Na de scheiding ben ik twee jaar alleen geweest.
Nou ja samen met de kindjes dan natuurlijk!
Toen kwam mijn vriend op een bijzondere manier in mijn leven.
In het begin was het echt iets tussen ons, iets van ons samen, waar we eerst van wilde weten waar gaat het heen.
Wat een bijzondere periode was dat ook.
Een periode met veel nieuwe dingen voor mij...
Leren om liefde te ontvangen, het was voor mij een hele weg, een groei merkte ik daar in.
Voor vele klinkt dit vreemd, al weet ik dat er mensen zijn die hebben gezien hoe ik op een simpele liefdevolle reactie reageerde.
Een knuffel en ik zakte op de grond en ging zo hard huilen.
Onder die reactie zat een diepe put van pijn.
Mijn vriend begreep mij hierin, respecteerde het, maar belangrijker nog...
Na een tijd gingen we verder.
Nou ja samen met de kindjes dan natuurlijk!
Toen kwam mijn vriend op een bijzondere manier in mijn leven.
In het begin was het echt iets tussen ons, iets van ons samen, waar we eerst van wilde weten waar gaat het heen.
Wat een bijzondere periode was dat ook.
Een periode met veel nieuwe dingen voor mij...
Leren om liefde te ontvangen, het was voor mij een hele weg, een groei merkte ik daar in.
Voor vele klinkt dit vreemd, al weet ik dat er mensen zijn die hebben gezien hoe ik op een simpele liefdevolle reactie reageerde.
Een knuffel en ik zakte op de grond en ging zo hard huilen.
Onder die reactie zat een diepe put van pijn.
Mijn vriend begreep mij hierin, respecteerde het, maar belangrijker nog...
Hij bleef wel liefde geven.
Na een tijd gingen we verder.
Onze relatie ging naar de volgende stap, een stap die echt spannend was en eigenlijk ook zo raar is...
Dit doordat we allebei al kinderen hebben, spannend om te denken van tevoren, hoe zal het gaan?
Wij zijn stapel op elkaar maar de kindjes accepteren ze ons?
Maar ook elkaar, hoe zullen de kinderen elkaar vinden?
Een hele stap!
Om de kindjes hierin te betrekken.
Wat merk je dan ook echt dat de wereld gebroken is en dat ook in ons leven dingen zijn die de gebrokenheid duidelijk maken.
Eerst leerde mijn vriend mijn kindjes kennen.
Wat ging dat goed, wat genoten wij er allemaal van!
Het liep eigenlijk heel vanzelf.
Genieten met elkaar
Dat is het nu.
Met z'n allen mooie herinneringen maken.
Verder groeien in onze relatie!
Mooi om telkens stapjes te mogen zetten samen.
Duidelijk is wel hoe we verder willen maar rustig om ook iedereen de ruimte te geven.
Wat ben ik dankbaar voor wat ik afgekopen jaar heb mogen ontvangen!
Dat ik nu om kan gaan met liefde omdat zijn liefde de put van liefdeloosheid gevuld heeft, waardoor pijn veranderd is in een blijdschap...
Dankbaar dat we het zo goed mogen hebben met elkaar.
Wat is het mooi hoe het allemaal tot nu toe, zo natuurlijk en goed verloopt, voor ons allemaal.
Heel mooi om te lezen. Bemoedigend voor anderen.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Ariëlla! Er zijn vast meer mensen die op dit punt staan, en het is zo'n bepalend punt ook. Het kan ook goed gaan, het kan ook heel fijn zijn. Ik voel mij zo rijk als ik kijk hoe onze kinderen het met elkaar hebben.
BeantwoordenVerwijderenMooi en heel herkenbaar! Neem alle tijd die je nodig hebt met je kinderen! En veel zegen toegewenst voor je gezamenlijke toekomst!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel voor je berichtje Anneminke. Verdrietig en mooi tegelijk dat het herkenbaar is.
BeantwoordenVerwijderen