Doorgaan naar hoofdcontent

Een roeping voor mij

Gisteren onverwachts naar een aanbiddingsconcert geweest van InSalvation.
Dat is niet zomaar een concert, maar echt een feestje vieren voor, maar zeker ook dichtbij God.
Samen met mijn vriendin mogen genieten.
Naast de heerlijke nummers die we zingen, hebben we ook mogen bidden.
In stilte, maar ook was er een gebed van Yafeth, na een ontzettende krachtige toepassing rondom Jona 1.
Waardoor het ineens niet meer alleen over Jona ging, die waarvan we weten hoe het afliep en welke keuzes hij maakte.
Maar opeens werd het een verhaal met een open einde.
Ging het over mijn leven.
Ben je weleens wakker geschud?
Dat was de vraag...

Wake Up 


Ja al op mijn twaalfde was daar een wake up call voor mij.
Wat een zegen, maar toen zag ik het niet zo in.
Als puber en jong volwassene had ik eigenlijk niet zo door wat een zegen het was dat God mij al zo jong geroepen  had.
Ik zag niet in wat dat voor moois was.
Op mijn kamer zittend wilde ik eigenlijk het geloof opgeven.
Al toen ik jong was, werd mijn moeder psychisch ziek.
En toen op mijn kamer, helemaal alleen, had ik zoiets:

Ik heb zolang gebeden of mijn moeder genezen mocht.

Maar ik merkte niets.
God doet niets, wat ik ook doe.
Want dat dacht ik nog, ik moet het doen.
Geloof is houden aan de wetten en doen wat de kerkwetten voor schrijven.
Hoe meer je aan die wetten houd, hoe meer dat je kans hebt dat God naar je luisteren zal....
Nou, God?
Die luisterde echt niet naar mij.
Hoe goed ik ook mijn best deed.
Ik was er eigenlijk heel klaar mee!
Ervaardde geen steun vanuit de gemeente, van christenen uit dezelfde stroming, of van God zelf.
En daar deed ik mijn laatste gebed, een afscheidsgebed:

God, ik stop met dit geloof.
Ik geef het op!
Als U er echt bent, zoek mij dan maar op.
Laat mij U dan kennen, want ik heb geen idee waar ik al zolang voor leef, naar bid en over lees.
Het is aan U God...
Amen

En wat ik niet verwachtte, het gebeurde direct.
Ik liep naar mijn bureau en vond mijn Bijbel, en die lag open.
Wanneer ik deze op wilde pakken, om die ook maar op te ruimen, nu was die ook niet meer nodig, viel mijn oog op de tekst.
Eigenlijk de tekst van mijn leven:

Laat je niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade met het goede!
(Romeinen 12:21)

Het was mijn eerste wake up call.
Een opdracht, die niet van de wereld was, die moeilijk was.
Moeilijker dan menig mens weet is deze opdracht van God.
Heel vaak in mijn leven, heeft deze tekst voor mij een belangrijke inhoud gehad.
Maar in mijn pubertijd, mijn jong volwassenheid heb ik er niets mee gedaan.
Het enige wat ik er toen door mocht ervaren is, dat ik een goede band met mijn moeder heb.
Niet luisteren naar het kwade, maar naar het goede, naar de opdracht van God.
Overwin het kwade met het goede en dat is toch liefde, in deze situatie.

Falen


Ik was vijftien en kreeg aandacht van een jongen, kreeg verkering en ging trouwen op mijn achttiende.
Dat was de 'normale' weg en hoorde zo.
Ik gaf ontzettend veel van hem, hield van hem.
Gaf mezelf, maar had nooit echt God hierbij betrokken.
Nooit afgevraagd of het Zijn doel, Zijn opdracht was voor mij.
We kregen twee geweldige kindjes, een jongen en een meisje, wat een zegen!
Maar niet lang na de geboorte van ons meisje gingen we scheiden.
Faalde ons huwelijk, onze liefde was al lang ervoor gefaald denk ik.
We hadden het doel van de relatie gemist, compleet voorbij gelopen.
Daar stond ik.
Alleen met twee kindjes.
Geen geld, nog geen plekje voor ons, geen man, geen vader voor de kindjes.
De eerste tijd zagen ze hem helemaal niet.
Maar toen ik alleen nog huilen kon, was Hij er nog steeds.
Vanaf mijn 12de tot mijn 26ste (toen ik ging scheiden) had Hij gewacht, tot ik gehoor kon geven aan Zijn roep.
Hij was er altijd bij, ging met mij mee, zoals Hij met Jona mee ging.
Was er toen ik ging weg zag en redde mij.
Schonk mij wat ik nodig heb door juist op dat moment een lieve vriendin op mijn pad te brengen.
Op het schip van Jona kwam een storm, en in mijn huwelijksbootje waren ook stormen gekomen en ik had het verloren.
Had gezegd: Als je niet voor mij kiest maar voor het andere meisje, gooi mij dan alsjeblieft over boord van dit schip.
Laat ons dan maar scheiden.
Alleen getrouwd blijven is sowieso onmogelijk, en ik was geestelijk al bijna dood gegaan.
Overboord gegooid, heb ik gehuild.
Gestreden met mezelf, met de roep die ik had gehad, maar die zo anders was als dat mijn natuur wilde.
Toch huilde ik, smeekte ik God om hulp.
Schenk mij Uw genade.

