Zolang zaten er leugens in mijn hoofd.
Ik wist ze te overwinnen, doordat ik mocht leren: God heeft alles overwonnen.
En Hij heeft Zijn woorden van overwinning ook met mij gedeeld.
Ik heb een super waardevol boek:
En in de Bijbel staan voor alle leugens wel waarheden.
Ik mocht ze toe gaan passen en een nieuwe rivier van positieve en waardevolle gedachten ontstonden.
Juist door ze hardop uit te spreken als ik iets dacht wat niet klopte.
Bijv:
Wie ben ik nou, Petrina denk je nu echt dat je dit kan?!
Dat werd nu:
Ik ben Gods geliefde dochter en ik kan alles door Hem die mij kracht geeft!
Wat was het een verademing, wat gaf het een rust in mijn hoofd.
Het duurde een tijd en toen hoefde ik dit niet meer bewust te doen.
Mijn hersenen hadden het geautomatiseerd om met waarheid en op een positieve manier naar mezelf te kijken.
Heel lang moest ik bewust door Gods bril naar mezelf kijken.
Nu ging dat vanzelf.
Toch is dit nog niet altijd makkelijk.
Zijn er nog steeds van die momenten dat er een barstje ontstaat in het vertrouwen.
Een heel klein beetje kijk ik dan weer over de bril heen die God gegeven heeft.
Dan kijk ik weer met mijn oude ogen, vanuit mijn oude natuur naar mezelf.
Ja dat ben ik op dit gebied nog wel.
Een blik in iemand ogen, woorden die gesproken worden, uitstappen in geloof.
Het zijn kwetsbare momenten.
Heel makkelijk komen er weer slechte en negatieve gedachten.
En er kan makkelijk iets om mij heen gebeuren wat mij net even uit het evenwicht haalt.
Wat er net weer even voor kan zorgen dat het duister denkt dat het ook in mijn hoofd plaats mag nemen.
Ik voel en merk dit meestal direct.
Dan merk ik dat ik weer bewust bezig moet zijn met hoe ik naar mezelf kijk.
Overprikkeld en het gevoel alsof mijn hoofd overstroomt.
Ja het is overwonnen.
Ik kan echt zeggen dat ik bevrijd ben van de leugens.
Juist doordat ik kwetsbaar durf te zijn, door te doen waar ik eerst zo bang voor was, door uit mijn zelf gebouwde gevangenis te lopen.
Omdat het enige waardoor ik gebonden was, mijn gedachten waren.
Als ik bid, dan kan God voor mij zorgen en hoef ik nergens bang voor te zijn!
Toch heb ik ook al meerdere keren ervaren dat ik het zo weer kwijt kan raken.
Dat wat ik mocht overwinnen met God, heel snel ook weer geroofd kan worden.
Ik ben zo blij dat God trouw is, dat Hij mij kent, en dat Hij te vertrouwen is.
Dat Hij nooit moe word om telkens weer met mij opnieuw te beginnen.
Soms heb ik weer die strijd en dan wil ik weigeren om er naar te luisteren.
Wil ik niet dat het weer mijn denken, mijn spreken en mijn doen gaat beïnvloeden.
Dan is het spitsuur in mijn hoofd.
Want aan de ene kant komen er leugens, die wil ik niet registreren, niet vast wil houden.
Het enige waardoor dit lukt is door bewust te denken aan Gods waarheid.
Die aan de andere kant, door mezelf, bewust in mijn hoofd naar boven gebracht moet worden.
Daarvoor moest ik Bijbelteksten uit mijn hoofd leren.
Want Zijn woord is een woord van Waarheid.
En Zijn Licht dat schijnt door dat woord, dat kan de duisternis overwinnen en verdrijven.
Gaan slechte gedachte, geen stukje duister kan blijven bestaan bij het horen van Zijn naam.
Het is zo heerlijk te weten, dat ik mee kan vieren en genieten, enkel doordat Jezus voor mij overwonnen heeft!
Wat ben ik moe als dit weer speelt.
Maar wat ben ik ook telkens God weer dankbaar als ik merk, dat er weer rust is.
Wat heerlijk om Hem te horen spreken:
Wees stil en weet dat Ik God ben!
Ik wist ze te overwinnen, doordat ik mocht leren: God heeft alles overwonnen.
En Hij heeft Zijn woorden van overwinning ook met mij gedeeld.
