Doorgaan naar hoofdcontent

Gelovig leven

Vorige week schreef ik een blog over, of eigenlijk voor, mensen die geloven zonder naar de kerk te gaan, je kan de blog nog lezen via de klikbare link: Geloven zonder kerk

Vandaag wil ik aan een hele andere groep denken.
Mensen die trouw naar de kerk gaan, die goed en oprecht willen leven.
Ze zitten elke kerk dienst trouw in de kerk, vieren alle feesten, proberen te leven zoals God dat vraagt.
De buitenkant is warm, maar in het lichaam zit een koud hart.

Mee doen


Ze gaan mee met bijvoorbeeld dat wat de familie vind, wat de omgeving vind, ze gaan mee omdat ze wel willen maar niet weten hoe.
Of ze willen er wel bij horen, maar hebben zich nog enkel uiterlijk weten aan te passen.
Ik ben begaan met deze mensen ze zullen zich namelijk pas echt verbonden weten als het harten werk is!
Alleen dan voel je wat geloven echt is!
Vaak omschrijven deze mensen hun geloof op een bijzondere manier.

Als je vraagt: wat is geloven voor jou?
Dan krijg je een verhaal wat ze doen, allemaal randzaken worden genoemd.
Maar een relatie met Jezus, op welke manier dan ook, kunnen ze eigenlijk niet omschrijven.

Opgebrand


Veel van deze mensen leven met een innerlijkke strijd, ze willen erbij horen maar het lijkt hen alleen maar van alles te kosten.
Dat wat ze terug kunnen ontvangen van God kan hun hart niet vullen, niet veranderen.
Sommige gaan worstelen met grote vragen, of ze raken teleurgesteld.
Op vele vlakken ligt er gevaar voor deze mensen.
Ze doen van alles zonder dat God hen daar voor de kracht geeft, ze doen het alleen.
Dat vraagt teveel van deze mensen.
Vaak merk ik ook dat mensen het allemaal doen uit angst.
Angst om bijzondere relaties te beschadigen, angst omdat ze wel het goede willen doen, angst om tegen God te kiezen en soms angst dat als ze nu verkeerde keuzes maken er voor hen geen redding meer is.
Vol angst gaan ze door, verkrampt en zichzelf verbeeldend dat als je goed leeft je er ook uiteindelijk wel zal komen.
Wij mensen kunnen Gods werk niet evenaren!
Proberen we dat?
Dan is er een risico dat we opgebrand raken!
We hebben het vuur aan onze schenen liggen, bewijsdrang naar de gemeente, de schijn voor de buitenwereld omhoog houden.
Maar ook voor deze mensen geld, redding kunnen we niet zelf verdienen!
Het is buigen, handen vouwen, en ontvangen van Hem...

Alleen


Veel van deze mensen voelen zich eenzaam, ze voelen zich alleen.
Dat is lastig en kan twee kanten op werken.
Mensen raken teleurgesteld, of breken in één keer met alles, klaar met het schijn leven dat ze hadden.
Of mensen gaan op zoek, willen ook een echt geloofsleven inplaats van uiterlijk vertoon.
Ze stoppen met de buitenkant van de beker te poetsen en gaan op zoek hoe de beker van binnenuit gereinigd kan worden.
Wetend en bij anderen om hen heen ziende dat de buitenkant dan vanzelf volgen zal!

 Het is beter niet de regels uiterlijk te voldoen maar in je hart een relatie met God te hebben.
Jezus maakte dat meerdere keren aan de farizeers bekend!
Het gaat niet om wat je doet, het gaat om wie er in jou hart leeft?!
Wie volg jij?
Ik ben van binnen zo blij als mensen, die hiermee lopen, hierover in gesprek gaan.

Volg niet de regels van een volk, zonder dat je eerst zeker weet, ik hoor ook bij dat volk.
Meer nog, als je bij dat volk wilt horen, ga niet slapen voordat je gevonden hebt wat je zoekt!

