Doorgaan naar hoofdcontent

Onze nieuwe weg

Na de scheiding ben ik twee jaar alleen geweest.
Nou ja samen met de kindjes dan natuurlijk!
Toen kwam mijn vriend op een bijzondere manier in mijn leven.
In het begin was het echt iets tussen ons, iets van ons samen, waar we eerst van wilde weten waar gaat het heen.
Wat een bijzondere periode was dat ook.
Een periode met veel nieuwe dingen voor mij...

Leren om liefde te ontvangen, het was voor mij een hele weg, een groei merkte ik daar in.
Voor vele klinkt dit vreemd, al weet ik dat er mensen zijn die hebben gezien hoe ik op een simpele liefdevolle reactie reageerde.
Een knuffel en ik zakte op de grond en ging zo hard huilen.
Onder die reactie zat een diepe put van pijn.
Mijn vriend begreep mij hierin, respecteerde het, maar belangrijker nog...

Hij bleef wel liefde geven.





Na een tijd gingen we verder.
Onze relatie ging naar de volgende stap, een stap die echt spannend was en eigenlijk ook zo raar is...
Dit doordat we allebei al kinderen hebben, spannend om te denken van tevoren, hoe zal het gaan?
Wij zijn stapel op elkaar maar de kindjes accepteren ze ons?
Maar ook elkaar, hoe zullen de kinderen elkaar vinden?
Een hele stap!
Om de kindjes hierin te betrekken.
Wat merk je dan ook echt dat de wereld gebroken is en dat ook in ons leven dingen zijn die de gebrokenheid duidelijk maken.
Eerst leerde mijn vriend mijn kindjes kennen.
Wat ging dat goed, wat genoten wij er allemaal van!
Het liep eigenlijk heel vanzelf.


Genieten met elkaar


Dat is het nu.
Met z'n allen mooie herinneringen maken.
Verder groeien in onze relatie!
Mooi om telkens stapjes te mogen zetten samen.
Duidelijk is wel hoe we verder willen maar rustig om ook iedereen de ruimte te geven.
Wat ben ik dankbaar voor wat ik afgekopen jaar heb mogen ontvangen!
Dat ik nu om kan gaan met liefde omdat zijn liefde de put van liefdeloosheid gevuld heeft, waardoor pijn veranderd is in een blijdschap...
Dankbaar dat we het zo goed mogen hebben met elkaar.
Wat is het mooi hoe het allemaal tot nu toe, zo natuurlijk en goed verloopt, voor ons allemaal.


Reacties

  1. Aritha9 maart 2016 om 14:59

    Heel mooi om te lezen. Bemoedigend voor anderen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Petrina Haak9 maart 2016 om 15:18

    Dank je wel Ariëlla! Er zijn vast meer mensen die op dit punt staan, en het is zo'n bepalend punt ook. Het kan ook goed gaan, het kan ook heel fijn zijn. Ik voel mij zo rijk als ik kijk hoe onze kinderen het met elkaar hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. anneminkehakvoort.wordpress.com9 maart 2016 om 15:44

    Mooi en heel herkenbaar! Neem alle tijd die je nodig hebt met je kinderen! En veel zegen toegewenst voor je gezamenlijke toekomst!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Petrina Haak10 maart 2016 om 08:53

    Dank je wel voor je berichtje Anneminke. Verdrietig en mooi tegelijk dat het herkenbaar is.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Gezinsavond:Als de graan korrel niet sterft

Vandaag begonnen aan de voorbereiding naar Pasen met de kinderen. Eigenlijk wist ik niet zo goed waar te beginnen. Na wat rondlezen op het internet zag ik veel mooie dingen, voor nu gekozen voor Jezus die uitlegt dat een zaadje eerst moet sterven om vrucht te dragen. We lazen dit in Johannes 12:24 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u:  Als de tarwekorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen, maar als hij sterft, draagt hij veel vrucht. De Heere Jezus legt hier uit, dat doodgaan niet een einde is. Als je een plantje wil laten groeien, dan moet je eerst iets zaaien. Dat wat je zaait zal eerst sterven, voordat er een plantje kan gaan groeien. Juist door dat sterven kan er iets nieuws komen. Iets goeds, iets moois. Jezus stierf Ze wisten hier direct dat Jezus gestorven was, dus Hij vertelde dit eigenlijk als voorbeeld over zichzelf. Dat klopt, want ik las even met hen het hele stukje. De Heere wilde Zijn volgelingen bekend maken dat Zijn tijd bijna gekomen ...
Een reactie posten
Meer lezen

Mijn speciale meisje!

In 2014 deed ik mee aan de 10 dagen bidden en vasten. De eerste keer dat ik het meemaakte. Het was geweldig! Ik ging er heen gebukt onder veel zorgen. Financieel zat ik zwaar, vooral in mijn hoofd. Het viel mij heel hard om alles zelf te moeten doen. Daarbij zat ik niet lekker in mijn vel, er was zoveel wat ik verwerken moest. Helemaal naar werd het doordat ik ook medisch niet goed was toen ik weg ging. Ik had nierstenen. 10 Dagen daar genoten, met op de 3de dag hulp van het team omdat ik een koliek aanval kreeg. Maar daarnaast was er iets waardoor ik zichtbaar rijker naar huis ging. Heel veel dingen die gebeurd waren kon ik aan niemand laten zien. Op de 9de dag, ging Insalvation (de band die meespeelt bij deze 10 dagen) zoveel mogelijk kindjes van Compassion aan een sponsor helpen. Als je een kindje wilde sponsoren mocht je vinger in de lucht, en de bandleden gingen in vliegende vaart door de zaal om iedereen te voorzien. Ik ging weg met financiele zorg. En toch ging...
Een reactie posten
Meer lezen

Davids strijd (Deel 4)

Houd dus moed daar stopte gisteren de blog mee. Nu gaan we daar verder. Blijf dichtbij God en gehoorzaam naar wat Hij van je vraagt. Dat is wat David deed. Overwinning  Wat verrassend, hoe David omging met zijn kudde, het had hem geleerd. En nu, nu voelt hij zich in staat om de strijd aan te gaan met een reus! Vol vertrouwen en vol moed gaat hij dat ook aan de koning uitleggen. Hoe wij omgaan met het ongeziene, met dat wat in onze ogen geen betekenis heeft. Het hoeden van de schapen, het eten geven aan de hongerige, het kleden van de naakten. Dat is wat bepalend is. Of dat we op durven te staan als iedereen wel kijkt, en als daar reuzen op het toneel verschenen zijn. Juist in de periode dat je het gevoel had niet mee te tellen, dan kan je God leren kennen. Hem ontmoeten en hem ervaren. Waardoor op het moment als het er toe doet, je weet, hoe je veilig bent in Zijn hand. Zodat je vol vertrouwen, nee niet alleen geloof, en niet alleen enthousiasme. Maar juist vo...
Een reactie posten
Meer lezen