Doorgaan naar hoofdcontent

Gedachtengangen

Zolang zaten er leugens in mijn hoofd.
Ik wist ze te overwinnen, doordat ik mocht leren: God heeft alles overwonnen.
En Hij heeft Zijn woorden van overwinning ook met mij gedeeld.
Ik heb een super waardevol boek:


De Bijbel!




En in de Bijbel staan voor alle leugens wel waarheden.
Ik mocht ze toe gaan passen en een nieuwe rivier van positieve en waardevolle gedachten ontstonden.
Juist door ze hardop uit te spreken als ik iets dacht wat niet klopte.
Bijv:

Wie ben ik nou, Petrina denk je nu echt dat je dit kan?!

Dat werd nu:

Ik ben Gods geliefde dochter en ik kan alles door Hem die mij kracht geeft!

Wat was het een verademing, wat gaf het een rust in mijn hoofd.
Het duurde een tijd en toen hoefde ik dit niet meer bewust te doen.
Mijn hersenen hadden het geautomatiseerd om met waarheid en op een positieve manier naar mezelf te kijken.
Heel lang moest ik bewust door Gods bril naar mezelf kijken.
Nu ging dat vanzelf.
Toch is dit nog niet altijd makkelijk.
Zijn er nog steeds van die momenten dat er een barstje ontstaat in het vertrouwen.
Een heel klein beetje kijk ik dan weer over de bril heen die God gegeven heeft.
Dan kijk ik weer met mijn oude ogen, vanuit mijn oude natuur naar mezelf.


Kwetsbaar


Ja dat ben ik op dit gebied nog wel.
Een blik in iemand ogen, woorden die gesproken worden, uitstappen in geloof.
Het zijn kwetsbare momenten.
Heel makkelijk komen er weer slechte en negatieve gedachten.
En er kan makkelijk iets om mij heen gebeuren wat mij net even uit het evenwicht haalt.
Wat er net weer even voor kan zorgen dat het duister denkt dat het ook in mijn hoofd plaats mag nemen.
Ik voel en merk dit meestal direct.
Dan merk ik dat ik weer bewust bezig moet zijn met hoe ik naar mezelf kijk.
Overprikkeld en het gevoel alsof mijn hoofd overstroomt.


Overwonnen


Ja het is overwonnen.
Ik kan echt zeggen dat ik bevrijd ben van de leugens.
Juist doordat ik kwetsbaar durf te zijn, door te doen waar ik eerst zo bang voor was, door uit mijn zelf gebouwde gevangenis te lopen.
Omdat het enige waardoor ik gebonden was, mijn gedachten waren.
Als ik bid, dan kan God voor mij zorgen en hoef ik nergens bang voor te zijn!
Toch heb ik ook al meerdere keren ervaren dat ik het zo weer kwijt kan raken.
Dat wat ik mocht overwinnen met God, heel snel ook weer geroofd kan worden.
Ik ben zo blij dat God trouw is, dat Hij mij kent, en dat Hij te vertrouwen is.
Dat Hij nooit moe word om telkens weer met mij opnieuw te beginnen.
Soms heb ik weer die strijd en dan wil ik weigeren om er naar te luisteren.
Wil ik niet dat het weer mijn denken, mijn spreken en mijn doen gaat beïnvloeden.
Dan is het spitsuur in mijn hoofd.
Want aan de ene kant komen er leugens, die wil ik niet registreren, niet vast wil houden.
Het enige waardoor dit lukt is door bewust te denken aan Gods waarheid.
Die aan de andere kant, door mezelf, bewust in mijn hoofd naar boven gebracht moet worden.
Daarvoor moest ik Bijbelteksten uit mijn hoofd leren.
Want Zijn woord is een woord van Waarheid.
En Zijn Licht dat schijnt door dat woord, dat kan de duisternis overwinnen en verdrijven.
Gaan slechte gedachte, geen stukje duister kan blijven bestaan bij het horen van Zijn naam.
Het is zo heerlijk te weten, dat ik mee kan vieren en genieten, enkel doordat Jezus voor mij overwonnen heeft!
Wat ben ik moe als dit weer speelt.
Maar wat ben ik ook telkens God weer dankbaar als ik merk, dat er weer rust is.
Wat heerlijk om Hem te horen spreken:

Wees stil en weet dat Ik God ben!





Reacties

  1. Dank je wel voor dit persoonlijke stukje. Ik kan je gedachtegang helemaal volgen. Over die leugens en over Gods Woord.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Graag gedaan, het is mooi om juist ook de persoonlijke dingen te delen. Daardoor kunnen mensen gaan merken: oh ik ben niet de enige...

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Gezinsavond: Het eerste lichtje aan de horizon (eerste Advent)

Eindelijk was het dan zover, de eerste adventszondag. Ik had al heel veel ideeën van tevoren, maar moest toch gaan kiezen. De preek van vorige week, en ons gezinsavond daarover hielpen mij naar het gekozen thema. Verlangen (uitzien) naar licht! De profeten keken er al naar uit, alles wat zei ooit voorspelde kwam uit. Maar zien wij nu ook nog uit? Het licht is op aarde geweest, we weten het zal weer komen! Voor dat Jezus op aarde kwam, waren er al kleine lichtjes aan de horizon. Jesaja voorspelde al licht, speciaal voor de mensen die in het donker leefden. Bijzonder als je beseft dat Hij kwam voor gebrokene van hart. Hij maakte licht op de aarde, omdat Hij zelf Licht is. Nu wil Hij nog steeds licht maken, in onze harten. De tekst die ik gebruikt heb is: Jesaja 9:1 Het volk dat in duisternis wandelt, zal een groot licht zien. Zij die wonen in het land van de schaduw van de dood, over hen zal een licht schijnen. Het eerste licht dient zich aan Daarna ging ik do...

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie...

Laat je licht schijnen in het duister

Ik zie in hoe er voor de lieve vrede...om het duister heen wordt gedanst. En ook hoe ik zelf een lange periode nodig heb gehad om echt het licht door mij heen te laten schijnen. Daarover in deze blog meer. Alleen heel even eerst iets anders omdat het zolang geleden is dat ik heb geblogd. Afgelopen periode heb ik vaker het gevoel gekregen, een innerlijk verlangen, om weer lessen en inzichten die ik op doe met jou te delen. Hier op mijn blog. Mijn eigen speciale plekje om mijn hart met jou te delen. Een inkijkje te geven en te verbinden met jou. Mogelijk je ook te inspireren. Vandaag wil ik beginnen met iets wat ik de laatste weken zo op mijn hart heb. Persoonlijke zoektocht Eigenlijk nog helemaal niet zo helder wat ik ermee mag voor mezelf. In de blog wil ik het in ieder geval met jou delen. De worstelwoorden uit mijn hart. Mogelijk ontrafelt het schrijven het weer. Zo heeft deze blog, het delen van woorden met jou, mij vaker geholpen om te ontrafelen wat er lag. Voor mij voelt het heel...