Doorgaan naar hoofdcontent

Lijden

Hoe vind jij rust en vertrouwen in tijden vol onrust?
Er gebeurd zo onwijs veel op de wereld, eigenlijk gaat ellende, verdriet en pijn geen huis voorbij.
Elke dag krijgen mensen verschrikkelijke boodschappen te horen...
Ziekte, overlijden, vermissing, mishandeling als je bedenkt hoeveel mensen daar vandaag alleen al mee te maken hebben gehad?
Mensen waarbij vandaag de dag lijkt stil te staan.
Hoe vinden zij kracht om door te gaan?
En wat helpt mensen door dit lijden heen?

De wereld gaat in top snelheid door.
Morgen klopt ellende aan bij iemand anders.
Zomaar kan het morgen bij jou of mij gebeuren.
Hoe gaan wij door die periode van verzoeking of beproeving?
Waarbij dit twee verschillende dingen zijn trouwens:

Verzoeking word je verleid het kwade te doen, maak je een keus en is dat een slechte keus krijg je telkens weer een kans om je ervan af te keren, maar dit zal steeds moeilijker zijn naarmate je vaker de verkeerde keuze hebt gemaakt.

Beproeving is een toetsing om te kijken of je het volhoud om te kiezen voor het goede, wat er ook gebeurd de juiste keuze blijven  maken.

Herken jij één van deze twee in je leven?

Er zijn verschillende manieren om met ellende om te gaan.
Als je kijkt is het ook wel cultuur gebonden, in de westerse wereld kijken wij er heel anders naar als bijvoorbeeld in Japan, India of China.
Daar zien ze lijden meer als iets wat je meemaakt door je eigen verkeerde keuzes, en je moet er helemaal doorheen om te boeten voor je fouten.
Leidt een goed leven dan kan je de cirkel van reincarnatie uiteindelijk verlaten, verlost  en voor altijd gelukkig en vrij.
Hierdoor kan je dus iemand die in ellende zit bijna niet helpen, wat de verantwoordelijkheid van de ellende ligt bij het slachtoffer.
Hoe je naar ellende kijkt word denk ik ook bepaald door dat waar jij je geluk gevoel uit haalt.
Als het jou gelukkig maakt om veel te berijken in je leven qua: geld, carierre, bezit als huis en auto's dan kan ellende extra ellendig uitpakken,
Ellende word dan een hele vervelende onderbreking bij het vinden van je geluk.
Het leg je stil en belemmerd je in je levensdoelen,
Dat waar jij je geluk uit haalt heeft heel veel invloed op je leven.

Hoe hou je nu je leven betekenisvol terwijl je het moeilijk hebt?
Als je lijd wat houd je dan overeind om de zin in je leven te behouden?
Lijden, je kan er op verschillende manieren naar kijken, en hoe je ernaar kijkt bepaald heel sterk hoe je jou lijden ervaart;

Boedistische kijk op lijden: onvervulde verlangens, de oplossing ligt hierbij in het loslaten van verlangens op elk gebied in je leven, los zijn van al het aardse. Als je nergens aan gebonden bent kan het jouw niet raken.

Noodlottige kijk op lijden: Je omstandigheden worden gestuurd door sterren, of bepaalde machten, goden. Mensen die wijs zijn hierin, leggen zich neer bij hoe het nu eenmaal is. Standhouden in deze ellendige omstandigheden en het dapper dragen werd als moedig en waardig beschouwd.

Moralistische kijk op lijden: Door nalaten van het goede overkomt je nu ellende. Je kunt een goed leven hebben als je rekening houd om het goede te doen en je in de kaders blijft van wetten, fatsoen en waarde. Moeilijke omstandigheden zijn er om je wakker te schudden en je op het juiste spoor te zetten.

Dualistische kijk op het lijden: In het universum strijden licht en donker met elkaar. Er worden telkens mensen geraakt door het kwaad, maar dat is alleen door de strijd van het duister en het licht. Hierdoor blijft het licht "puur" en schoon. Uiteindelijk zal het licht het overwinnen van het duister. De mensen voelen zich slachtoffer en dat geeft hen hoop, omdat ze weten dat het licht zal overwinnen.

Steeds meer word de verantwoordelijkheid van onze ellende steeds meer buiten ons zelf als mensen geschoven.
Zijn we steeds meer slachtoffer, wat op zich niet verkeerd is, maar ook steeds minder goed in staat om ellende het hoofd te bieden.
We gaan naar professionals die ervoor geleerd hebben en leggen de verantwoordelijkheid om ons er uit te krijgen bij hun neer.
Je gaat naar een psycholoog of naar een arts die hiervoor geleerd heeft, nu komt het goed.
Maar echt, het gaat alleen werken, als je de verantwoordelijkheid bij jezelf houd.
Ja dan kan je naar een psycholoog of arts, maar dan om de juiste handvaten te krijgen om je ellende te doorstaan.
Dan doe je het zelf, maar zoek je een hulpbron.
Hoe zie jij ellende?
En hoe doorsta jij ellende?

Er zal alleen maar meer ellende gaan komen, door hoe wij met elkaar omgaan, door hoe snel de wereld gaat en hoe wij meerennen in de tredmolen die deze wereld is geworden.
Waar vind jij rust?
Wat geeft jou vertrouwen of kracht?

Weet jij wat je ziel nodig heeft?

In mijn leven heb ik aardig wat ellende te verwerken gekregen.
Mijn kijk op lijden is stukje bij beetje veranderd.
Steeds meet heb ik mezelf leren kennen door mijn ellende heen.
Dat is bijzonder en echt wat waard.
Maar meer nog mocht ik God leren kennen in mijn ellende.
Juist doordat ik bewust werd hoe en wie ik eigenlijk ben, kwam er ruimte voor Hem.
En alleen met Hem ben ik niet bang voor wat morgen bied.
Niet heel lang geleden zei een psycholoog tegen mij:

Je hebt veel meegemaakt, ik denk dat je niets meer erbij kan dragen, nog eens ellende zal je echt kapot maken.

Ik kon daarop vol vertrouwen reageren.
Want ze had gelijk, ik kon niets meer dragen, maar mijn God wel.
En telkens als ik zwak ben, of mij zwak voel is Hij sterk.
Met Hem hoef ik niet te dragen, wel moet ik volgen (wat soms ook lijden geeft).
Hij zal alles laten meewerken ten goede, Hij heeft mijn haren geteld en zal mij niets laten overkomen zonder dat Hij erbij is.
Met Hem kan ik het aan.
Omdat het goede het kwade overwinnen kan.
En Hij is goed!
God is goed, ook in mijn leven wat zo jong al veel moeilijke dingen mee heeft gemaakt.
Ik durf morgen aan te kijken, kan ellende aan, enkel door Hem die mij kracht geeft.




Wat helpt jou door ellende?
Hoe voel jij je in deze wereld waar zoveel gebeurd?
Ben je bang, of kijk je uit omdat je weet dat er een hoopvolle toekomst voor jou is?
Ik wens je vertrouwen eneen ziel die rust heeft.
Wat morgen ook brengen zal!


Reacties

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...