Doorgaan naar hoofdcontent

Loslaten

Kan jij goed loslaten?
Bij dit thema word eigenlijk direct gedacht aan ouderschap.
Want daar word je echt bewust gemaakt dat loslaten belangrijk is, dat het hoort bij het leven.
Zoals een boom, die zijn bladeren verliest in de herfst, om de winter te kunnen overleven.
En ja ouderschap leert en traint het loslaten.
Maar ook als je geen vader of moeder bent, is loslaten zo belangrijk.
Er zijn naast kinderen, nog zoveel meer dingen die ons vast willen houden aan de aarde.
Denk maar aan de gelijkenis waar iemand een grote feestmaaltijd ging houden.
Hij nodigde hiervoor mensen uit.
Toen de maaltijd gereed was en het juiste moment gekomen was, werd er naar deze mensen die genodigd waren een slaaf gestuurd:

Komt, want het is nu gereed!

En daar kwamen allemaal verontschuldigingen.
Ik heb een akker gekocht en wil daar gaan kijken.
Hoor jij jezelf?
Met je net gekochte stuk  land of  huis, wat je wilt bezichtigen en opmeten om in je hoofd een plaatje te maken van hoe het allemaal worden moet?
Het kan zomaar een hindernis zijn naar Zijn maaltijd.
Een ander had net ossen gekocht en wilde die keuren.
Net een huisdier gekocht of een paard waar je van droomde.
En dan is het nu tijd?
Moet je afscheid nemen en je geliefde dier alleen laten?
Nou dat is loslaten hoor.
Heb je het over voor Zijn maaltijd?
Weer een ander vertelde dat hij net getrouwd was.
Relaties, er gaat tijd in zitten.
Dat is ook goed, want we zijn gemaakt voor elkaar, zoals we in Genesis kunnen lezen.
Maar meer nog zijn wij gemaakt voor de relatie in een driehoek.
God, de bovenste punt, mooi tussen de twee andere punten in, onder links de man en onder rechts de vrouw.
Met elkaar verbonden, alsof God jullie omarmt.
Het kan je van de maaltijd houden, een liefdesrelatie.
Wanneer de slaaf terug kwam moest hij alle verontschuldigingen overbrengen van deze mensen.
De excuses, de dingen die ze belangrijker vonden als tijd hebben voor hun Heer.
Stel er komt een afgezand van God bij jouw langs, kan jij loslaten?
Ben jij klaar voor de maaltijd?

Dat is loslaten, vertrouwen.
Ja dan kan je de dingen van nu 'verliezen'.
Maar dan weet je, wat er komen gaat is zoveel groter en heerlijker.
Zo heerlijk dat het niet te beschrijven is.
Kan jij loslaten wat je hebt?
Wat je bezighoud?


Bron: Patrick Mundus van coach met je hart

Reacties

  1. Mooi verwoord, maar best moeilijk: echt loslaten en vertrouwen. Ik merk wel dat het me beter lukt, wanneer ik er om bid en Hem vraag te leren loslaten en vertrouwen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja lastig iets he! We mogen er in groeien zolang als ons levensadem gegeven is.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Hoe Zijn liefde mijn perspectief verandert...

 Hou geen lijst bij van wat jij, of een ander, verkeerd deed. Geen lijst vol kwade zaken... Een stukje uit een Bijbeltekst. Ik las het en het raakt mij diep. Vandaag liep ik er de hele dag mee in mijn hoofd. Ik ben het dan aan het overdenken, voor mezelf. Een beetje herkauwen van wat ik lees. Hierbij stel ik mezelf ook vragen: Wat zegt dit mij? Hoe ziet dit eruit in mijn leven? En vooral: Hoe kan ik hier zelf ook praktisch mee aan de slag in mijn leven? Want alleen het lezen is het luisteren. Dan is het als water dat stilstaat. Het is er wel. Alleen er gebeurd niet zoveel mee en zal het nut verliezen. Wanneer je luistert en doet dan komt er beweging in het water en blijft het water helder, reinigend en verfrissend.  Hoe deze tekst mij raakt Bij het herkauwen viel mij telkens het volgende binnen: Wat gaat het makkelijk bij mij. Het kwade zien en als ik het zie? Dan onthoud ik het ook. Niet continu actief in mijn gedachten. Wel als er weer iets gebeurd. Dan komt het erbij. Zo on...

Laat je licht schijnen in het duister

Ik zie in hoe er voor de lieve vrede...om het duister heen wordt gedanst. En ook hoe ik zelf een lange periode nodig heb gehad om echt het licht door mij heen te laten schijnen. Daarover in deze blog meer. Alleen heel even eerst iets anders omdat het zolang geleden is dat ik heb geblogd. Afgelopen periode heb ik vaker het gevoel gekregen, een innerlijk verlangen, om weer lessen en inzichten die ik op doe met jou te delen. Hier op mijn blog. Mijn eigen speciale plekje om mijn hart met jou te delen. Een inkijkje te geven en te verbinden met jou. Mogelijk je ook te inspireren. Vandaag wil ik beginnen met iets wat ik de laatste weken zo op mijn hart heb. Persoonlijke zoektocht Eigenlijk nog helemaal niet zo helder wat ik ermee mag voor mezelf. In de blog wil ik het in ieder geval met jou delen. De worstelwoorden uit mijn hart. Mogelijk ontrafelt het schrijven het weer. Zo heeft deze blog, het delen van woorden met jou, mij vaker geholpen om te ontrafelen wat er lag. Voor mij voelt het heel...