Never know what you might find on the beach early in the morning... ~~ Houston Foodlovers Book Club:

Nieuwe kans


En zoals Jona, werd ik uitgespuwd op het strand.
Met nogmaals duidelijk mijn roeping in mij gepland, mocht ik het opnieuw proberen.
Mijn roeping is duidelijk voor mij:

Laat je niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade met het goede!
(Romeinen 12:21)

Ik mag het kwade bestrijden, met het Goede wat in mij woont.
Zijn woorden mag ik delen met de mensen om mij heen.
Bij bidden en vasten 2014 (4 April) ben ik gedoopt, in Aalsmeerderbrug.
En toen kreeg ik alsnog een roeping mee:

Ga schrijven en deel van wat Hij jouw schenkt!

Deze opdracht is meerdere keren bevestigt.
Zelf heb ik gedroomd en had ik gehoord dat ik moest geen schrijven en praten over Hem.
Over dat wat echt verschil maakt in het leven.
Waarmee je het kwade, wat echt in mijn leven zoveel gesproken heeft, kan overwinnen!
Ik heb gedroomd dat ik in een boomgaard liep en mocht delen van de vruchten die er groeide.
En gisteren mocht ik Zijn stem weer ervaren.
Bij dit concert van InSalvation, werd nog weer eens duidelijk:

Maak je niet drurk om welk werk je doet, wat je doet om te kunnen leven.
Dat is niet je roeping, niet wat je echt gelukkig maakt en vreugde zal geven in jouw binnenste.
Echte vreugde vind je pas als je doet waar ik jouw voor gemaakt hebt.
Jij bent gemaakt, om Mijn woorden door te geven.
Schrijf en spreek (en luister) voor mensen die te maken hebben met het kwaad in de wereld.
De gebrokenheid, daar ben jij voor geroepen, om daar het goede te brengen.
Zodat het kwade overwonnen kan worden, zodat het gebrokene heel kan worden.
Door Mij!

Ik mag Hem brengen, en door Hem ben ik geschikt.
Ook op de momenten dat ik mij ongeschikt voel.
Hij zal het doen, door mij.
Door mijn zwakheid kan Zijn goedheid, sterker werken.


Het was goed om gisteren daar te zijn.
Ik weet waarom ik er was, God riep!
En het is aan mij om daar een keuze te maken.
Zoals Jona zelf mocht kiezen....
Wil je genieten van waar ik gisteren bij mocht zijn?
Dat kan, hier vind het Youtube filmpje van 15-08-2016:



Reacties

Populaire posts van deze blog

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met ...

Een lichtpuntje

Wat is het mooi om voor anderen een lichtpuntje te kunnen zijn. Dat zit ook niet in grote dingen, soms zijn het juist de dingen die vanzelfsprekend horen te zijn. Veel mensen leven in een wereld, met heel veel mensen om hen heen. Toch ervaren ze eenzaamheid. Daarnaast de vele mensen met pijn, verdriet en ellende. Er is genoeg waar we een lichtje mogen zijn. Wat het mooie ervan is? Als je ergens straalt met jouw liefde en warmte, dan kaatst de warmte weer terug naar jou.

Laat je licht schijnen in het duister

Ik zie in hoe er voor de lieve vrede...om het duister heen wordt gedanst. En ook hoe ik zelf een lange periode nodig heb gehad om echt het licht door mij heen te laten schijnen. Daarover in deze blog meer. Alleen heel even eerst iets anders omdat het zolang geleden is dat ik heb geblogd. Afgelopen periode heb ik vaker het gevoel gekregen, een innerlijk verlangen, om weer lessen en inzichten die ik op doe met jou te delen. Hier op mijn blog. Mijn eigen speciale plekje om mijn hart met jou te delen. Een inkijkje te geven en te verbinden met jou. Mogelijk je ook te inspireren. Vandaag wil ik beginnen met iets wat ik de laatste weken zo op mijn hart heb. Persoonlijke zoektocht Eigenlijk nog helemaal niet zo helder wat ik ermee mag voor mezelf. In de blog wil ik het in ieder geval met jou delen. De worstelwoorden uit mijn hart. Mogelijk ontrafelt het schrijven het weer. Zo heeft deze blog, het delen van woorden met jou, mij vaker geholpen om te ontrafelen wat er lag. Voor mij voelt het heel...