Weet wie zoekt, die vind.
Wie klopt word opengedaan.
Stop niet voor want dit is ook voor jou, jij die nog niet in je eigen hart ervaren hebt of gevonden hebt, dat Hij ook voor jou zonden, jou fouten en tekorten gestorven is.

Ik bid voor deze mensen dat God in hun hart mag werken, daar een onrust en verlangen eilt leggen.
Maar ook de juiste mensen, de juiste woorden op hun pad wilt brengen.
Hij staat boven alles!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Gezinsavond:Als de graan korrel niet sterft

Vandaag begonnen aan de voorbereiding naar Pasen met de kinderen. Eigenlijk wist ik niet zo goed waar te beginnen. Na wat rondlezen op het internet zag ik veel mooie dingen, voor nu gekozen voor Jezus die uitlegt dat een zaadje eerst moet sterven om vrucht te dragen. We lazen dit in Johannes 12:24 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u:  Als de tarwekorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen, maar als hij sterft, draagt hij veel vrucht. De Heere Jezus legt hier uit, dat doodgaan niet een einde is. Als je een plantje wil laten groeien, dan moet je eerst iets zaaien. Dat wat je zaait zal eerst sterven, voordat er een plantje kan gaan groeien. Juist door dat sterven kan er iets nieuws komen. Iets goeds, iets moois. Jezus stierf Ze wisten hier direct dat Jezus gestorven was, dus Hij vertelde dit eigenlijk als voorbeeld over zichzelf. Dat klopt, want ik las even met hen het hele stukje. De Heere wilde Zijn volgelingen bekend maken dat Zijn tijd bijna gekomen ...

Mijn speciale meisje!

In 2014 deed ik mee aan de 10 dagen bidden en vasten. De eerste keer dat ik het meemaakte. Het was geweldig! Ik ging er heen gebukt onder veel zorgen. Financieel zat ik zwaar, vooral in mijn hoofd. Het viel mij heel hard om alles zelf te moeten doen. Daarbij zat ik niet lekker in mijn vel, er was zoveel wat ik verwerken moest. Helemaal naar werd het doordat ik ook medisch niet goed was toen ik weg ging. Ik had nierstenen. 10 Dagen daar genoten, met op de 3de dag hulp van het team omdat ik een koliek aanval kreeg. Maar daarnaast was er iets waardoor ik zichtbaar rijker naar huis ging. Heel veel dingen die gebeurd waren kon ik aan niemand laten zien. Op de 9de dag, ging Insalvation (de band die meespeelt bij deze 10 dagen) zoveel mogelijk kindjes van Compassion aan een sponsor helpen. Als je een kindje wilde sponsoren mocht je vinger in de lucht, en de bandleden gingen in vliegende vaart door de zaal om iedereen te voorzien. Ik ging weg met financiele zorg. En toch ging...

Davids strijd (Deel 4)

Houd dus moed daar stopte gisteren de blog mee. Nu gaan we daar verder. Blijf dichtbij God en gehoorzaam naar wat Hij van je vraagt. Dat is wat David deed. Overwinning  Wat verrassend, hoe David omging met zijn kudde, het had hem geleerd. En nu, nu voelt hij zich in staat om de strijd aan te gaan met een reus! Vol vertrouwen en vol moed gaat hij dat ook aan de koning uitleggen. Hoe wij omgaan met het ongeziene, met dat wat in onze ogen geen betekenis heeft. Het hoeden van de schapen, het eten geven aan de hongerige, het kleden van de naakten. Dat is wat bepalend is. Of dat we op durven te staan als iedereen wel kijkt, en als daar reuzen op het toneel verschenen zijn. Juist in de periode dat je het gevoel had niet mee te tellen, dan kan je God leren kennen. Hem ontmoeten en hem ervaren. Waardoor op het moment als het er toe doet, je weet, hoe je veilig bent in Zijn hand. Zodat je vol vertrouwen, nee niet alleen geloof, en niet alleen enthousiasme. Maar juist vo...