Ik heb een super waardevol boek:
De Bijbel!
En in de Bijbel staan voor alle leugens wel waarheden.
Ik mocht ze toe gaan passen en een nieuwe rivier van positieve en waardevolle gedachten ontstonden.
Juist door ze hardop uit te spreken als ik iets dacht wat niet klopte.
Bijv:
Wie ben ik nou, Petrina denk je nu echt dat je dit kan?!
Dat werd nu:
Ik ben Gods geliefde dochter en ik kan alles door Hem die mij kracht geeft!
Wat was het een verademing, wat gaf het een rust in mijn hoofd.
Het duurde een tijd en toen hoefde ik dit niet meer bewust te doen.
Mijn hersenen hadden het geautomatiseerd om met waarheid en op een positieve manier naar mezelf te kijken.
Heel lang moest ik bewust door Gods bril naar mezelf kijken.
Nu ging dat vanzelf.
Toch is dit nog niet altijd makkelijk.
Zijn er nog steeds van die momenten dat er een barstje ontstaat in het vertrouwen.
Een heel klein beetje kijk ik dan weer over de bril heen die God gegeven heeft.
Dan kijk ik weer met mijn oude ogen, vanuit mijn oude natuur naar mezelf.
Kwetsbaar
Ja dat ben ik op dit gebied nog wel.
Een blik in iemand ogen, woorden die gesproken worden, uitstappen in geloof.
Het zijn kwetsbare momenten.
Heel makkelijk komen er weer slechte en negatieve gedachten.
En er kan makkelijk iets om mij heen gebeuren wat mij net even uit het evenwicht haalt.
Wat er net weer even voor kan zorgen dat het duister denkt dat het ook in mijn hoofd plaats mag nemen.
Ik voel en merk dit meestal direct.
Dan merk ik dat ik weer bewust bezig moet zijn met hoe ik naar mezelf kijk.
Overprikkeld en het gevoel alsof mijn hoofd overstroomt.
Overwonnen
Ja het is overwonnen.
Ik kan echt zeggen dat ik bevrijd ben van de leugens.
Juist doordat ik kwetsbaar durf te zijn, door te doen waar ik eerst zo bang voor was, door uit mijn zelf gebouwde gevangenis te lopen.
Omdat het enige waardoor ik gebonden was, mijn gedachten waren.
Als ik bid, dan kan God voor mij zorgen en hoef ik nergens bang voor te zijn!
Toch heb ik ook al meerdere keren ervaren dat ik het zo weer kwijt kan raken.
Dat wat ik mocht overwinnen met God, heel snel ook weer geroofd kan worden.
Ik ben zo blij dat God trouw is, dat Hij mij kent, en dat Hij te vertrouwen is.
Dat Hij nooit moe word om telkens weer met mij opnieuw te beginnen.
Soms heb ik weer die strijd en dan wil ik weigeren om er naar te luisteren.
Wil ik niet dat het weer mijn denken, mijn spreken en mijn doen gaat beïnvloeden.
Dan is het spitsuur in mijn hoofd.
Want aan de ene kant komen er leugens, die wil ik niet registreren, niet vast wil houden.
Het enige waardoor dit lukt is door bewust te denken aan Gods waarheid.
Die aan de andere kant, door mezelf, bewust in mijn hoofd naar boven gebracht moet worden.
Daarvoor moest ik Bijbelteksten uit mijn hoofd leren.
Want Zijn woord is een woord van Waarheid.
En Zijn Licht dat schijnt door dat woord, dat kan de duisternis overwinnen en verdrijven.
Gaan slechte gedachte, geen stukje duister kan blijven bestaan bij het horen van Zijn naam.
Het is zo heerlijk te weten, dat ik mee kan vieren en genieten, enkel doordat Jezus voor mij overwonnen heeft!
Wat ben ik moe als dit weer speelt.
Maar wat ben ik ook telkens God weer dankbaar als ik merk, dat er weer rust is.
Wat heerlijk om Hem te horen spreken:
Wees stil en weet dat Ik God ben!
Dank je wel voor dit persoonlijke stukje. Ik kan je gedachtegang helemaal volgen. Over die leugens en over Gods Woord.
BeantwoordenVerwijderenGraag gedaan, het is mooi om juist ook de persoonlijke dingen te delen. Daardoor kunnen mensen gaan merken: oh ik ben niet de enige...
Verwijderen