaan?
Hij moet veroordeeld dus we zoeken naar een klacht!

Wat heb ik allemaal gedaan?
Ik wil herstellen en ga naar de tempel.
Wanneer dit niet helpt gooi ik het geld over de drempel!
Hoe kan ik hiermee verder leven, hoe kan ik verder gaan?

Aan dit geld kleeft nu bloed.
We kopen hiervan land.
Om mensen te begraven is dat niet frappant?
Echt wij weten hoe het moet!

Waar moet ik toch heen?
Mijn hart voelt als een steen.
Altijd kon ik van Hem leren.
Nu kan ik niet meer terug keren


Wij gebruiken onze stem en praten.
Er moet toch iets zijn waarvoor we Jezus kunnen beschuldigen?
De leugens ze vermenigvuldigen.
Net zolang tot ze Jezus kruisigen en Bar abbas loslaten.


De aarde kleurt rood.
Jezus en ik, gaan op dezelfde dag dood.
Er is een plan in dit leven...
Jezus zal opstaan en leven gaan geven!

Reacties

  1. Dank je voor je reactie!

    Het laatste stukje zit zoveel kracht in, het gaat over Judas maar ook over mezelf. Met Christus gestorven en door Zijn opstanding weer tot leven gekomen....

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...